မောင်တယ့် အဟိ နမည်လေးခေါ်ယုံနဲ့တင် ရင်တွေခုန်ဖင်တွေတုန်နေပြီ မောင်ကဘေ့ကို အရမ်းချစ်တာတယ့် ဟွန့် ဘေ့ရဲ့အောက်ကအပေါက်ကိုတော့ပိုတယ်တယ့် အာ့ကြောင့် ဘေ့ကိုလေအိမ်မာနေချိန်ဆို ဘာမှမဝတ်ထားခိုင်းဖူး အိမ်အပေါ်ထပ်ကနေအောက်ထပ်ကိုတောင် မဆင်းခိုင်းဖူးရယ် အိမ်ကအလုပ်သမားတွေကိုလည်း မနက်ရှစ်နာရီဆိုတာနဲ့အိမ်နားကိုမကပ်ခံတော့ဖူး ဘေ့ရယ့်ကိစ္စတွေကိုမောင်ပဲအကုန် လုပ် ပေးတာလေ ခုလည်းမောင်ပြန်လာဖို့အချိန်နီးပြီဆိုတော့ ရေမိုးချိူးဖင်ကိုသေချာနှိုက်ဆေးပြီး မွှေးကြိုင်နေအောင် မောင်ဝယ်ပေးထားတယ့် နို့နံ့ဆပ်ပြာလေးနဲ့ထပ်ဆေးနေတာလေ ဒါမှမောင်ယပ်ရင်မွှေးနေမာပေါ့
"အား....အား...မောင် ..မောင်..အားး..ပြီးတော့မယ် မောင်ရေ..အားး မြန်မြန်လေးအားးး ဟုတ်တယ် မောင်..မောင်လီးကြီး အားးးထိုးပေးပါမောင်လီးကြီးနဲ့ဘေ့ဖင်လေးကွဲအောင် လိုးပေးပါမောင်အာ့ မောင်ရေပြန်မလာသေးဖူးလားးးအာ့ ဒီမှာဘေ့လေမောင်လီးကို အရမ်းဆာနေပြီလို့"
ဖင်နှိုက်ဆေးရင်းဘေ့ စိတ်ပါလာလို့ ဆပ်ပြာဗူးရှည်လေးကိုဖင်ထဲထည့် မောင့်လီးအမှတ်နဲ့အာသာဖြေနေရတယ် ဟွန့် မောင်လီးလောက်တော့ မကြီးပေမယ့်ပေါ့
ဂျလက် ကျွီ.......
ဘေ့ဆပ်ပြာဖူးဖင်ထဲထည့်လိုးနေစဉ်ခါးပေါ် လက်တဖက်လာဖက်ပြီးနောက်ကနေလည်း ခပ်ကြီးကြီးအမြှောင်းတခုဖင်နားက်ုလာကပ်နေပြီး နားရွက်ဖျားလေးအကိုက်ခံလိုက်ရကာ ဩရှရှအသံတခုကို ကြားလိုက်ရချိန်မှာပဲ ဘေ့ရဲ့ပဲမြစ်သာသာရှေ့ကညီလေးက တကြောင်းပြီးသွားခဲ့တယ်
"ဘေ့ သဲလေးမောင် မရှိတုန်း ဆပ်ပြာဗူးနဲ့ဖောက်ပြန်နေတယ်ပေါ့ အပြစ်ပေးခံချင်နေပြီးလားဟင် ဟောဒါလေးပဲပြောရသေးတယ် ပြီးသွားတာလား ဒီညတော့ မောင့်လီးနဲ့မဟုတ်ပဲပြီးတယ့်ဒီကအသေးလေး ရော အပေါက်ရော ..."
