ကံဆိုးတဲ့ တောသူမလေးရဲ့ယောကျ်ားက သောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်

33

အခန်း 33: အမြတ်ကြီးစားတဲ့ လင်းယွဲ့လန်

လင်းယွဲ့လန် က ဒီလိုပြောပြီးတာနဲ့ ပျော်ရွှင်စွာစားနေတဲ့ ကောင်းပင်း ဟာ ​​အံသြသွားခဲ့တယ်။

သူသည် ခြေချောင်းများပင် အရွယ်မဟုတ်သော ထီးငယ်လေးကို ကြည့်လိုက်သည်။ ငွေတစ်ချောင်းကို ဘယ်လို ကုန်ကျနိုင်မလဲ။ သူမသည် ၎င်းတို့ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း လုယက်ခဲ့သည်! ကောင်းပင်းက ကျန်တဲ့ မှိုတံစို့နှစ်ခုကို ကြည့်တယ်။ ကောင်မလေးဆီ ပြန်ပေးချင်ပေမယ့် သူတို့ရဲ့ အရသာကို တွေးကြည့်တော့ မခံနိုင်တော့ဘူး။

ကောင်းပင်း မှာ ဝါသနာ နှစ်ခုပဲ ရှိတယ်၊ တစ်ခုက စိတ်ကူးယဉ်ဆန်တဲ့ ပုံတွေကို ကြည့်ပြီး နောက်တစ်ခုက စားတာဘဲ။ အရသာရှိတဲ့ အစားအသောက်တွေကို သူ မစွန့်လွှတ်ဘူး။

ထို့အပြင် သူသည် ယခင်က မမြည်းစမ်းဖူးသော အရာတစ်ခုကို မြည်းစမ်းဖူးသည်။ ပိုက်ဆံကုန်လို့ ဘယ်လိုစွန့်စားနိုင်မလဲ။ ကောင်းပင်းက ချက်ချင်း ရှေ့ကို တိုးလာပြီး

"မိန်းကလေး.. ငါဆိုလိုတာက သခင်မလေး မင်း စျေးလျော့ပေးလို့ရမလား။မှိုတစ်ခုအတွက် ငွေတချောင်း၊ ဒါက သိပ်စျေးကြီးတာမဟုတ်ဘူးလား။ ငါတို့လစာက တစ်လကို ငွေချောင်းသုံးချောင်းပဲရှိတယ်။"

မှိုသုံးမျိုးက သူတို့လစာရဲ့ တစ်လစာပဲရှိမယ်။ သူဘယ်လောက်ပဲ တွေးနေပါစေ အဲဒါက မတန်ဘူး။

လင်းယွဲ့လန် က ခေါင်းလှည့်ပြီး ကောင်းပင်းကို အပြုံးအတုနဲ့

"ရှင်ကျွန်မကို ဈေးပေါပေါနဲ့ ပေးစေချင်တာလား" ကောင်းပင်း ကချက်ချင်း ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

ထို့နောက် လင်းယွဲ့လန် က "ဈေးကြီးတယ်ထင်ရင် မစားနဲ့၊ ဓားကိုင်ပြီး မစားခိုင်းပါဘူး" လို့ ပြတ်ပြတ်သားသား ပြောတာကို သူကြားလိုက်ရတယ်။

ထိုစကားကို ပြောပြီးနောက် သူမသည် လှည့်၍ အရသာရှိသော အစားအစာကို စားရန် အာရုံစိုက်ခဲ့သည်။ စိတ်ထဲမှာတော့ 'ငါ အခု ပိုက်ဆံလိုနေလို့ မင်းကံမကောင်းပါဘူး' လို့ သူ့ကိုယ်သူ တွေးလိုက်တယ်။ ငါ မင်းကို မဖယ်ရင် ငါ  လွယ်လွယ်အိပ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ထိုသို့သော အရသာရှိသော စုံစမ်းနှောင့်ယှက်မှုကို ခံနိုင်ရည်ရှိမည်ဟု မယုံချင်ပါ။' သီတံစားပြီးသောအခါ လင်းယွဲ့လန်သည် အခြားတံကျင်တစ်ခုကို လှမ်းယူလိုက်သည်။