ကံဆိုးတဲ့ တောသူမလေးရဲ့ယောကျ်ားက သောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်

35

အခန်း ၃၅- ငွေအကြောင်း ဆွေးနွေးမှုများ

အဆုံးမှာတော့ လူတိုင်းက မှိုသေးသေးလေးကို စားရုံနဲ့ ငွေအများကြီး မထုတ်ချင်ပေမယ့် ရနံ့ရဲ့သွေးဆောင်မှုကို မခံနိုင်ကြဘူး။ အံကြိတ်ကာ ငွေတချောင်းကို ထုတ်ယူလိုက်ကြသည်။ ပါးစပ်အရသာအတွက် မှိုတစ်ချောင်းဝယ်ကြတယ်။

နောက်တော့ မှိုသေးသေးလေးတွေက လည်ချောင်းထဲ လျှောကျသွားတယ်။ အရသာမှန်အောင် မြည်းစမ်းဖို့တောင် အခွင့်အရေး မရခဲ့ကြဘူး။

ထို့နောက် စားသောက်နေသော ဆရာကို စိတ်အားထက်သန်သော မျက်လုံးများဖြင့် လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

မှို ၄၁၂ ခုအတွက် ရွှေနှစ်ချောင်းကို ပေးဆောင်ခဲ့သည်။ သူတို့တပ်မှာ လူ ၁၂ ယောက် ပါတဲ့အတွက် သူတို့ အသီးသီးမှာ အနည်းဆုံး မှို ၃၀ လောက် ရနိုင်ပါတယ်။

သူတို့ရဲ့ သူဌေးက အများကြီး သုံးစွဲခဲ့ပေမယ့် အနည်းဆုံးတော့ သူ့မှာ ယုန်ခြေထောက် အလကားရပြီး အရင်က မမြင်ဖူးတဲ့ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်တချို့ ရှိခဲ့ပါတယ်။ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များကို နောင်အသားကင်များတွင် အသုံးပြုနိုင်သည်။

ကောင်းပင်း ကတော့ သူ့မှာ ပိုက်ဆံမရှိပေမယ့် သစ်ပင်ပေါ်မှာ စိုက်ဖို့ ပိုက်ဆံမရှိခဲ့ပါဘူး။ မှိုတစ်ကောင်က ငွေတစ်ချောင်း ကုန်ကျတယ်။ သူ အခုမှ ငွေ ၃၅ ချောင်း စားပြီးပြီ။ တွေးကြည့်ရုံနဲ့ သူ့နှလုံးသားကို နာကျင်စေတယ်။

သူသည် သူ့အိတ်ကပ်ထဲမှ ရွှေနှစ်ချောင်းကို ထိလိုက်ပြီး သူတို့၏ ခေါင်းဆောင် ကျယ်လောင်စွာ စားနေသည့် ယုန်ခြေထောက်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ လင်းယွဲ့လန်ကို မျက်နှာပြောင်ပြုံးဖြင့် လှည့်ကြည့်ကာ "သခင်မလေး၊ ဒီယုန်အသားကို မြည်းစမ်းကြည့်ပါရစေဦး။ ငါတို့စားလေ့ရှိတဲ့ ယုန်သားကင်နဲ့ ခြားနားချက်ကို သိချင်တယ်"

ရိုးရိုးသားသားပြောရလျှင် သူသည် အလကားနမူနာကို အခွင့်ကောင်းယူချင်သည်။ ထို့နောက် မှိုဝယ်ရန် သူ့ပိုက်ဆံကို အသုံးချနိုင်ခဲ့သည်။

သူ့အစီအစဉ်က ကောင်းပေမယ့် လင်းယွဲ့လန်ကိုတော့ မအောင်မြင်ခဲ့ပါဘူး။