BÖLÜM 3:Buluşalım mı?

254 26 10
                                    

Jeongin'in ağzından
Pisikolojisi zaten iyi olmayan Felix'in pisikolojisi artık yoktu.Kardeşimi taciz etmişlerdi ve şu an kardeşimi taciz eden adam,elini kolunu sallaya sallaya geziyordu.

Felix kendisini odasına kapatmıştı.Yanlız kalması daha iyiydi ama onu görmek,yanında olmak istiyorduk.

Felix'in ağzından

Böyle mi olacaktı?
Böyle mi devam edecekti hayatım?

Yaşamaktan nefret ediyordum.Hayattan da.Kendimden de.

Yatağımda boylu boyuna ağlayıp uzanırken kapıdaki sesleri duyabiliyordum.

"Felix?" Dedi Chan.Beni merak ediyorlardı.

Cevap vermedim.Kapı kolu aşağıya indirildi ve kapı açıldı.

Hepsi hızlı adımlarla yatağa oturdu.

"İyi misin?" Dedi Jeongin.Gözleri doluydu.Birimize bir şey olsa anında gözleri dolardı.Başımı salladım.Chan yanıma uzanıp bana sarıldı ve alnımdan öptü.Diğerleri de geldi.

Kötü durumda olsam bile onlar beni kurtarırdı,biliyordum.

                                **

İğrenç ötesi okuldaydık.Sırama otururken sınıftakilerin arkamdan söylediklerini duyuyordum ama umurumda bile değildi.

Kapıdaki tanıdık yüz bana doğru ilerledi.Bu Hyunjin'di.

"Merhaba Felix" dedi gülümseyerek.

"Merhaba" dedim sadece.Mecbur olmadıkça konuşmak istemiyordum yoksa konuşursam ona ısınırdım.Ve birden hayatımdan çıkarsa kötü şeyler olabilirdi.

"İyi misin?"  Dedi.

Başımı salladım.Ama iyi değildim.Sabahtan beri titreyen ellerimi sıranın altında birleştirdim.

Hyunjin'in gözleri ellerime kaydı.

"Felix ellerin Titriyor" dedi.

Başımı yere eğdim ve sesiz kaldım.

Hyunjin elini elime götürdü.

"Hastamısın?" Dedi hâlâ ellerime bakarak.

Sol gözümden bir damla yaş akarken başımı iki yana salladım.

"Ağlama" dedk.Sesi kısık çıkmıştı.Eliki daha sıkı tuttu ve sıradan kaldırdı.

"Gel,hava al biraz" dedi.Bir şey demeden tuttuğu elime bakarak onu takip ettim.

Çocuklar daha gelmemişti.Bu durumda olanları görmeyeceklerdi.

"Otur" dedi bankı işaret ederek.Banka oturdum ve ona baktım.Bor şey demeden arkasını dönüp kantine ilerlemeye başladı.Geri döndüğünde elinde bir şişe su vardı.

Şişe kapağını açtı ve kaldırıp içirdi.Evet,o içirdi...

Suyu dudaklarımdan uzaklaştırdıktan sonra şişeyi kapattı ve titremesi geçmeyen ellerimi tuttu.

"Anladığım kadarıyla anksiyeten ve panik atağın var?"

Yüzüne bakarak başımı salladım.

"Konuşman için seni zorlayamam ama istersen arkadaş olabiliriz" dedi.İçimdeki heyecan ve yüzümde ki tebessümle "Olur" dedim.

O da gülümsedikten sonra bana yaklaştı.Kollarını belimde birleştirdi.Tepkisizdim.Ben de kollarımı omuzuna götürerek onu sardım.

Hayatımda ilk defa çocuklar dışında birine sarılmış olduğum için garip hissetmiştim.

Kollarını geriye çektiğinde bende geriye çektim.

"Ben senin numaranı alayım" dedi ve cebinden telefonunu çıkarttı.

Rehbere girip numara kısmını açtı.
Numaramı söyledikten sonra beni "Felix" diye kaydetti ve telefonu geri cebine koydu.

                                  **

Okul denen şey sonunda bitmişti.

"Daha iyi misin?" Diye sordu Changbin."İyiyim" dedim.

"Bugün ne yapsak" dedi Jisung ve Minho'ya baktı.

"Film izleyelim" dedi Seungmin.

"Bana uyar" dedi Chan ve arkasına baktı.

"Vallaha bana da." Dedi Changbin ve Jeongin'e baktı.Jeongin başını sallayıp onayladıktan sonra bir tek ben kaldım.

"Olur" dedim Sadece.

                                **
Minho'nun açtığı koku filmini koltukta uzanarak izliyordum.Film kötü değildi ama dikkatimi çekmemişti.

Cebimdeki titreyen telefonu çıkarttım ve telefonu açtım.

Hyunjin
Selam.

Neden bilmiyorum ama gülümsedim.

        Selam.
Görüldü

Hyunjin
Müsaitsen buluşalım mı?

Şaşırmıştım.Gitmeli miydim?
Gitsem ne olurdu ki?

Olur.Nerde?
Görüldü

Hyunjin
Konum atıyorum.

"Tamam" yazdıktan sonra telefonu kapatıp ayağa kalktım.

"Ben Hyunjin'le buluşacam."

Seeeelaaaam
Bir bölüm daha bitti.Önceki bölümü sildim çünkü biraz saçmaydı o yüzden 3.Bölümü yeniden yazdım.

Ama neyse baaay


Love Sick Boys-HyunLix Ver.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin