Bölüme geçmeden önce oy vermeyi unutmayınız.
17.bölüm
"DÜŞMAN"
🎀
Hayatımın kısa ve rastgele bir şeyler karışımı olacağını tahmin ediyordum...
Bu kadar düşmanım olacağını kimse tahmin edemezdi...
Oysaki ben daha o zamanlar çocuktum...
Şimdi ise zihnim çocukluğumda kaldı, bedenim ise büyüdü...
...
Hayatım hep bir savaşa hazırlanmakla geçmişti. Şimdi ise savaş vakti gelmişti, fakat ben hazır değildim.
Belki de savaşın kazananı ben değildim.
...
Gözlerim yavaşça açıldı. Etrafa göz gezdirirken kapalı bir odada yatağın üstünde yatıyordum. Bir dakika! Ben yatağın üstünde yatıyordum! Üstelik burası neresi bilmiyordum! Ayağa doğru yeltendim. Kolumun acısına "ah!" Diye hafif bağırsam da bir süre sonra acıya alıştım.
Belkide şimdi bu acıya katlandığımda ileride alışmış olacaktım.
Ayağa zar zor kalkıp perde ile örtülen perdeyi yaralı olmayan kolumla açtım. Dışarıda rastgele binalar vardı ve şehir kalabalıktı.
Bir dakika!
Burası...
Burası İstanbul değildi!
Sağ tarafta kalan büyük tabelada koca harflerle yazılmış 'samsun' yazıyordu. Ben şu an Samsun'da mıydım?
Ne demek birisi beni buraya getirmişti?
Bir dakika daha!
Beni buraya kim getirmişti?
Sarhoş falan olup kendim mi gelmiştim acaba? Yok ya, o kadar da yaralı halimle içicek kadar yürek yememişimdir, değil mi?
Kapı tıklatıldığında refleks olarak kapıya döndüm. Kapı açılırken o kadar çok heyecanlıydım ki anlatamam...
Gerçeği söylersem heyecanlı değil, meraklıydım.
Kapı açıldı.
İçeri bir adam girdi.
Hiç beklemediğim birisi, yıllarca düşünsem aklıma gelemeyecek olan birisi girdi içeriye...
Timur...
"Vaovvvvv!" Dedim kendimi tutamayarak. "Ne vaovv ama demi?" Diye sordu Timur.
Tek kaşım havaya kalkarken "nasıl buldun beni?" Diye sordum. Önce yüzünde hafif bir gülümseme oluştu, sonrasında ise şeytani bakışları onun içini belli etti.
"Beni hafife alma," dedi.
Yanlış hatırlamıyorsam bunu daha önce ona demiştim. Gerçekten demiştim, GALİBA.
Emin değilim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAHPARE KORUYUCULARI
Action"Sanki karanlığın içine gömülmüş gibiyim. Elim ayağım sürekli birbirine karışıyor. Ne yapacağımı bilemiyorum, düşünüyorum ama doğru yolu bulamıyorum. Her gece düşünüyorum, gerçekten. Bu işin sonu nasıl bitecek? Birisi zarar görecek mi diye. Biliyorm...
