LOVE IN İMPOSSİBLE _DAZATSU

"Senin Cehennemin Olacağım... "

......

Öylece sokakta yürüyordum. Adım Atsushi Nakajima, yetimhanede yaşıyorum. Şu anda arada bir bize verilen dışarı çıkma iznini kullanıyorum.

Hiç değilse bu sayede en azından bir süre huzur buluyorum.

Yetimhanedekiler sebebini anlamadığım biçimde bana ilk günden beri zorbalık yapıyorlar. Üstelik sadece çocuklar değil, herkes (Özellikle de müdür) yapıyor bunu.

Daha geçen gün müdür sigarasını boynumda söndürdü, acısı da izi de duruyor ama tek yaram bu değil...

Bunları boş verip neredeyse her çıkışımda geldiğim kafeye girdim. Burada çalışan iki garson belki de tek arkadaşlarımdı. Gin ve Tachihara...

G. Aptal herif, nasıl yürüyeceğini bilmiyor musun sen? Döktün işte!

Th. Bana aptal diyebilecek son kişisin. Daha dün tabakların yarısını kırdın be!

Yine her zamanki kavgalarını yapıyorlardı. Araya girip yumuşatmak istedim.

At. Hey, merhaba...

Th. Oh, Atsushi!

G. Hoşgeldin, bekle.

Gin yerdeki tepsiyi tezgaha bıraktı ve Tachihara ile karşıma oturdu.

G. Naber Atsushi?

At. İyiyim siz?

G. Şu mal olmasa daha iyi olur...

Th. Lan naptım hainin kızı naptım?!

G. Saymaya ömrüm yetmez sorma boşuna.

At. Sanarım gününüzde değilsiniz...

Th. Hayır bu bizim normal- Atsushi! Boynundaki de ne?

Sigara yanığını görmüştü. Saklamaya çalıştım.

At. Önemli bir şey değil...

G. Nasıl değil, kıpkırmızı olmuş! Ne oldu sana?

Yüzümü yana çevirdim çünkü gözlerimin boşandığını hissediyordum.

Th. Atsushi, yoksa yine mi?

Sessizce ağlarken sadece başımı salladım. Tachihara kalkıp yanıma geldi ve omzumu tuttu.

Th. Atsushi... İnan bana yapabilseydik seni çoktan oradan alırdık.

Şu anda 17 yaşımdayım. 18 olmadan yetimhaneden ayrılmamıza izin yok. Sadece 5 ay daha dayanmam lazım sonrasında Gin ve Tachihara' nın kaldığı apartmana taşınacağım.
Gözyaşlarımı silip konuştum.

At. Önemli değil, sadece 5 ay daha sonra kurtulacağım. Neyse geç olmuş. Gitmeliyim, hoşçakalın...

T&G. Atsushi, bekle!

Seslenmelerine kulak asmadan hızlı adımlarla oradan ayrıldım. Sadece üzülmelerini istemiyordum hepsi bu.

Tachihara pek çok kez müdürü dövmeyi teklif etmişti ama hayır.
O tehlikeli biriydi...

Hemen o cehenneme gitmeden önce biraz sokaklarda gezdim. Tam o sırada arada sırada yetimhaneye de gelen siyah çizgili beyaz kediyi gördüm. Yavruydu ama çok cesurdu. Onu pek çok kez köpeklere tıslarken görmüştüm. Bana bir kaplanı hatırlatıyordu. Onun gibi olmak isterdim...

At. Hey! Gel buraya, pisipisi...

Şöyle bir gelip bacaklarıma sürtündü ama tam ben eğilip onu kucaklayacakken kaçmaya başladı. Buna gülüp peşinden gitmeye başladım.