"ဟဲ့ ငြိမ်းချမ်း ဒါက ဘယ်ကို သဝေထိုးဦးမှာလဲ ပိတ်ရက်ကလေး ဘာလေး အိမ်မှာနေမယ်မရှိဘူး တစ်နေကုန် လမ်းသလားဖို့လောက်ပဲတွေးနေတယ် ..စာမေးပွဲကဖြင့် ဖင်ထဲဝင်တော့မယ် ဒင်းကတော့ အလေလိုက်လို့ကောင်းတုန်း "
"အမေကလည်း ခဏလေးပါဗျာ ပြန်လာမှာပါ "
စက်ဘီးထုတ်နေရင်းအိမ်ရှေ့ကနေ လှမ်းအော်တော့ အမေက ခါးထောက်ပြီး အော်ပြောသည်။
"အေး..ပြန်မလာနဲ့ စာမကျက်ပဲအလေပဲလိုက်နေ ခွေးကျဝက်ကျ ကျလို့ကတော့ အသက်ဖက်နဲ့ထုပ်ထား ...တကယ်ပဲ ပြောလို့ဆိုလို့ကို မရဘူး "
နေ့စဥ်နေ့တိုင်းကြားနေရတဲ့ အမေ့ရဲ့ဓါတ်ပြားဟောင်းကြီးကို ဆက်နားထောင်မနေပဲ စက်ဘီးတစ်စီးနဲ့အပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်တော့တယ် ။ ငယ်ငယ်ကတည်းက အဖေဆုံးသွားတာမို့ အမေကပဲ အဖေလိုတစ်မျိုး အမေလိုတစ်မျိုးချစ်ပေးကာ မသိမသာလေး အလိုလိုက်တတ်သည်။ လမ်းထိပ်က မုန့်ဟင်းခါးဆိုင်မှာ ညှပ်ဖက်နဲ့ မုန့်ဟင်းခါးတစ်ပွဲဝင်ဝယ်ပြီး ခန့်ထူးမောင်အိမ်ကို သွားပေးရမည်။ ခန့်ထူးက မုန့်ဟင်းခါးဆိုရင် မုန့်ဖက်နဲ့စားရတာမကြိုက်ပဲ ညှပ်ဖက်နဲ့စားရတာကို ပိုကြိုက်တယ်တဲ့လေ ။
**ကလင် ကလင် **
ခန့်ထူးတို့အိမ်ရှေ့ရောက်လို့ စက်ဘီးဘဲလ်ကိုတီးလိုက်တော့ ခန့်ထူးမောင်ရဲ့အမေထွက်လာတယ် ။
"ဟယ် သား လာလေ အိမ်ထဲဝင် "
ခြံတံခါးကို ဖွင့်ရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်ကိုလည်း အပြုံးနဲ့ကြိုဆိုသေးသည်။
"ခန့်ထူးရောအန်တီ"
"သားသူငယ်ချင်းက အပြင်ခဏထွက်သွားတယ် စာသွားလုပ်မလို့ဆိုလား ဘာဆိုလားပဲ ပြောတော့ပြောသွားတာပဲ အိမ်ထဲဝင်ပြီးစောင့်နေလေ သားရဲ့ "
"အာ...ဟုတ်လား ရတယ်အန်တီမဝင်တော့ဘူးနော် ...ကျွန်တော်က သူ့အတွက် မုန့်ဟင်းခါးလာပေးတာ လမ်းကြုံလို့ "
သူငယ်ချင်းဆိုတော့ သန့်စင်အိမ်ကလွဲရင် ဘယ်သူ့အိမ်မှမဖြစ်နိုင်ပေ ။ ဘယ်ချိန်တုန်းကများ သန့်စင်နဲ့ အဲ့သလောက်ရင်းနှီးသွားရတာလဲ ။ ဝမ်းနည်းစိတ်ကလေးနဲ့အတူ စက်ဘီးကို လာရာလမ်းအတိုင်းပြန်လှည့်ရတယ်။ အိမ်ပြန်ပြီး စာကျက်ချင်စိတ်လည်း ရှိမနေတော့ဘူး ။ စိတ်က ဘာကိုမကြည်လို့မကြည်မှန်းမသိ ။
YOU ARE READING
𝑅𝑖𝑔ℎ𝑡 𝑃𝑒𝑟𝑠𝑜𝑛
Romanceပေါ့ပေါ့ပါးပါး ကျောင်းသားဘဝအချစ်ဇာတ်လမ်းပုံစံမျိုးလေးမို့ plotသိပ်ရှိမယ်လို့မထင်မိပါဘူး ။ *𝑐𝑜𝑣𝑒𝑟 𝑝ℎ𝑜𝑡𝑜 𝑓𝑟𝑜𝑚 𝑝𝑖𝑛𝑡𝑒𝑟𝑒𝑠𝑡*
