The Untold Tale of Darkness (Completed)

Special Chapter: Farewell

Special Chapter

They said there are three cycles of life: childhood, adulthood, and old age. At the age of twelve, I remember that I once had a playmate. His jokes are somewhat funny, but those jokes became an eye-opener to what they really mean.

"Jack!" His name is Jack. Bagay ang kanyang pangalan sa lalaki na mahigit labing lima ang pagitan sa akin.

Nilingon niya ako at kita sa kanyang mata ang lamig, pero naagapan rin ang emosyong iyon ng kaunting ngiti.

NILABAS ko ang lahat ng sama ng loob ko sa kanya at sa pagiging bias ng mga magulang ko sa mabuting anak na si Theresa.

"Remember, child, everything will change. Now, eat." Binigyan niya ako ng burger at bottled water. Nasaktuhan iyon ng pag-tunog ng traydor kong tyan.

Tinanggap ko nalang at nilantakan sa harap niya ang mga iyon. Ilang araw na pala akong ginutom sa mansion bilang parusa sa pagtulak ko raw kay Theresa sa fountain.

***

"Remember my promise, child?" that everything would change, and it turned out right. Betrayal and lives are the change. I thought it was a joke, but mukhang napa sobra yata ang biro na nais niyang ipahatid sa bata kong isip.

Ngayong dalawampu't pitong gulang na ako, naiintindihan ko na ang lahat. Tumawa siya sa isiping iyon at muling pinosisyon ang kasing lamig ng gabi nitong baril sa akin.

"Kinakamusta lang kita pero bakit hindi mo masagot, are you afraid of the grave?" He asked. Minsan niyang pinapaulit-ulit ang sinasabi, at ako naman ay nakikinig lang.

"You are..." Pinanatili ko ang sarili. Nakatayo lang ako habang siya'y dindiikit ang nguso ng baril sa tapat ng aking leeg.

"Mother!" Sigaw ni Nann nang makita ako at agaran ko namang hinila siya upang itago sa likuran ko at hindi ko na naisip pa ang sumunod na nangyari. I never expected a happy ending to be like this, holding them in your last breath.

Saglit na tumahimik ang lahat. Nakisama rin ang iyak ni Nann sa kalgitnaan ng katahimikan.

"Run!" Sigaw ko kay Nann na ipinag-pasalamat ko. Habang tumatakbo

Siya, pilit kong sinusundan ang direksyong tinatakbo niya palabas ng simbahan.

Isang putok para sa pangatlong hakbang ng aking pagtakbo, pangalawa naman sa isang hakbang at limang beses na magkakasunod na putok bago ako tuluyang bumagsak sa sahig habang pinapanood ang lumalabong likod ni Nann palayo.

My last word was "Please be safe." Tumulo sa wakas ang aking luha saka winakasan ng walang hanggang dilim ang buong paligid at siyang tinapos ng napigtas na rosaryo sa aking kamay gawa ng malakas na tama ng bala sa bagay na iyon.

Naging musika sa gabi ang mga iyon at pamamaalam.

The End