"Happy birthday to you
Happy birthday to you
Happy birthday dear..."
"အဲ နေဦး အဲ့နားမှာဘယ်လိုပြောရမှာလဲ"
"ဟဲ့ dear May Min Myat Maung ပေါ့ ငတုံးရဲ့"
"နင့်နာမည်ကြီးကလည်းဟာ"
9လပိုင်း 12ရက်နေ့သည် မောင့်၏၁၈နှစ်ပြည့်မွေးနေ့ဖြစ်သည်။ မိမိမွေးနေ့ဖြစ်မှန်း ကိုယ်တိုင်တောင်မေ့နေသည်ကို ယုယနှင့်အန်တီက သတိတရရှိပေးသည့်အတွက် အလွန်ကျေးဇူးတင်မိသည်။ဆိုင်အသစ်တွင် စာရင်းများကွာနေခြင်းကြောင့် စစ်နေလိုက်တာ မိုးချုပ်လို့ချုပ်သွားမှန်းတောင်မသိလိုက်ပါ အိမ်လည်းမပြန်ရသေး မီးပျက်သွားလို့မီးစက်ထမောင်းမယ်လုပ်ခါမှ ယုယ အန်တီနှင့် အလုပ်သမားတစ်ချို့က မောင့်မွေးနေ့အတွက် ကိတ်ကိုင်ပြီးဝင်လာကြသည်။ ထိုမှသာ မီးပျက်ရခြင်းသည် ယုယအကြံဖြစ်လိမ့်မည်ဟုတွေးမိသည်။
"ပြန်ပြောမယ် ပြန်ပြောမယ်"
"Happy birthday to you
Happy birthday to you
Happy birthday dear May Min Myat Maung
Happy birthday to you..."
မီးမှုတ်လိုက်သည်နှင့် ယုယအော်သံကြီးက ဟိန်းထွက်လာသည်။
"ဟဲ့ ဆုတောင်းဦးလေ!"
"ငါအယုံအကြည်မရှိဘူး ယုယ"
"မပြောတော့ဘူး နင့်ကိုလည်း"
"သမီးအတွက် လက်ဆောင်ပါတယ်"
အန်တီဝင်ပြောလာတော့မှ သတိရသွားဟန်ရသောယုယက ကိတ်မုန့်ကို မောင့်လက်ထဲထိုးပေးကာ မောင့်ကိုသူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အနောက်မှနေ၍ မျက်စိလာမှိတ်သည်။
"ငါဖွင့်ဆိုမှဖွင့်နော် မောင်"
"ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ"
သတိတရမှတ်မိနေသည့် ကိုယ်သင်းနံ့လေး နှာခေါင်းထဲဝင်လာသည် ဒီကိုယ်သင်းနံ့သည် အစ်မ၏ကိုယ်သင်းနံ့ဖြစ်သည်ဆိုတာကို မောင်သေသေချာချာကို သိလေသည်။
"အစ်မလား"
"နင်ဘယ်လိုသိတာလဲ"
"ကိုယ်သင်းနံ့"
အခုချိန်အစ်မရှက်နေမည်ဆိုတာကို မောင်မျက်လုံးဖွင့်မကြည့်လည်း ခံစားမိသည်။ယုယမျက်လုံးဖွင့်တော့မှ မျက်လွှာလေးချသွားသော အစ်မသည်အရှက်ပြေသေးပုံမရ မမြင်ရတာကြာပြီဖြစ်တာကြောင့် အစ်မရှက်နေပုံလေးကိုတစ်ဝကြည့်နေလိုက်သည်။ ထို့နောက်အသံချိုချိုအေးအေးကလေးဖြင့် ပြောလာသည်။
