Kahvaltimizi bitirdikten sonra abimle evden çıktık ve okulun yolunu tuttuk. Tabi yolda giderken abimin ben çocukmusum gibi tafsiyelerde bulunuyordu
"Bak Deniz üniversite sandigin gibi bir yer degil burda çok farkli insanlarda var"
"Ne gibi abi burunlari gözlerinin üzerinde mi neresi farkli?"diyip guldugumde abim bana ters ters bakti
" Sen gerçekten kendine büyüdüm mü diyorsun yemin ederim Baris senden daha olgun. "dediginde ben sadece omuz silktim aman Baris benden daha olgunmus yokya onun neresi olgun be.. bunlari düşünürken birden telefonum çaldı ve ben cantamda onu bulma arayışına çıktım tabi bu biraz zor oluyordu çünkü çantanın icinde bir abim yoktu oderece.
Buldugumda zafer kazanmiscasina havaya kaldirdim telefonu ve tabi hala caliyordu abime baktigimda bana tuhaf baktığını gorunce hemen kendime çeki düzen verdim ve aramayi bakmadan cevapladim
"Efendimm"
"Abicime ne oldu Deniz hamın üniversiteli oldun diye hemen havalara girmissin" ben abimin bana soylediklerinin şokunu yasarken
"Olurmu hic oyle sey abicim ben telefona bakmadan cevapladim ya ondan senin oldugunu gormedim"dedigimde sinir oldugunu belli eden bir sesle konustu
"Lan sen telefonuna bakmadan mi aciyorsun her önüne gelene telefon mu aciyon sen!!"dediginde şok oldum beni yanlis anlamışti
"Yok abi olurmu öyle şey telefonum çantadaydi ben onu çıkarmakla uğraşıyordum ve sonra buluncada sevindim ve sonrada ısrarla çalınca ben.." lafimi bölen Kadir abim oldu
"Aman be Cesur korkutma şu kızı bir gün ölecek korkusundan"dediginde ikiside birden gülmeye basladi ben hala olayin şokunda olduğum için oylece bakiyordum abime sonra aciklama gereği duyduğu için konuşmaya başladı
"Abicim şaka yaptım sana sadece biraz korkutmak istedim sen telefonumu erken açmayınca sana ders vermek istedim" ve sonra yine güldüler ama bu sefer bende güldüm. Hiç anlamadim vaktin nasil gectiginive hemen okula geldik bile abim
"Canim sana soylediklerimi unutma burda kimseye güvenme olur mu?"dediginde bende ona sarılıp kocaman öptüm yanaklarindan
"Sağol abi merak etme sen beni biliyorsun zaten ben fazla yakinlik kurmam kimseyle "
"Biliyorum canim ama yinede dikkat et sen" dedi bende tamam dedim ve okula adımımı attim
Gozume okadar güzel geldiki orada bayilabilirdim su ana kadarki butun okul hayatimi geride birakiyorum çünkü bu gercekten digerlerinden çok farklı tabi anlamli kılan bir diğer etken ise Demir...
Şuan tam on metre uzagimda ve o uzay ötesi duruşu ile arkadaslarinin yaninda sohpet ediyordu, tabiki o her zamanki gibi sohpete arada dahil olup susuyordu..İşte o hep böyleydi hep ağır başlı ve az konuşurdu bu onu okadar çekici yapiyorduki nefesim kesilecek gibi oluyordu o an bir güldüki oracikta bayilacam zanetim ve tam o sirada göz göze geldik beni gördüğüne kaslarinin hafif yukari kalkmasiyla şaşırdigi belli oluyordu acaba beni tanimismiydi diye düşünürken omuzuma birinin dokunmasi ile kim olduğuna bakmak için arkami döndüm ve küçük capli bir şok yaşadım bu benim liseden arkadasim Borandı onu görünce okadar çok şaşırdım ki afallamistim resmen
"Heyy, Deniz beni duyuyormusun?"demesiyle kendime geldim ve hemen
"Kusura bakma ben çok şaşırdım, yani seni bir anda karşımda görünce .... öyle iste" dedim ben hala şoktayken o elini tokalasmak icin uzattı ,ilk başta şaşırsamda bir şey demedim ve bende elimi uzattim
"Seni gördüğüme çok sevindim yani şey, bilirsin iste o gunden sonra bir daha görmem sandım seni, ama şimdi karşımdasin "dediğinde
