Zenuwachtig.
Vandaag is m'n allereerste schooldag op de middelbare.
Ik kijk naar m'n spiegelbeeld.
Ik heb mezelf nooit mooi gevonden terwijl m'n moeder en m'n zus altijd
zeiden dat ik me in moet schrijven bij een modellenbureau.
Ik snap niet wat hun zagen wat ik niet zag.
Ik heb blond haar dat heel erg ontplofd is wat je er ook mee doet.
Ik heb grijs groene ogen en ik ben heel erg dun.
Sommige mensen denken anorexia terwijl ik tonnen eten eet.
Ook heb ik enorme overbeet waar ik me erg onzeker door voel en bijna niet durf te lachen.
Verder heb ik grote handen en grote voeten tenminste vind ik zelf.
M'n moeder vind ze precies goed.
Maarja wat moet je anders zeggen over je kind.
Geïrriteerd van al m'n vele imperfecties loop ik weg van m'n spiegelbeeld.
Ik kijk uit m'n raam in onze tuin.
De tuin was niet erg verzorgd dat zag je ook wel aan de hoge onkruiden en random tuinmeubilair hier en daar.
Af en toe zag je een bloem maar dat was het wel qua mooiheid.
M'n wekker van m'n mobiel gaat.
Omdat ik zo'n typje ben die de tijd vergeet zet ik wekkers om niet voor alles te laat te komen zeker niet op m'n eerste schooldag.
Ik pak m'n mobiel en ren naar beneden.
Ik trek m'n grijze all stars aan en m'n grijz-bruine zomerjas.
Ik pak m'n tas en loop het huis uit.
JE LEEST
Gebroken
RandomAan leuke dingen komt ook een einde...Rebecca bloem is een lief,onschuldig klein meisje d'r hele basisschoolleven wordt ze buitengesloten en heeft bijna geen vriendinnen. Ze kan niet wachten tot ze naar de middelbare gaat. Al snel is het zover. Het...
