Sapık//EBGAS

"KONUŞUCAM"

Oy vermeyi unutmayınn

Bu arada kitaba devam etmelimiyim?

Şu fotoğrafa bakında bölüme geçin

Aslında burda Ebrar öpücük gönderiyordu agagagga

Anlatmaya veya anlamaya gerek yok sarılın

Neyse

Bölüme geçek

Vargas'dan

Tişörtümü düzelterek yatakların arasındaki perdeyi açtım.Hâlâ giyidiğim tişörtü düzenlerken alaylı bir ses tonuyla konuştum..

Vargas:pardon kimsin?

Zeynep:KİMSİN Mİ

Vargas:evet yani kim olarak birşey söylüyorsun

Zeynep:ESKİ SEVDİĞİ OLARAK

Vargas:kelimelerin anlamlarını bilmiyorsan söyleyeyim eski demek geçmişte kalmış ve bir daha geri gelmiyecek bir şey demektir

Vargas:türk olmamama rağmen senden çok daha iyi biliyorum bu yüzden sus

Ebrar:insanlık edelim yanında duralım dedik ama senin gibi birine insan demeye dilim varmıyor değmez

Ebrar:neyse gidelim bebeğim

(Sakin ol kime dediğimu kendisi biliyor)

Nihayet düzelttiğim üstüme odadaki aynadan bir kez daha bakıp Ebrar'ın peşinden çıktım.

Ebrar:tribiniz geçtiğine göre eve gidince şu konuyu konuşalım hanımefendi

Vargas:geçtiğini kim söyledi

Ebrar:az önce anladım ben sen rahat ol

Dediği şeyle konuşmadan yürümeye devam ettim.

Hastaneden çıkınca kapının önünde beliren magazincilere baktım daha sonra ise Ebrar'a.
Sorular yağdırılıyordu ve tabiki ikimizde anlamıyorduk.Buna son veren Ebrar'a baktım ve derin bir iç çektim.

Ebrar:ARKADAŞLAR LÜTFEN TEKER TEKER SORUN

X:sizi sahada beraber görebilecek miyiz?

Ebrar:evet beraber oynamaya devam edicez

X2:neden burdasınız bir sorun mu var?

Vargas:bir arkadaşımız varda

X3:sevgili misiniz?

Ebrar:eee tamam bu kadar soru yeter iyi günler

X3:neden kaçıyorsunuz

Vargas:kaçma falan yok bu bizim özel hayatımız olsada olmasada kimseyi ilgilendirmez

X4:neden bu kadar sinirlendiniz

Kolundan tuttuğum Ebrar'la birlikte hızlıca arabaya bindik.

(Arkadaşlar ben aşkım vb. kelimelerden nefret ederim bu yüzden kullanmıyorum zaten sadece iki kelime hoşuma gidiyor oda yavrum,bebeğim)

Yolun yarısını geçmiştik fakat ikimizde hâlâ konuşmamıştık.

Ben Ebrar'ı sınırlı olduğum için kırarım diye konuşmuyordum ama Ebrar'ın neden konuşmadığını bilmiyordum.

Artık bu sessizliğe dayanamayıp konuştum

Vargas:özel hayata karışmak nedir ya

Ebrar:her zaman böyleler yüz verince astarını istiyorlar

Vargas:astar?

Sorar bir ses tonuyla konuştum.Ebrar güldü,gülüşü beni yumuşatmış hatta pamuğa döndürmüştü..

Ebrar:yani yüz verince cesaretlenip daha fazlasını istiyorlar

Vargas:daha çok yolum var kelimelerin tamamını öğrenmek için

Vargas:ama Zeynep'den çok daha iyiyim dimi

Sorar bir sesle sormuştum yine bu sefer yüzümdeki gülme dahada şiddetlenmişti.

Ebrar:her konuda ondan daha iyisin bebeğim

Susmuştum çünkü şuanki ses tonuna ve yüzündeki o ifade için kelimeler yetmezdi.

Ebrar:gece gece nasıl öğrendiler ki hastanede olduğumuzu

Vargas:onlar her yerdeler onuda öğrenmişlerdir bir şekilde

Arabayı durdururken konuşmuştum.Ebrar'da haklısın anlamında kafasını sallayarak bana onay vermişti..

Evin uzun yollu bahçesine girerken ikimizde sadece yere bakıyorduk.

Hava çok güzeldi fakat bir anda yüzüme bir damla su düştü.

Bu küçük damladan sonra hızlıca yağıştıran yağmurla yerimde durdum.

Ebrar'da çoktan durmuştu.Kafasını kaldırdı ve gözlerini kapattı.Bunun ona iyi geldiği çok belliydi çünkü hasta olacağını bildiği hâlde duruyordu.

Yağmur gitgide hızlanmaya başladığında Ebrar'ı kolundan tutarak yürütmeye başladım.

Ebrar:ha doğru seninle konuşucaktım ben

Kendi kafama kendim sıktım bunun bilinciyle yavaş yavaş giderek eve girdim.

Ebrar biraz ciddileşmişti.

İşte şimdi sıçtık..

_--_-_-_-_-_--_--_-_-_-__--_-_-_--_-_-_-_-_--_-_-_--_-_-_-_-

Oy vermeyi unutmayınn

Sizi seviyorummm🐢