"ඇයි මේ ?"
ලෙක්චර් හෝල් එකෙන් එළියට දාපු නිසා කැම්පස් එකෙන් එළියට ගිහින් මල් පාරෙ ගල් කැට වලට පයින් ගගහා ඔහේ ඇවිදන් ගියපු සිතෙව් එකපාට්ට නතර උනේ පිටිපස්සෙන් ඇහුන හුරු පුරුදු කටහඩ නිසා.
"අභී අයියා !"
"ම්ම්.. මං තමයි මොකෝ මේ?"
"මාව හෝල් එකෙන් එළියට දැම්මා"
"ඒ මොකද "
"ඔයා හින්ද තමා"
"මං හින්දා ...?"
"ඔව්... මං ලෙක්චර් එකට අවදානෙ නෑ කියල මාව එළියට දැම්මෙ. ඉතිං ඔයා තමා ඒකට වග කියන්න ඕනි."
"ඔහ් හෝ... ඒකද මේ. මං ඒ තරම් ම මගෙ ඒන්ජල් ව කලබල කලාද අහ්..?"
සිතෙව් ඇහි බැම අකුලවලා අභී දිහාට්ට රැව්මක් පා කරද්දි අඩියට දෙකට සිතෙව් ලගට ආව අභී සිතෙව් ගෙ චූටි අතකින් අල්ල ගෙන සිතෙව් ආව විදිහට ම කැම්පස් එකේ මල් පාර දිගේ ඇවිදන් ගියා. අත දිහායි අභීගෙ මූණ දිහායි මාරුවෙන් මාරුවට බල බලා සිතෙව් අභීගෙ රිද්මය ට ම අඩි තිබ්බා.
යන අතර තුරේ අභී ආයෙම කතා කරන්න ගත්තා.
"ඔහොම නම් බෑ සිතෙව්. මං මීට කලින් ඔයාට කතා නොකලෙම ඔන්න ඔය හේතුව නිසා. "
අභී කියපු දෙය සිතෙව්ට එකපාට්ට නොතේරුනත් අභීගෙ වචන වලට ඇහුම්කන් දීගෙනයි සිතෙව් හිටියෙ.
"ඔයා මට තාම උත්තරයක් දීලා නෑ තමයි. ඒත් සිතෙව් මට විස්වාස යි ඔයා ඉක්මනට ම මාව තේරුම් ගනි. ඒත් එතකල් ඔයාගෙ ස්ටඩීස් ටික අනාගන් නැති ව හරි පිලිවෙලට කරන්න ඕනි ඔයා. මෙච්චර කල් කලා වගේ ම."
"ම්ම්... "
"ඔයා ඔහොමම ගෙදර යනවද ?"
අභී ඇහුවෙ සිතෙව් ගෙදර යනව නම් නගින්න ඕනි බස් එක ඈත තියා එනව දැකල. අභි අහද්දි ඇත්තටම සිතෙව් ආයෙම කැම්පස් එකට ගිහින් අනුධ එක්ක එනවද නැත්තං ගෙදර යනව ද කියල හිතල නොතිබ්බත් එයා ඔලුව වැනුවා ඔව් කියන්න වගේ.
"ම්ම්.. එහෙනම් මං ගිහින් අරින්නම් ඔයාව. තනියෙන් යන්න එපා. "
අභී ඇත්තටම ඒකට සිතෙව්ගෙන් උත්තරයක් බලාපොරොත්තු නොවීම ළග ළගම ආව බස් එකට අත දාලා නවත්ත ගත්තා.
YOU ARE READING
සුදු රෝස✅ [Nonfic BL💛💜️]
Romanceආදරේ ගන්න විතරක් නෙවෙ. පපුව පිරෙන්න ආදරේ දෙන්නත් ඕනි තරම් මිනිස්සු බලාගෙන ඉන්නවා සිතෙව් ! ඒත් ඔයාට තවම හිතෙනව නම් ඔයාට කවුරුත් ආදරේ නෑ කියලා මං කියනවට වත් එක ම එක වතාවක් ඔයාගෙ ඔය හදවතට තට්ටු කරල අහන්න ඒක ඇත්තට ම එහෙම ද කියල .. ...