FALSEHOOD| Boys Vers.

BÖLÜM ÜÇ

⚽

Bavulumu önümde diğerini bagaja koyan Selim babama verdim ve ablama döndüm. Dolu gozleri ile hemen bana sarıldı. Kollarımı bana göre ince olan bedenine sımsıkı sardım. "Tamam hadi,bak herkes inandı üzüldüğüne" alayla konuşmama karşı popoma vurdu.

Lan! Deli oluyordum bu harekete!

"Her gün arayacağım, açacaksın. Müsait olduğunda seni görmeye geleceğim. Antrenmandan çıktığında beni ara seni eve ben bırakırım tamam mı?" Boyu benden kısa olduğu için egilmistim. Belinde olan ellerimi sıkılaştırıp onu kaldırdım ve kendi hizama getirip sıkı sıkı sarıldım cidden.

"Tamamdır,ablalarin en güzeli!"
Daha sonra çırpınan ablamı yere indirdim. Yanaklarımdan zorla sulu sulu öptüğünde yüzümü buruşturup başımı geriye çektim. "Üf be! Tamam opmedim..bak özlersin bı gün bu opmemelerimi" diyerek hüzünlendi cümlenin sonunda.

"Abla.." dedim kırgın sesle. Bana karşı böyle konusmamalı idi. "Tamam tamam,her ozlediginde hemen yanında olacağım söz!" Dedi. Neşeli görünmeye çalışmıştı ama içten içe hüzün dolu olduğunu biliyordum. Daha sonra Ayşe anneye sarıldım. "Ne zaman istersen çok gel çocuğum,en sevdiğin sarmadan yaparım. Arada da gel hep özleriz seni.  Kendine çok çok dikkat et" dedi.

Gözlerimin dolu olduğunu kimse görmesin diye iyice yumup birkaç saniye bekledim ve sonra gözlerimi açarak zorla gülümsedim. "Tamamdır Ayşe anne..ve herşey için teşekkür ederim"

"Haydi gidelim evlat!" Selim babanın komutu ile arabaya binip yola koyulduk. İki katlı dubleks evin önünde durdugumuzda mahallede olan çoğu ev böyleydi ve hoş tatlı bir mahalleydi. Eski evime çok uzak değil arada yarım saat anca vardı.

İkimizde arabadan indigimizde selim baba bagajı açtı. Birini ben birini o aldığında eve doğru ilerledik. Bahçeye açılan demir kapının yanında olan bir zil vardı. Onu çaldık ve selim baba bana doğru döndü. "Eveet,benim de ayrılma vaktim geldi."

Yutkunarak ona döndüm. İçimde olan hüznü saklamak çok zordu onlar böyle konuşunca. Tekrar tekrar kendime ne zaman istersem onlara gidebileceğimi hatırlattım.

İkimizde aynı anda birbirimize sarıldık. Bana baba sevkati ile sarılıp sırtımı sıvazladı. "Antrenmanlara tam gaz devam edeceğiz,ayrılmak yok zaten haftada çoğu gün görüşeceğiz,en ufak bir sıkıntıda bir telefon uzagindayim. Neye ihtiyacin olursa bana söyle bilirim seni istemeye çekinirsin. Ne zaman istersen gel ve kendi odanda tekrar kal. Orası senin ikinci evin. Tamam mı koçum?"

"Com teşekkür ederim. Her şey için. Bana aile olup,anne ve babalik yaptığınız icinm evladınız olarak gördüğünüz için. Minnettarım size." Selim baba dolan gözlerini göstermemek için bana arkasını dönüp olmayan göbeğini okşadı. "Tama tamam hadi,duygulandırma beni" dedi. Onun bu haline güldüğümde açılan demir kapıdan biyolojik annem göründü.

"Hoş geldiniz,oğlum! Gelsenize içeriye" diyerek neşesi ile bizi içeriye davet etti. Bu kadını görünce içim pır pır oluyordu.

"Ben gideyim artık,sizde annenle vakit geçirin biraz hadi!" Dedi Selim baba. Aslında biyolojik annem içeriye davet etse de o kabul etmemiş ve gitmişti.

"Evine hoş geldin bir tanem,gel sana evi gezdireyim " biyolojik annem bana sarılarak evi gezdirmeye başladı.

Girişin hemen sol tarafında geniş,arka bahçeye açılan bir salon vardı. Sağ tarafta ise mutfak vardı. Alt tarafta merdivenin arkasında kalan bir misafir ve ebeveyn odası vardı. Üst katta üç oda vardı. Birisi ikizinin birisi kız kardeşimiz ve diğeri abimin odası idi.