25.Bölüm

3.4K 134 7
                                    

Onu düşünmekten yorulacak sanıyordu ama yok olmuyor yorulmuyordu.Sahi Emir'i o uçurumda öldürmüşmüydü gerçekten,çoçukluğundan beri onun için atan bu kalp şimdi Batu'nun bir gülüşüyle nasıl heyecanlanabiliyordu?Gerçek aşk böyle birşeymiydi iki kişilik.Onun aşkı hep ikisinede yeter sanıyor du ama öyle olmuyormuş, birisinin aşkı her ne kadar büyükte olsa iki kişi birbirini karşılıklı sevmezse yetmiyormuş...Aşk denen kavram iki insan arasında olunca gerçekten varmış,tek kişi sevince olmuyormuş.Aşk,insanı büyüten birşey olmalı,onu değiştiren,geliştiren,yaşama sevinci vermeli insana,sabahları uyanmak neden vermeliydi...
Onu öldüren değil yaşatan olmalıydı aşk...

Genç kadının bugün doğum günüydü,Batu,Gamze ile konuşup bir plan yapmışlardı.Organizasyon için hazırlık yapıyorlardı kaç gündür.Gamze,ablasını böyle düşünen birisi olduğunu görünce o kadar mutlu oluyordu ki çoçukluğundan beri Emir'e olan toksik ilişkiden kurtulmuştu nihayet biraz acı olmuştu ama başarmıştı inanıyordu birbirlerine iyi geleceklerdi.Her yeri bembeyaz yaptıran Batu,pastayı güneş desenli seçmişti.Feride,onun hayatının ışığıydı.Aralarında beş yaş olmasına rağmen Feride çok olgun bir kadındı,annelik iyicene olgunlaştırmıştı onu.Pınar ile üç yıl önce ayrıldığında biraz daha küçüktü,ve deli doluydu.Ama şimdi annelik üstüne oturmuştu ve her geçen gün dahada hayran kalıyordu.

Genç kadın oğluna mamasını yedirirken aynı zamandada konuşuyordu onunla.Hamileliğinde neden bu kadar çok yediği anlaşıyordu,Toprak yemek yemeyi seviyordu.

"Annecim,seni bir duyuramıyoruz ileride karın olucak kadına sabırlar diliyorum."
Hem oğlunun ağzına mamasını veriyordu hemde bu sözüyle gülmüştü oğluna.Toprak'ta ona gülüyordu annesine aşık bir bebekti resmen her konuştuğunda gülüyordu Feride'ye.

"Ne o komikmi Toprak bey?"
Diye ekledi Feride,mamasını yedirdikten sonra ağzını sildi oğlunun.Kucağına aldı salona geçti,öpücüklere boğdu oğlunu.
Kapı çalmıştı oğlunu pusete koyup kapıyı açtı,gelen Gamzeydi.

"Aaa Gamze,hoşgeldin."
Diyip sarıldı kardeşine.

"Hoşbuldum abla."
Gülümseyerek karşılık verdi ablasına.Toprağın yanına doğru yürürken Feride konuşmaya devam etti.

"Söylemedin geleceğeni,beklemiyordum."

"Evet gelmeyecektim aslında ama bu tosbiği özledim."yeğenine yaklaşarak burnunu sıktı.
Aslında geliş amacı farklıydı,Feride'yi hazırlayıp sürpriz'e götürme görevi ona düşmüştü.

"İyi yaptın.Açmısın sana birşeyler hazırlayayımmı?"

Olumsuz anlamda salladı kafasını Gamze.

"Yok aç değilim saol."

Feride,koltuğa oturdu ellerini dizlerine koyarak.

"Sen bilirsin."Dedi kardeşine.

"Ya abla,ne diyeceğim sana bizim Eda varya o mekan açmış.Oraya gidelimmi?"

"Ay yok Gamze hiç çıkamam evden,hem Toprakta uyur birazdan."

"Ya ne olur abla be kırma beni.Hem Toprak oraya gidince uyumaz eğleniriz teyze yeğen biz."
Toprağa bakarak göz kırptı genç kız,onay istercesine sözlerine devam etti.

"Değilmi teyzeciğim?"

Toprakta Gamze'ye bakarak ellerini çırptı sanki birşey anlıyormuş gibi kıkırdadı küçük çoçuk.
Toprağı işaret etti gözleriyle Gamze,Feride'ye bakarak.

"Bak abla Toprak'ta istiyor eğlenmek,tıktın çocuğu eve eğlenmeye hakkı var onunda."

Gözlerini devirdi Feride kardeşine gülerek.

YEİS (Düzenlenecek)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin