1.BÖLÜM. hepmi ben yanlızım bu hayatta.

27 2 1
                                    

Evet bugün günlerden pazartesi haftanın ilk günü yorucu gün.okul,dersler derken zaman geçti son derste bitti zil çaldı aldım çantamı çıktın okulda. "Genelde Zeynep ile eve gideriz her okul çıkışı ama bu sefer Zeynep'i beklemeden çıktım."
"Tek gittmek istiyorum."kafam karışıktı canım sıkındı.
tam okulun bahçesinde çıkıyordum ki Zeynep seslendi dönmedim ikinci kez seslendi döndüm ve bekledim geldi yanıma bekle ada birlikte gidelim dedi ben tek gitmek istediğimi söylüyünce ve biraz durgun göründüğüm için nedenini sordu birşey demedim öylesine bugün "tek gittmek istediğimi söyledim." oda garip buldu ama birşey demdi "tamam ada"
ama bana bakışları hiç öyle değildi . ayrıldı yanımdan ve ben tek yola devam etim.tabi yola devam ederken Zeynep yanlış anlarımı küsermi diye düşündüm "herneyse eve gidince yazar yada ararım konuşuruz yarın sabah birlikte gideriz okula."
yoluma devam etim.Öyle yorgun, öyle bittkinimki, başımı kaldıracak halim yok.oturdum bir köşeye gözlerim küçük bir taşa odaklandı.dediğim gibi küçük bir taşa odaklandı.baka kaldım o taşa.uzun bir yolculuğa daldım.düşündüm, yaşadım, sorguladım ve kalktım gittim.başımı eğdim ve yürüdüm kendimle konuşarak yürüdüm ama hep korktum çok düşünmekten,sorgulamaktan .ve ben yanlız kalmaktan da korktum .ama hep yanlız kalmayıda tercih ettim neden bilmiyorum. bak ben bunu bile sorguladım. İşte dediğim gibi bende biraz böyleyim hayatı bir o kadarda çok seviyorum .ben hiç büyümek bile istemiyorum henüz 17 yaşındayım çünkü bu yaşıma kadar bana eşlik edecek hiç güzel anılar, günler biriktirmedim. büyümek istemiyorum. oturdum bunuda düşündüm sonra tekrar kalktım biraz daha yürüdüm.hep kendimle konuştum, kendime sordum, kendime danıştım, ben tekim bunu farketim benim kimseye ihtiyacım yok en güzelide bu .yanlızlık diye birşey buldum.yaşa yaşa bitmiyor işte yeter dedim kendi kendime ve Yorulduğumu hisetim evin yolunu tutum.başım eğdim ve yine yürümeye başladım Sonuda geldim ve mahalleye girdim .Durdum 1saniye dedim kendi kendime toparlan at kafandakileri güler yüzle gitt evine.tamam dedim çekidüzen verdim kendime ve girdim bahçeye kapıyı annem açtı ve yüzüme baktı nerdesin sen sabaktandir saatin farkındamısın.direk telefonumu cebimden çıkardım saatten baktım aslında o kadarda geç değildi.18:00
anneme baktım oda bana aktı ve dediği tek şey nolucak senin bu halin arkasını döndü gitti .o sırada ayıkablarımı çıkartırken düşündüm ne varmış halinde ne olacakmış benim bu halim dedim ve girdim içeri bizimkiler salondaydı direk odaya geçtim oturdum yatağıma ve dalım yatağımın yanındaki çiçeğe uzun uzun baktım. Annem tabi yine bağırmaya başladı gel buraya yardım et bana sabahtandır bir yerde oturmamışım bide sen geç gel geç odana çok güzel yaa. Aferin kızım sana dedim durdum ses vermedim ve düşündüm kızım diğişi o kadar güzeldi ki kızsa bile dayanamadım tamam anne üstümü değişip geliyorum. Yine bağırdı bir saate üstünü değişirsin sen dedi sustum bu sefer birşey demedim babam tama bağırma diye karşılık verdi anneme.annem bırak ne adam sen bu kızı bu hale getirdin dedi babama. babamda sustu karşılık vermedi ben tabi yine düşündüm hep üstümü değiştim hemde düşündüm ne varmış ya benim halinde.
