STRAY KİDS İLE HAYAL ET/ İLK KIZ ÜYE

-12-

İlacımı içmeyi unuttuğumu hatırlamak beni epey tedirgin etmişti. Konserde kriz geçirme olasılığım artmıştı. Kimseye zarar vermek istemiyordum. Hemen önlem almalıydım.

So-ya: Hyung?

Chan: Efendim?

So-ya: İlacımı içmeyi unutmuşum.

Lee Know: Han'ın vardır değil mi?

Han bunu onaylamadı.

Han: Yok. Bugün getirmedim.

So-ya: Ne yapacağım, ya chris geçirirsem?

Paniklemeye başlamıştım.

Felix: Sakin ol güzel. Konserde sadece dans edeceğiz. Fanlarınla sohbet edeceğiz. Kimse seni üzecek ya da sinirlendirecek bir şey yapmayacak.

Ona gülümseyerek cevap verdim. Konser alanına varmak üzereydik. Gerçekten stres olmuştum ama Felix beni rahatlatmıştı.

~

Saat 17.00 da alana varabilmiştik. Stayler. Çoktan sıra olmuştu. Biz özel bir yerden giriş yaptık. İlk defa bu gibi bir konser alanına şarkıyı söyleyen sanatçı olarak girmiştim. Aslında bu konserde şarkı söylemeyecektim ama Chan'ın fikriyle Case 143'nin bir partını ben söyleyecektim. Lee Know'un nakarat sonrası kısmını. Sonuçta o normalde iki kere söylüyor, bugün STAY'e süpriz yaparak birini ben söyleyecektim.

Konserin başlamasına 5 dakika vardı. Konser alanı doluydu. Lighstickler, pankartlar. İnanılmaz heyecanlıydım.

Chan: Sahneye çıkıyoruz, hazır mısın Stray Kids?

Hepimiz evet diye bağırdıktan sonra karanlık sahnede yerimizi aldık. İlk şarkı S-class olacaktı.

~

S-class şarkısından sonra Maniac, Charmer ve God's Menu de dans ettik. Şarkılar bitipte sohbet kısmına geldikten sonra ise çok keyifli vakit geçirdim.

İlk önce Changbin ile beraberdim. Aegyo yarışı yaptık. Sonra Jeongin, Seungmin, Felix, Chan, Han, Lee Know ve Hyunjin. Hyunjin ile beraberken bir pankartı okumak istedim.

So-ya: Hyunjin marry me.

Bana garip ve anlamlı bakmıştı. Öylesine okumuştum sadece. Yoksa öylesine değil miydi?

Bir süre daha sohbet ettik. Sonra sahnenin en kenarına geldim. Staylere çok yakındım. Öne tarafa göz gezdirirken onu gördüm.

Babamı.

Hoora: KİM SOOMİN YANGİ HEMEN O SAHNEDEN IN

Ön taraftaki bütün Stayler buraya bakmıştı. Ben ise kaskatı kesilmiştim. Hareket etmek istesem bile yerimden kıpırdayamıyordum. En son Chan'ın sesini duydum.

Chan: GÖTÜRÜN ONU BURADAN!

Gözlerim Karardı.

~

Bu bölüm çok kısaydı çok özür dilerim sırf sizi bölümsüz bırakmamak için attım. Söz veriyorum haftasonu cumartesi uzun 2 bölüm gelecek. Pazar için de en az bir bölüm gelir. Sizce hikaye nasıl ilerliyor? Boş yapıyor muyum? Oy verip yorum yazmayı unutmayın. Öbür hikayeme de bölüm yetiştirmeye çalışıyorum. Umarım bu zor sınav döneminde beni anlarsınız.