WARNING: SPG

13 0 0
                                    

Tahimik akong nakatunganga sa harap ng wall clock habang hinihintay na tawagin ako. Hinintay ko na lang na lumabas ang nasa loob at ako ang panghuli.

Mag-a-alas nuebe na ng gabi at walang masyadong tao sa pasilyo ng mga oras na ‘yon. Ayoko naman na may hindi malapit na kakilalang makakita sa akin dito. Nakakahiya at baka kung anong isipin nila. Matagal bago ko napagdesisyunan ‘to at wala naman akong choice.

Sandali na lang at malapit na ako. Bumuntong hininga ako. Ramdam ko ang kumakalabog na kaba sa aking dibdib. Napalunok na lang ako at hinanda ang sarili.

Lumabas ang lalaking medyo maliit sa akin na kakagaling lang sa loob nang may ngiti sa labi. Kinindatan pa ako at tinapik ang balikat ko habang ako naman ay hindi na maintindihan ang nararamdamang lamig at kaba.

Maraming tumatakbo sa isip ko. Na-alerto lamang nang tinawag na ako no’ng babaeng nasa loob.

“Pasok na kayo, Sir...”

Hindi ko alam kung sinasadya niya ang malambing na boses or ganoon talaga ang tono ng kanyang pananalita na tila mala-Anghel.

Pumasok na ako at naupo sa malambot na higaan.

“Ayos lang po ba kayo, Sir?” mala-awkward na tanong no’ng babae. “Kinakabahan po ba kayo?”

“Medyo...” may kaunting tawa sa boses ko ngunit hindi na maipaliwanag ang matinding kaba.

“Gusto n’yo po ba munang hilutin ko muna kayo at nang maibsan naman ‘yang kaba n’yo?”

“Uhh... eh...”

Hindi na siya nagpapigil at sinimulan na ngang hilutin ang balikat ko. Sandali lamang iyon. “Ayan, Sir. Okay ka na?”

Tumango na lang ako. “Oo. S-Salamat...”

“Ilang taon na po ba kayo, Sir?”

Tumalikod siya at may kinuha sa lamesa.

“Sixteen,” maikling sagot ko.

“Hubarin mo na po ang shorts n’yo...” utos no’ng babae.

“S-Sigurado ka bang s-saglit lang ‘to?” nangangatal na tanong ko.

“Oo, Sir. Huwag po kayong mag-alala at mag-relax ka lang po... ako ang bahala sa ‘yo,” umismid siya.

“S-Sige...”

Nahihiyang sinunod ko na ang utos niya. Dahan-dahan ko nang hinubad ang shorts ko at tumambad naman sa harap niya ang semi-erect kong pagkalalaki.

Medyo gulat naman at tila hindi makapaniwala ang naging reaksyon ng kanyang mukha. Napakamot naman ako sa ulo at tinakpan pa ito ng dalawa kong kamay.

Tumawa siya. “Huwag na kayong mahiya, Sir. Ang dami ko nang nakitang ganyan. Pa’no, Sir? Simulan na ba natin?”

Napalunok ulit ako at tumango. Hindi mawari ang nginig at lamig na nararamdaman na hindi ko maintindihan kung dala lang ba ng kaba o excitement.

“Ang laki pala ng kargada n’yo, Sir! Mapapa-challenge ata ako neto, ah!” biro pa no’ng babae at may kinuha.

Hindi sa pagmamayabang pero kahit hindi pa gaanong matigas ay kahit papaano’y nasa 6 inches naman iyon.

Ang sabi nila, kung gaano daw kalaki sa tatay, gano’n din sa anak. Malaki na kung tutuusin kahit medyo malambot pa lang. Paano na lang kapag matigas na matigas na talaga?

“Humiga na po kayo, Sir...”

Nagsimula na akong humiga sa malambot na higaan habang nakapatong naman sa likod ng ulo ang dalawang kamay. Tumingin ako sa kisame at hinayaan siya sa una niyang gagawin doon.

Napalunok ulit ako nang sinimulan na niyang hawakan iyon na naging dahilan ng pagkagising ng aking tigas na tigas nang pagkalalaki.

Lahat naman siguro ng lalaki ay nakakaramdam din ng ganoon lalo na kung sila ang nasa sitwasyon ko ngayon.

Paano ba naman kasi... isang napakagandang dilag ba naman ang nasa harapan ko na may dalawang malalaking dibdib at magandang hubog na pangangatawan.

At kung ako naman ang tatanungin, siguro’y ka-standard na niya ang mga babaeng madalas kong napapanood sa porno at pinapantasya ng karamihan sa mga kalalakihan habang gumagawa ng milagro sa sarili... kabilang na ako roon.

Habang ginagawa ang bagay na ginagawa niya roon. Tumatakbo naman ang isipan ko sa mga bagay-bagay.

Ito na ‘yon! Mapapatunayan ko na sa mga barkada at mga pinsan ko na mali ang iniisip nila tungkol sa akin pagkatapos nito. Na kesyo takot ako kaya ayaw kong gawin ang bagay na ‘to.

Tatlumpong minuto bago kami natapos at tumayo na ako.

“Thank you, Miss...”

“Salamat din, Sir. Mabilis lang, ‘di ba? Sabi ko naman sa inyo na mag-relax lang kayo, eh. Masyado kayong tense kanina,” tumawa siya at binigyan ko naman siya ng tipid na ngiti.

Ang sarap pala sa pakiramdam na ma-achieve ‘to! Sambit ko sa sarili.

May mga sinabi pa siya sa akin at binigay. Mga ilang minuto rin bago kami nagngitian at lumabas na ako roon.

Malaki ang ngisi ko habang naglalakad sa pasilyo suot ang maluwang kong shorts habang nakahila ang mga daliri sa harapang tela neto.

Bigla namang tumaas ang kumpiyansa ko sa sarili dahil sa wakas...











Tuli na ako.

-----

Written by: Joseph Rayle Dinopol

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Oct 08, 2023 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

SPGTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon