Şafak Vakti

EVİM

Kim bile bilirdiki doğduğum günümün ceheneme dönüşeceğini kime kızmalıydım bügünün olacağını bilip
Susanlaramı ? Yoksa beni bile bile ölüme sürükleyenleremi ? 17 yaşım eyer sana bi mektup yaza bilseydim
bunları  söylemek isterdim bu hayata kimseye   güvenmeseydin de  yalnız kalsaydın kimseye güvenmeseydin keşke en çok güvendiklerin arkandan iş çevirir derlermişte ben inanmazdım  belki doğduğum gün ölüm günüm olucaktı
Kıyameti kendi elerimle başlatım senden ve geleceğimden özür diliyorum sevgili 17 yaşım beni affet tamamı.

Uyandım.

Hızlıca yatağımdan atladım bügün o gündü 18 yaşıma giriyodum bügün doğum günümdü artık yeni bir hayat  yeni bir ben vardı yatağımın karşısındaki büyük dolabımın yanına geldim kapağını açtıktan sonra dün koyduğum simli kırmızı elbisemi üzerime geçirdim dolabın kapağını kapatım elerimle saçımı taramaya çalışıyodum beceremiyince banyonun hemen dibinde olan makyaj masamın üzerindeki tarağı alarak sarı saçlarımı taramaya başladım düzgünce taradım kapı çalınca elimdeki tarağı masaya geri bıraktım o yöne doğru döndüm " girebilirsin " dedim ince sesimle kapı gıcırtıyla açılırken gözlerim kapının ardındaki kişiyi görmeye çalışıyomuş gibiydi gelen kişi babamdı kapı aynı gıcırtıyla kapanırken babam yanıma doğru geldi " sevgili kızım "  diye söze girmeye başladı hep ciddi konularda sevgili kızım dediği için
Heyecanım yok olmuştu merakla babama bakıyodum bir şeymi yapmıştım diye geçirdim içimden babam beni anlamış gibi " yok kızım sen bir şey yapmadın ama ...." dedi ve sustu

konuşmasını bekledim ama konuşmadı elerini elerimin üzerıne koyarak yarım kalan konuşmasına devam eti "  bu gece burda olmamalısın şafak vaktinden önce gitmen gerek kızım bu senin içinde benim içinde zor ama burda kalamasın  anlıyomusun beni " dedi onu anlamıyodum ne demeye çalışıyodu gitmicektim burası benim evimdi nereye gidebilirdimki bir sığıntı gibi başkalarının yanında kalamazdım gözlerim dolamaya başladığını hisetim bunu bana nasıl yapabilirdi " BEN BİR YERE GİTMİCEM BÜGÜN EN MUTLU GÜNÜM BABA BIRAKTA KALAYIM" diye bağırdım

artık tek ağlıyan ben değildim babamda ağlıyodu hiçbir neden yokken neden benden bunu istiyodu babamın önünde diz çökerek yalvarmaya başladım " baba nolursun gitmiyim bak seni kırcak bişeymi yaptım düzeltirim annem ne dicek bu duruma hiç düşündünmü bak yarın söz gidicem ama bügün olmaz nolursun baba bırakta kalyım " dedim ağlak bir sesle biraz düşündükten sonra başını salayarak odadan çıktı
elerimle gözlerimi silerek uyanmadan önce benim için bırakılan yemeği yedim
Yatağıma girerek yarım kalan uykuma devam etmeden önce hizmetçilere beni saatinde uyandırmalrını söyleyerek uyudum.

Merhaba nasılsınız inşallah iyisinizdir ve hep iyi olun sevgili okurlarım.

Oyyy vermeyi unutmayın 🫀