"Evet , yani sen bir anda ortalıktan kaybolunca bir daha gelmezsin zannettim ama ve burdasin" ellerimiz hala birlesik iken sanki hiç birakmaya niyeti yokmus tutuyordu ve bu canımı sıkıyordu ,çünkü şuan Demirin ne yaptığına bakmam lazimdi
"Eee nerde okuyorsun ,yani hangi bölümde?"dediginde elimiz sonunda ayrilmisti
"Mimarlik senn?" Dedigimde kaşlari birden havalandi
"Sen ciddi olamazsin!! Şuan karşında üçüncü sınıf mimarlik öğrencisi duruyor" dediginde ikinci bir şok yaşadım ne yani şimdi odami benimle ayni mesleği yapacaktı
"Ben gerçekten çok şaşırdım, yani seni hic bir mimar olarak görmezdim... Yaa yanlis anlama lutfen sadece ne biliyim sen hukuk falan okursun zannettim."dedim ve oda gülümseyerek
"Biliyorum bende o mesleği istiyordum ama işte babam sağ olsun bütün hayatima el attigi icin onun yerine gecmem icin bu meslegi okumami tercih etti"dedigi sey ile anladim dercesine kafami salladim ve
"Şey ben artik gitsem iyi olacak daha ders saatlerine bakicam ve okulu gezicem"dedim
"Istersen ben sana gezdire bilirim okulu ,ders saatlerinede bakariz belki ayni dersleride aliyoruzdur hım ne dersin?"
"Tabi çok sevinirim suandan kimseyi tanimiyorum ve bu koca okulda kaybolmaktan korkuyorum"dedim ve birlikte gülüp yürümeye başladık. Aklima bir an Demir geldi ve hemen oldugu yöne baktım ama orda yoktu aklim onda kalmisti beni görmüştü ve oylece bakmisti... Aradan ne kadar geçti bilmiyorum ama Boranla baya gezmistik ve yorulmustum Borani şöyle anlatmak gerekirse biz lisede iken yani ben lise bir o lise üç iken gelip bana çıkma teklifi etmisti tabi ben ozamanlar Demir'ime aşık iken kabul etmemistim ve oda cok bozulmuş hatta okulunu bile.degistirmisti bunu ilk baslarda anlamasamda sonradan babasiyla birlikte Amerikaya taşındıklarini duydum gitmeden once tabiki bana vede etmisti yani bana aşık olduğunu ve asla unutmayacagini soyleyip gitmisti o gunden sonra onu hic görmemiştim ve simdi karsimdaydi birlikte okulun kantininde kahve iciyorduk
"Eee anlat bakalim ne var ne yok?"dediginde dikkatime ona verdim
"Ayni iste nasil olsun " dedim
"Şöyle olsun, yani hiç kimseyle çıktı mi bayan suratsiz"dediklerinin hangisine şaşırayim bilemedim
"Şey aslında hic kimseyle cikmadim yani senden sonra kimse teklif bile etmedi zaten, ayrica suratsiz falan değilim"dedigimde gülmeye basladi
"Neden gülüyor sun bee?"diye cemkirmeye basladim. Birden yüzü ciddi bir hal aldi
"Sinirlenince okadar tatli oluyorsun ki , ayrica sen evet suratsizsin kimseye yüz vermiyorsun , baksana kimseylede çıkmamışsin gerçi bu hosuma gitti ama banada boyle davranman hosuma gitmiyor" dediğinde kulaklarima kadar kizardigimi anladim o bana az once iltifatmi etmisti yoksa bana mi oyle geldi Boran çok yakisikli ve yapili biriydi yani giydigi kisa kollu tişörtten kaslari belli oluyordu ama benim hic ilgimi cekmiyordu
"Hiç kimseyle cikmamam beni suratsiz yapmaz bir kere, tam tersi sevmedigim insanlarla çıkmak istemiyorum?" Dedigim sey üzerine biraz sinirlendigini gorebiliyordum çünkü oda bana teklif etmisti ve ben kabul etmemistim
"Beni yanlis anlamada bu zamana kadar yaninda cok erkek gördüm ve sen hepsiniyle samimiydin hiç mi birinden hoslanmadin?"
"Hoslanmadigimi nerden biliyorsun?"dedim sinsice gülerek ve onun cevap vermesine kalmadan kalktim masadan ve gördüğüm şey yüzünden oylece kalakaldim bu oydu ,suanda bana cok kötü bakiyordu ve beni yine o çarpıntı tutmustu...
