You're lucky,I'm inlove with you(ON HOLD)

Chapter 45

09/23/15

[ Lei's POV ]

10 years ? 11 years? 12 years ago? Hindi ko na alam yong exact years na hindi kami nagkikita.

Bata palang kami ng makilala ko sila.Silang tatlo lang noong ang magkakakilala ng lumipat kami ng subdivision nila noon at doon ko lang sila nakilala.

Una kong nakilala si Krystel dahil magkaibigan ang ate namin at palagi siya noon sa bahay.

Then pinakilala naman ako ni krystel sa mga kaibigan niya noon na sina Yiru at Nikka.

Close na close kami noon.Lagi kaming naglalaro,gumagawa ng kalokohan at kong ano ano pa.

At ang hindi ko malilimutan na kalokohan na lagi naming ginagawa noon ay yong tatakas kami sa gabi para lang magstar gazing.That time,hindi pa takot si Krystek sa dilim

Sa kanilang tatlo si Jane ang pinakaclose ko.Si Yiru naman hindi ko matagalang kasama.Lagi kaming nagaaway.Or should I say na he is my mortal enemy?Everytime na nagaaway kami,hinihiling ko na sana magkaroon ako ng lakas na kasing lakas ni superman para hindi na ako mahirapan na tapusin siya.

Si Nikka naman ang pinakamakulit.Gaya namin ni Yiru lagi rin silang nagbabangayan ni Jane.
Mas malala pa nga silang dalawa.Kahit anong gawin namin hindi mo talaga mapagsundo yong dalawa.

Nakakatawa nga kasi we're bestfriend pero lagi naman kaming nagaaway away

Then one day,dumating ang araw na kailangan na naming lumapitan ng bahay.Masasabi ko na ang araw na iyon ang isa sa pinakamalungkot na araw sa buhay ko.

Lumipat kami ni Mommy ng bahay habang si Daddy at ate naman ay naiwan doon.

Ayokong lumipat noon,I don't want to leave them,specially her.Pero wala akong nagawa

Natawa nalang ako habang hinahawakan ang nakasabit na singsing sa leeg ko.Naalala ko kasi yong gabi bago kami umalis kinaumagahan.

Everytime that I miss her and I want to see her? I'm just reminiscing the past and feel her presence.And that little thing lessen my sadness.

Ilang buwan palang na lumipat kami ng tirahan ng may mabalitaan ako tungkol sa kanya.

Simula nang nawala ako sa tabi ni Jane,si ate na ang naging mata ko sa kanya.

Gusto ko siyang damayan pero hindi pwede,malayo ako sa kanya.

Gusto ko siyang puntahan sa mga oras na iyon pero hindi ko magawa,wala akong kakayahan noon dahil bata palang ako.

Kung pwede lang sana na kasama niya ako sa bangungot na yon.

Grabe ang pagalala ko noon sa kanya dahil sa nangyaring gulo sa pamilya niya.Hindi ko man lubos na naiintindihan ang nangyayari noon buti nalang andoon si ate kahit papaano.

Hanga nga ako kay Krystel dahil nagawa parin niyang mabuhay sa kabila ng lahat ng nangyari sa kanya

Kong tutuusin,she's the type of person that have the right to complain.

Kahit nga magtanong sa diyos dahil sa lahat ng nangyari sa kanya,pero hindi.Mas pinili nalang niya na tahimik na ipinagtuloy ang kanyang buhay.

Masyadong masakit ang nakaraan niya.

Ako nga nasasaktan siya pa kaya?Siguro sa sobrang sakit halos namanhid na rin siya at kinalimutan na lang ang lahat ng problema niya.Magaling siyang magtago at magsuot ng maskara.

Hindi ko siya nagawang protektahan noon,kaya ako ang proprotekta sa kanya ngayon.

Sa biglaang pagdating ni Yiru at Nikka,hindi ko hahayaan na halungkatin nila ang nakaraan na pilit binabaon ni Jane sa limot.