Boşver kıyafetlerimi dolaba koyup mutfağın yolunu tutum annemin yanına gidip dikildim karşısına büyür anne ne yapayım.annem soğuk bir tavırla bunları yemek masasına götür birşey demedim ve aldım elinden götürdüm salona masayı düzeltim o sırada babam beni izliyordu başımı kaldırdım ve bende baktım babama çağırdı yanına gittim oturdum elinin atı omuzuma kızım dedi söyle babacım dedim tebessüm eti ve konuşmasına devam etti.annem o senin seni çok seviyor korkuyor yanlış yapmandan bende başımı salladım haklısın babacım ama güzel dillede söylemek var onuda denesin niye yapmıyor dedim ve babam dediki olur öyle şeyler kızım sen sıkma canını ben annen ile konuşurum tamam dedim ve tebessüm etim kalktım mutfağın yolunu tutum v mutfağa gidince annemle bakıştık be başımı önüme eğip tabakları aldım çıktım arkamdan annem geldi oturduk masaya annem yemekleri doldurdu yedik bugüne sakince yemeklerimizi ve hiç birşey demeden kalktım tabağımı aldım ve mutfağa bıraktım annem arkamdan sesleni verdi hani ne yedinki sen öyle hemen kalktın kızım fazla aç değilim anne diye cevap verdim o sırada kulağım tabiki salondaydı babamla annemi dinledim babam tabiki demin benle konuştuğu konuyu söyleyecekti anneme .hanım dedi efendim diye cevap verdi annem kızın üstüne fazla gidiyorsun genç kızdır .annem sustu birşey demedi sadece babama bakıp kafasını salladı.ortam baya bir sesizleşti ve hemen salona girdim yanlarına gittim ve annemin yanındaki sandalyeyi çektim oturdum biraz bekldim yanlarında. sonra odama geçip ders çalışacağımı söyleyip kalktım yanlarından annem tamam kızım dedi ve tebessüm etii. Nedense çok değişik hissettim kendimi bende anneme bakıp tebessüm edip çıktım salondan.sonra geçtim odama oturdum yatağımın üstüne ve Durdum baktım odamdaki çiçeklere.
Çok severim ben çiçekleri sabahları kalkıp sularını verip azıcıkda olsa konuşmayı.
Öyle oturdum baktım biraz düşündüm durdum öylesine sonra aklıma Zeynep geldi onu ne kadar çok sevdiğim geldi . Aklıma zeyneple geçen yıkarım geldi tam 5 yıldır tanışıyoruz zeyneple.
Babası öğretmen 5 yıl önce atandı İstanbul'a babamla aynı dersanede görev yapıyor bizde ordan tanıştık.annelerimizinde araları iyidir gelip gideriz hep birbirimizin evine.
En iyisi kalıp biraz ders çalışıp çantamı hazırliyim.
Sonra Zeynep'i arar biraz konuşur yatarım kalktım yerimden geçtim çalışma masama durdum öylesine baktım kitaplarıma aklıma bu yıl gireceğim üniversite sınavı geldi tabi birazcıkta korku var ya yapamasam ya mezüna kalırsam diye korktum.
Sonra annem ve babamın bu sınavı kazanmamı çok istedikleri geldi aklıma. Ben yaptım dedim ve çalışmaya başladım.yaklaşık 2 saate yakın öyle çalışmışım başımın ağrısı beni çok rahatsız eti oturduğum yerden doğruldum ve yatağımın yanına gittim baş ucumda dursan sudan bir yudum aldım ve biraz oturdum.
Çok yorgun hissediyordum hemen kalkıp okul çantamı hazırladım.ve yarın ilk iki saat matematik hiç sevmem bu dahada çok sıktı canımı herneyse .kapı çaldı ve annem geldi odaya bakıştık annemle.
"Gel kızım çay içelim"
"yok anne uyukum var uyuyacam çok yorgunum."
"tamam kızım."
Hayret annem birşey demedi boşver be Allah'tanda demedi."ışığı söndüreyim artık bende"
girdim yatağıma karanlığı izledim sonra telefonumu elime aldım ve Zeynep'i aradım biraz çaldıktan sonra açtı.
"nasılsın Zeynep"
"iyim ada asıl sen nasılsın bugünü biraz iyi gibi değilin."
"İyim ya Zeynep sadece bugün biraz yürümek istedim o kadar sadece."
"hadi bakalım sen öyle diyorsan"
"Evet zeynoş.Yarın sabah birlikte gideriz dimi Zeynep."
"Tabiki ada gideriz birlikte."
"Tamam o zaman ben yatayım yorgunum"
"Tamam ada uyu sen seviyorum seni"
"Bende seni "
dedim ve kapatım.
Telefonu koydum yastığın altına ve derin bir iç çektim.yatağıma yerleştim güzelce ve hayallere daldım aklıma hayalindeki üniverste geldi tebessüm etim."Düşünsene sınavı kazanmışsın annen baban çok mutlu"inşallah beee inşallaho sırada gözlerimi ağırlığına dayanamadım ve gözlerimi kapattım.

BEN HEP TEKİM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin