Anahtarligi bulduğumda sesli bir oh çektim.
Kapıyı birkaç kez çevirip açtım.
Heyecanlıyımdım fazlasıyla evet şuan ikimizde karşı karşıya olan koltuklarva oturup kahve içmeye çalışıyorduk çünkü birbirimize bakmaktan birsey yaptığımız söylenemezdi. Dakikalar ilerliyordu fakat ikimizden de çıt çıkmıyordu garip Bi anbiyans vardı. Sessizliği bölmek istiyordum ama nasıl bölecegim hakkında en ufak bir bilgim yoktu
O sırada telefonumun çalmasıyla ikimizde bakışlarımızı masanın üzerinde telefona çevirdik arayan meltemdi yanında üç tane kalple birde hızlıca bakışlarımı afife hocaya çevirdim tek kaşını kaldırmış bana bakıyordu
Hızlıca eğilip telefonu aldım ve ayağa kalktım
"Efendim?"
"İyi akşamlar Aylin nasılsınn?" Sonundaki n'leri uzatarak söylemişti
"İyiyıl canım sen nasılsın"
"İyiyim bende şey diyecektim yarın beraber okula yürüyelim mi diyecektim"
"Aaa çok güzel bir fikir nerde buluşalım?" Bunu söylerken evin içinde volta atıyordum kısa bir süreliğine afife hocanın varlığını unutmuştum fakat koltukta kıpırdaninca kafamı ona çevirdim meraklı bir sekil de bana bakıyordu
"Tamam atarım ben sana evin konumunu sabah görüşürüz canım"
Bir anda bağırarak
"Yhaaaa canınmıyım cidden" dedi bağırdıği için afife hocanın duymuş olma ihtimali %65 geçiyordu sanırsam hafif bir kıkırtının ardından
"Tabi tabi şimdi benim kapatmam gerek İyi geceler canım" sonuna doğru sesim iyice kısılmıştı oda veda ettikten sonra kapattım. Gülümseyerek demin orturdugum koltuğa tekrar oturdum.
"Demek canım hım?"sesi o kadar güzel çıkıyordu ki insanı hipnoz edebilirdi.
"Evet sonuçta arkadaşım noldu ki" saf şak soruyordum birde
"Bilmem nolmus acaba, bana siz hitap şeklini pek aşamadın gibi geldi" alaylı Söylediği cümle aslında tamamen doğruydu ama bir anda kucağına atlayıp aşırı samimi olamazdım ki
"Şey sizin yani bizim durumumuz biraz farklı sanki" dediğim şeyle bacak bacağının üstüne attı.
"Gel" anlamayangözlerle ona baktım
"Gel yanıma bebegim fazla uzak duruyorsun" ayağı kalkıp yanında ki koltuğa oturdum.
"Oraya değil!" Sesi sen beni mi sınıyorsun dercesine baktı hızlıca ayağa kalktım bileğimden tuttup beni kendine doğru çekti ve kucağına oturttu Allahim ölebilirdim kalbim hızla atmaya başladı karşında otururken bile ne yapacağımı bilememişim. Şimdi ise kucağındaydım. Ellerini saçlarıma attı ve gezdirmeye başladı. Bu çok güzeldi özlemistik bu hissi en son annem beni böyle severdi aklıma yine gelmesiyle gözlerim doldu bu aralar çok fazla sulu göz oluyordum
"Noldu bebeğim yanlış birsey mi yaptım?"
"Hayır bir şey yapmadın" ona iyice sokuldum. Kokusu insana huzur veriyordu. Bilmiyorum garip ti ama çok güzeldi
Gözlerimi açtığımda gece 3'ü geçmişti yanıma baktığımda koltukta oturan hatta uyuyan bir adet afife hoca vardı sanırım onunla beraber yatmaktan hoşlanmayacagimi düşünmüştu ki burada uyuya kaldı. Bu hareketi kalbimi eritti desem yeridir.
Yataktan kalkıp onun yanına doğru ilerledim yüzüne gelen perçemini kulaklığının arkasına yerleştirmek için elimi kaldırdığımda bir anda elimi sıkı bir şekilde tuttu ben ona şaşkin bir şekilde bakarken sert yüz ifadesi benim olduğumu fark edince biraz yumuşadı
*************
Devamını yazmaya üşendim xjdjdjdjdjc neyse buda kısa oldu ama yapacak bisi yok tekrar söylüyorum oy kullanın sevgilerle
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateş ve Müzik +18
De TodoBeni piyanonun üstüne oturtmasıyla çıkan ses tüm odada yankılandı. Ama ne o ne de ben bunu umursayabilecek durumda değildik. Dilinin dolandığı her yer alev gibi yanıyordu. Müziğe aşık bir öğretmen ve müziğe aşık bir öğrenci... sizce bu yolculuğun so...
