KARANLIK YOL

2.

Babamım vasiyetinin acıklanışıdan üç gün geçmişti üç gün boyunca babamın herseyini öğrendim gizli anlaşmaları bile o yüzden baya bi yorgundum kafa dağıtmak için kendi clubıma doğru yürüdüm yine aynı tarz kıyafetler vardı üstümde siyah pantolon siyah ceket siyah tişört elimde sigara bu caddeyi seviyorumdum burda olan 3 tane barı vardı babamın bu  yüzden herkes beni tanırdı bana selam verenlere kısa bas selamı verip önüme  yürüdüm. Heryerden fahiseler ayyaslar geziyodu resmen onları umursamayıp babamın benim için aldığı bara maviye girdim.Baya kalabalıkdı herkesi es geçip bi bira söyledim sigaramı yakıp milleti izlemeye koyuldum .Herkes bana bi garip bakıyordu   bakışlardan sıkılıp ağır adımlarla bardan çıkıp eve sürdüm  .Motorla hız yapmayı ciddeh seviyordum hic bi zaman gülmeyen ben motorda hız yapınca kahkalara buğuluyorum garipdim evet. Son hızla eve geldikten sonra yavas adımlarla motordan indim burası Izmir'in kenar mahallerinden biriydi burada yaşadığımı hic kimse bilmez ve burada yaşayanlarının hic biride beni bilmezdi kim olduğumu tabi Bora hariç Bora benim en yakınımdı tek dostum çocukluk arkadaşım kardeşimdi sol kolumdu o da beni yanlız bırakmak istemeyip biraz da olsa o karanlık dünyadan çıkmak için benimle birlikde buraya taşınmıştı burda yeni bi okula yazılmıstık aslında okul önemli değildi ama Bora'nın babası Kemal Amca eğitime çok önem veriyodu Kemal Amca aynı zamanda benimde Baba yarım gibi bi şeydi onu kırmak dünyada en son istecegim şeydir. Buraya tasınalı yaklaşık bir ay bile olmuyordu zaten toplasan en fazla 1 hafta gelmisimdir ama artık daha sık gelecektim buraya çünkü işlerin hepsini adamlara teslim etmistim sadece büyük işlerde bana sorulucaktı gerisini en güvendiğim adamlara teslim etmistim ama asla babamın yaptığı işleri yapmıcaktım o pis işleri uyuşturucu veya kadın ticareti asla yemin etmistim buna çünkü benim kardeşim bu pis işlerinden kendini bitirmisti babam denilen ibne abimi uyuşturucu alışverişine yollamıs ve abimden kendi denemesini istemişti abim artık her gittiği alışverişde kendi denedigi icin ve bu günde en az 2 defa gerçekleşiyodu ve artık abim bağımlısı olmuştu ve 2 sene sonra da bi klnige yatırmıstı suan manisa da bi hastanede tedavi görüyodu ne zaman iyilesecegini cidden merak ediyorum ozlemistim çünkü.Burda bu mahallede herseyden uzak bi şekilde yasamak istiyordum ne kadar uzak olabilirsem tabi...