Ο ήλιος εισέβαλλε στο δωμάτιό μου ανακοινώνοντάς μου πως μια καινούρια μέρα ξεκίνησε.
Εγώ όμως δεν ήθελα να πάω στο αναθεματισμένο σχολείο.
Έφταιγε το διάβασμα;Όχι.
Έφταιγε το ότι δεν μου άρεσε να βρίσκομαι εκεί; Ούτε.
Γνωρίζω ήδη τον λόγο-που δεν θέλω να ξαναπατήσω το πόδι μου εκεί.
Επτά γράμματα και πολύπλοκα συναισθήματα.Γιάννης.Δεν ήθελα ούτε να τον σκέφτομαι. Μετά από πολλές ώρες σκέψης αποφάσισα πως θα κάνω ότι δεν τον γνωρίζω και θα τον αποφεύγω ακόμα και αν είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνω μέχρι να πεθάνω.Ευτυχώς καμία από τα κορίτσια-με εξαίρεση την Άρια πάντα-δεν ήξερε τι έγινε με αυτόν το καλοκαίρι.Με τον εσωτερικό μονόλoγό μου , μου έμειναν μονάχα δεκαπέντε λεπτά για να ετοιμαστώ.
Αφού ετοιμάστηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα ξεκίνησα να κατευθύνομαι προς το σχολείο βαδίζοντας σχετικά γρήγορα.Στην είσοδο -προς έκπληξή μου-(σημειώστε εδώ την ειρωνεία έιδα τον Γιάννη περιτριγυρισμένο από κορίτσια -ή μήπως να πω απελπισμένα κορίτσια;-με πρωτοπόρο βέβαια την Γεωργία και τα minions της.Ξινίζοντας το πρόσωπό μου κατευθύνθηκα στο προαύλιο για την καθιερωμένη πρωινή προσευχή.
~.~.~.~
"Η Ιζαμπέλλα Λεγάκη και ο Γιάννης Κρητικός να περάσουν στην διεύθυνση . Τα υπόλοιπα παιδιά να έχετε μια όμορφη μέρα.Περάστε στις τάξεις σας." είπε ο υποδιευθυντής και τα περισσότερα παιδιά αν και κατσουφιασμένα κατευθύνθηκαν στις τάξεις τους.
Εγώ πάλι και αυτός έπρεπε να χάσουμε χωρίς κανένα -λογικό τουλάχιστον-αίτιο τα αρχαία γενικής που τόσο πολύ λατρεύω.Ναι είμαι φλωράκι αγαπώ τα αρχαία και είμαι περήφανη για αυτό.
Έτσι λοιπόν,πήρα την τσάντα μου που είχε όλα τα βιβλία για σήμερα (θέλωντας έτσι να σας πω,πως ζύγιζε τουλάχιστον 10 τόνους) και κατευθύνθηκα στο γραφείο του διευθυντή.
Προς κακή μου τύχη όμως,είχε ήδη φτάσει εκεί και με περίμενε μαζί με την κακιασμένη υποδιευθύντρια με τη μοβ τούφα λες και ήταν μάγισσα."Καλώς την." μου είπε και χαμογέλασε ψεύτικα. Σκύλα.
"Μπορείτε να μου εξηγήσετε για ποιό ακριβώς λόγο βρίσκομαι εδώ αντί να είμαι στο μάθημα;" την ρώτησα χαμογελώντας με τη σειρά μου ψεύτικα. Έτσι γίνεται. Σκύλα.
Ο Γιάννης δίπλα μου στριφογύρισε τα μάτια του.
"Θα κάνεις ξενάγηση στον Κρητικό, Ιζαμπέλλα είναι καινούριος μαθητής ενώ εσύ βρίσκεσαι εδώ για χρόνια δεν νομίζεις ότι πρέπει να γνωρίζει τα κατατόπια εδώ πέρα;" μου αποκρίθηκε.

KAMU SEDANG MEMBACA
Όμορφη Καταστροφή.
Fiksi RemajaΕίναι καλό το να ερωτεύεσαι.Αρκεί να βρεις έναν άνθρωπο που θα μπορούσες να πεις πως θα έδινες την ζωή σου για εκείνον. Τι συμβαίνει όμως όταν καταλήγεις να ερωτεύεσαι τον μόνο άνθρωπο που δεν πίστευες ποτέ;Μια ιστορία που θα σας κάνει να καταλάβετε...