ကံဆိုးတဲ့ တောသူမလေးရဲ့ယောကျ်ားက သောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်

64

အခန်း 64: လုယက်ခံရခြင်း။

လင်းယွဲ့လန်ဟာ အပျော်လွန်နေချိန်ပြီးမှာတော့ ညနေစောင်းလုနီးပါး ဖြစ်နေပါပြီ။

သူမသည် နေ့စဥ်သုံးပစ္စည်းများကို ဝယ်ရသည်။ သူမတွင် စျေးဝယ်စာရင်းရှည်တစ်ခုရှိသည်။ ဆီ၊ ဆန်၊ ဆား၊ အဝတ်အစား၊ အိပ်ယာခင်း၊ ဖိနပ်၊ အိုး၊ အိုးစသည်ဖြင့် ဝယ်ရသည်။ သူမ တဲထဲမှာ ဘာမှမရှိ။ ၎င်းတို့သည် ဟောင်းလွန်းသည် သို့မဟုတ် လုံးဝ အသုံးမပြုနိုင်ပါ။

လင်းယွဲ့လန်သည် သူမ၏ အိတ်ကပ်ထဲတွင် ကျားရောင်းရာမှ ရရှိသော ငွေများကို သယ်ဆောင်လာခဲ့သည်။ သူမသည် လူအနည်းငယ်သာရှိသော လမ်းကြားတစ်ခုကို ဖြတ်သွားပြီးနောက် သူမရပ်လိုက်သည်။

သူမ၏ တက်ကြွသော အမူအရာ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ သူမ၏ နူးညံ့သော အသံသည် ကျယ်လောင်ပြီး ပြင်းထန်သော မာန်ကို သယ်ဆောင်သွားသည်။ လမ်းကြားသည် သွက်လက်သောလမ်းနှင့် ယှဉ်လျှင် အထူးသဖြင့် တိတ်ဆိတ်နေသည်။ "မင်း ငါ့နောက်ကို တစ်မနက်လုံး လိုက်ခဲ့ ပြီးပြီ၊ မင်း မပင်ပန်းဘူးလား၊ မင်း ထွက်လာပြီး ကိုယ့်ကို ပြပါ"

အမှန်တော့ လင်းဆေးဆိုင်မှ ထွက်သွားသည့် အချိန်မှစ၍ သူမနောက်သို့ လိုက်ရန် မလိုလားအပ်သော အကြံအစည်ရှိသူ အနည်းငယ်ရှိကြောင်း သူမ သတိပြုမိခဲ့သည်။

ဒါပေမယ့် လင်းယွဲ့လန် က မြို့ကို အရင်ပျော်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ သူ့နောက်က လူတွေက အရှိန်အဟုန်နဲ့ လိုက်နေကြပုံမပေါ်ဘူး။ သူတို့သည် လင်းယွဲ့လန်ကို အေးအေးဆေးဆေး အရှိန်အဟုန်ဖြင့် လိုက်ခဲ့ကြသည်။ ကောင်းစွာ ဖုံးကွယ်ထားသည်ဟု ထင်မြင်ကြသည်။ လင်းယွဲ့လန် က သူတို့အကြောင်းကို အစကတည်းက သိခဲ့တာကို သူတို့ မသိခဲ့ကြဘူး။

သူတို့ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိပြီးကတည်းက ထောင့်စွန်းမှ လူလေးယောက် ဖြည်းညှင်းစွာ ထွက်လာခဲ့သည်။

ထိုလူလေးယောက်တွင် နှစ်ယောက်က အဆီများပြီး နှစ်ယောက်ကပိန်သည်။ သို့သော်လည်း သူတို့အားလုံးမှာ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားသော မျက်လုံးများ ရှိကြပြီး သူတို့၏ မျက်လုံးများသည် လောဘတကြီး တလက်လက်နှင့် ပြည့်နေသည်။