Köfte?!
Patetes?! aynı anda dediğimiz bu söz ikimizide gülümsetti.
"So so sonat?"diye şaşkınca kekelerken kahkaha atması şaşkınlığımı kızgınlığa çevirdi.
" ne gülüyosun be"
" hiç değişmemişsin" bunu dedi ya tabi biliyo benim hemen yumuşayacağımı koşarak boynuna sarıldım.
" Nası özlemişimmm"
" bide bana sor"
" kaç yıl oldu, 10 yıl?"
" vay be baya olmuş"
" ha bak ben sana ne diyicem. Deminden beri sesleniyorum. Ama bakan yok. Sonra kayla neden kızgın, neden sinirl..."
" Ve hala çok konuşuyosun"
" sonaaat?!"
" tamam bücür söyle bakalım ne diyicektin."
" şey ımm yok bi şey yaa" oha abi bana bira vermiyolar sonatcım sen alıversene diyemem ki ben
" söyle hadi söyle kızmayacağım."
" ee şey..." allam ya lafı degiştirmem lazım " aaa bak sonat kuşş!"
" kaylaaa!!" eyvaaah bana kayla dediyse kesin durum ciddi.
en masum ses tonumla
" efendim sonat"
" seni dinliyorum sinirlendirmeden söyle istersen" allam olayıda bok ettim yaa anlatayım en iyisi
" tamam yaa anlatıyorum. Alini biliyosun. En değerli kankim. İşte onlar marmaristen geliceklermiş. Bu akşamda bize geliyolar. Bana dedi ki cips bide bira alsana içerim dedi. Ama ben içmiycem tabi. Bende dedim ki olur mu öyle şey alincim birada ne wow wow wow haram dedim. Ama beni dinlemedi. Neyse almaya geldim işte buraya sonra 18 yaş muabbeti olunca alamadım. Bende dedim ki birini bulayım belki o alır. Ama sen çıktın karşıma ne yapayım. Şans bana kıçıyla güldü." laflarımla doğru orantılı kaşlarının çatılması tesadüf mü bilmiyorum ama içimde hiç hayra alamet değil gibi geliyor.
" sen içki mi içicektin! Hayır onu geçtim, ben olmasam elin adamına içki mi aldırcaktın!" Oha o beni kıskandı mı bana mı öyle geliyor?
" evet ama sadece ufak bir konuşma yapıcaktım. Hem eve boş gidersem alin beni keser."
" başlatma alinine! yürü gidiyoruz." Ne oldu la buna bir an atara bağladı. Ergen ergen bağırlamalar falan... Burda bir ergen varsa olda benim!
Ben kendi aleminde miting yaparken adam tuttu kolumdan marketten dışarı çıkarıyor.
" napıyosun sen ya?"
" yürü" oha bu adam harbiden ciddi.
Ağzımı açmamayı tercih ederek arabaya bindim. Harbiden lan bu arabayı nerden bulmuş yaa.
Yine ben kendi içimde 5n1k yaparken bi baktım eve varmışım. Ah aq vay evide unutmamış. Neyse ben şaşkınca sonata bakarken
" ne bakıyorsun? Ben seninle ilgili hiç bir şeyi unutmadım" oha bu çocuk beynimi mi okuyor la diye düşünürken bir kez daha şaşkınca baktım
" hayır kayla beynini okuyamıyorum. Sadece seni iyi tanıyorum. Ayrıca bana mal mal bakmayı kes. Annenler merak etmiştir. Hadi git.
Sonata uzaylı görmüş masum köylü bakışımı atarken
" ee tama o zaman görüşürüz" dediğimle bir kendimi arabadan attığım bir oldu.
allam yaa ben hiç kekelemezdim. Noluyo bana?! Way mi allahım?!
Yine her zamanki gibi kendimle konuşurken eve geldiğimi farkettim.
hemen anahtarı alarak içeri girdim. Tabi annem durur mu
" daha gelmeseydin kayla ben salata yapmazdım kızım" ama bunu o kadar şirin söylüyor ki bu işte kesin bi şey var diyerek direk kendimi savunmaya geçtim.
" ama annecim bulamadım reyhanı o kadar gezdim ama yok en sonunda aldım reyhanıd..."
" reyhan!?" Allam reyhan nerde hep sonatın suçu unutturdu bana reyhanları
Tam o sırada kapı çaldı. Koşarak kapıya baktım. Annemde arkadan geliyor. Kapıyı bir açtım.
" Sonat?!"
" Oğlum?!"
✌️✌️ Bölüm sonu✌️✌️
