Kabulleniş

1.1K 33 14
                                    

Halimenin anlatımından;

Ömer'e gücümün yetmediğini hissedince çırpınmayı bıraktım. Yüzündeki iğrenç sırıtmayla kolumdan tutup aşağı indirdi ve evin arka kapısına geldik.
Arabaya binip evin kapısından çıktık . Araba yolun sonundan dönünce Yağızı gördüm .
Karşısındaki adamlara bağırıyordu az ileride ise birkaç tane polis daha görünce derin bir nefes aldım

Ömer saçlarımı okşuyordu . Gözyaşlarım önümü bulanıklaştırınca gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım . Ömer kulağıma eğilip "Bu seferde kurtuldu ama elbet bir gün onu savunmasız yakalayacağım" deyince ona döndüm"Biliyorum sen genelde savunmasız insanların üzerinde baskı kurmayı istediğini yaptırmayı seversin ama unutma Ömer bir gün seninde elinden hiç bir şey gelmeyecek sadece izlemek zorunda kalacaksın " deyince geriye çekildi .

Korkularını gün yüzüne çıkarmıştım galiba . Alaycı bir ifade takınıp konuşmaya başladı "Boşuna sevinme Halime öyle bir gün asla gelmeyecek" dediğinde bile gözlerinde o günün korkusu vardı .
Belirli bir yere kadar aynı arabayla geldik fakat bir yerde durup araba değiştirmiştik.

Arabaya binince Ömer beni kendine iyice çekip göğsüne yasladı ve saçlarımı koklamaya başladı .
Tepkisizdim artık bağıramıyor kızamıyordum çünkü hiçbir etkisi olmayacağını biliyordum .
Yollar uzadıkça gözlerim kapanıyordu nihayet gözlerim uykuya teslim olmuştu .

Ufak bir sarsıntıyla gözümü açtığımda Ömer'in kucağındaydım. Gözlerimi açıp gözlerine baktım. Oda bana bakınca alayla gülümsedim "Bir ceset taşıyorsun farkındasın değil mi? Dün gece öldürdüğün bir insanı taşıyorsun" deyince gözündeki afallamayı gördüm .
Kafasını gökyüzüne kaldırdı "Böyle olmasını ben istemedim ama oldu işte " deyince güldüm "Oldu işte dediğin şey benim ölümüm gibi bir şeydi ne kadar normal bir şeymiş gibi anlatıyorsun" dedim .

"Özür dilemeyeceğim Halime . Çünkü pişman değilim daha zamanı vardı belki ama bir gün olacaktı zaten . Beni buna sen zorladın " deyince başımı salladim sakince "Haklısın ben zorladım ben dedim gel bana tecavüz et . Bunun için çok zorladım seni" deyince geldiğimiz odanın kapısını açtı ve beni sinirle yatağa attı "Bir daha böyle bir şey söyleme duydun mu " deyince güldüm "Duymaya bile tahammülün olmayan şeyi dün akşam yaptın ya sen yalvardım sana durmadın " dedim gözyaşları içinde.

Bana sinirle bakan gözleri yumuşadı en son merhametle bakmaya başladı . İki adım attı ve yanıma oturdu . Yüzümü avucunun arasına aldı "Söz veriyorum her şeyi unutturacağım sana çok mutlu olacağız " deyince şaşkınlıkla ona baktım . Kaç kişiliği vardı bu adamın az önce beni öldürecek gibi bakarken şimdi aşktan mutluluktan bahsediyordu.
Yüzümü çektim ellerinin arasından "Ben senin yanında olduğum sürece mutlu olmayacağım Ömer duydun mu olmayacağım " deyip yatağa uzandım ve arkamı ona döndüm.

Aradan birkaç dakika geçince yatağın üzerinden kalktı ve dışarı çıktı . Gözlerimi kapatıp Yağızı düşündüm . Eve girmiş olsaydı şayet ben kurtulmuş olacaktım . Ama orayı bulduysa eğer bu evide bulabilirdi bu bile umutlandırmıştı beni.

Yağızın anlatımından;

Halimeyi ilk görünce tamam demiştim şimdi buldum kurtardım seni . Ama içeri girince hiçbir yerde görmemiştim öyle ki bir ara acaba hayal mi gördüm diye düşünmüştüm ama yerdeki bilekliği görünce o olduğunu anlamıştım.
Ömer'in adamlarını sorguya almıştık ama tüm zorlamalara tehditlere rağmen boyun eğmeyip Ömer'e sadık kalmışlardı.

Bilekliği elime aldım "Az kaldı Halime dayan biraz daha söz bulacağım seni çok az kaldı " dedim .
Kapım çalınca oraya döndüm gelen Alperdi. "Bir iz bulduk başkomiserim ama bir yere kadar " deyince elimle oturmasını söyledim.
Oturunca konuşmaya devam etti "Biz ön kapıdayken daha doğrusu henüz siz tek oradayken arka kapıdan bir araç hızla çıkıyor ve belirli bir yere kadar takip ediyoruz ama bir yerden sonra araba değiştirmiş olabilme ihtimalleri var ki arabayı terk edilmiş bir şekilde bulduk. Bana kızmayın başkomiserim ama bu adam çok zeki . Yaptığı her şeyi hesaplayarak yapıyor . En ufak bir iz bırakmıyor ardında " deyince kafamı salladım "Ama hiçbir suç kusursuz değildir Alper bir gün mutlaka bir hata yapacak " dedim .

SAYE(İNTİKAM)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin