Miraculous~Fan Story•|Choosing The Future|•Sezon 2(Info i streszczenie)

Miraculous ~Fan Story•|Choosing The Future|•Sezon 2 część 19

*Adrien złapał się niezręcznie za kark odwracając wzrok z zawstydzeniem*

~Pakujmy się już z tej dziury kotku.Ale czy mógłbyś eeemm...spakować rzeczy dziecka póki,no wiesz kołysze go,żeby zasnął na dobre i się nie obudził podczas wychodzenia?

Ad:

~Jasne,jeśli to nie problem to i spakuje nasze rzeczy*Od razu przystąpił do pakowania podczas,gdy Kira kołysała syna.20 minut później*Dobra skończyłem,teraz zostało tylko wyjść stąd

K:

~Dziekuję*Rzekła uśmiechając się*

Ad:

~Nie musisz mi dziękować,przecież to mój obowiązek

K:

~Ok*Podeszła do nosidełka,położyła w nim Nicka przykrywając kocem i powiesiła je na ręce*Możemy już iść

Oboje wychodzą opuszczając salę,schodząc na dół w kierunku wyjścia.Chwilę potem już zdążyli opuścić szpital.

W drodze do domu postanowili nie śpieszyć się z niczym i urządzili sobie spokojny spacer,obserwując co jakiś czas dziecko i zastanawiając się,jak to teraz będzie.Gdy dotarli do domu po zaledwie 40 minutach,Adrien przeciągnal się i usiadł na progu łóżka,podczas gdy Kira położyła obok nosidełko odkryła z kocyka syna,biorąc go na ręce a następnie skierowala się w stronę łóżeczka.Ostrożnie położyła go tak,aby się nie obudził.Przykryła kołderką po czym podniosła się i przeciągnęła.

~Jestem wykończona*Siada obok partnera zaspana na twarzy a jej oczy powoli się zamykały*

Ad:

~Hej kochanie,połóż się spać.Ja się nim zajmę,gdy się obudzi

Głowa dziewczyny powoli opadała ze zmęczenia,aż w końcu opadła na ramię zdziwionego chłopaka,spojrzał na nią przez chwilę.Kira usypiała,westchnął i objął ją czułe.Po kilku minutach ramię zaczynało go uwierać od ciężaru głowy dziewczyny,upewnił się czy już zasnęła na dobre,ostrożnie chwycił ją i podniósł,kładac na łóżku,przykrywając kocem.W tym samym czasie Nick przez sen zaczyna płakać.Ten dźwięk od razu obudził dziewczynę,która poderwała się w łóżka.

~Nick!*Spojrzała się w jego stronę*OH...on znowu płacze.No dobrze już wstaje*Ospale i ociężale wstaje z łóżka.

Ad:

~Kira nalegam,połóż się ja się nim zajmę*Przekonywał ją partner,który już stał przy łóżeczku*

K:

~N-Nie trzeba*ziewa*jest pewnie głodny,więc mnie potrzebuje

Ad:

~Ależ trzeba,potrzebujesz tego teraz.Od jego narodzin cały czas się nim zajmujesz i mało co spałaś to odbije się na twoim zdrowiu

K:

~Wiem,ale posłuchaj kochanie...tak teraz będzie codziennie.Musimy się do tego przyzwyczaić

Ad:

~Wiem,ale..*probował dalej nalegać mimo,iż partnerka miała dobre powody*

K:

~Ale?*podchodzi do łóżeczka*

Ad:

~Nic..już nieważne.Może masz rację,ja chciałbym tylko abyś wypoczęła chodź ten raz bo nie chce,aby to ci się odbiło na zdrowiu*Dziewczyna uśmiechnęła się w jego stronę po czym zajęła się uspokajaniem dziecka*Może pójdę zrobić nam coś do jedzenia?*zaproponował*