I raised him.106
သုံးယောက်သား ဖာဘီယမ်းလမ်းတစ်လျှောက် လျှောက်လာကြသည်။ ရီနာ က လုပ်စရာတစ်ခုရှိသဖြင့် ခဏနေပြန်လာခဲ့မည်ဟု ပြောပြီးထွက်သွားခဲ့သည်။
“ဒါလေးဆို ဗားန် နဲ့ လိုက်မယ်ထင်တယ်"
စင်ပေါ်ရှိ နီလာနားကပ်ကို ညွှန်ပြရင်း မေက ပြောလိုက်သည်။ နီလာကျောက်သေးသေးများပါသည့် ငွေနားကပ်တွင် ကြယ်တစ်လုံးပါ ပါသေးသည်။
"ဟုတ်တယ်နော်"
ဆာစီးနီယာက ခေါင်းညိတ်ပြီး မေ စကားကို သဘောတူလိုက်သည်။နီလာကျောက်များသည် အတုများဖြစ်သော်လည်း ဒီဇိုင်းဆန်းပြီး အမြင်တင့်တယ်၏။
"တစ်ကယ်လား…ဒါဆို ဒီဟာဝယ်ရမလား"
သူတို့ဘေးမှာ နားထောင်နေသည့် ဗားန် က နားစွင့်လိုက်မိသည်။
"ဗားန် …ဒါလေး အရမ်းလှတယ်မလား"
မေ သည် နားကပ်ကို ကိုင်ထားပြီး ဗားန် ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ဗားန် ၏ သဘောထားကို သိချင်နေသဖြင့် သူမ၏ မျက်လုံးအိမ်များပါ တုန်ယင်နေတော့သည်။
"ဟုတ်တယ် အရမ်းလှတာပဲ"
"ဒါလေး တွက်ပေးပါဦးနော်"
ဗားန် ၏စကားကို ကြားသည်နှင့် မေ သည် နားကပ်အတွက် ငွေပေးချေလိုက်သည်။
"ဟုတ်တယ်...မေနဲ့ဆို အရမ်းလိုက်မှာ"
ဗားန် က ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် ပါးပြင်ကို ကုတ်လိုက်သည်။မေက ငွေရှင်းပေးလိုက်ပြီး လှလှပပလေး ထုပ်ပိုးရန် ပိုင်ရှင်အား တောင်းဆိုလိုက်သည်။
"ဝယ်မလို့လား"
“ဟုတ်တယ်… ဗားန် ကို ပေးချင်တာ... ဒါက အစ်မ ပေးတဲ့ လက်ဆောင်နော်"
မေ သည် ဆာစီးနီယာ ၏အမေးကိုဖြေပြီး ထုပ်ပိုးထားသည့် နားကပ်ကို ဗားန် အား ပေးလိုက်သည်။ ဗားန် အံ့သြသွားရသည်။
"ဟုတ်လား... လက်ဆောင်လား..."
"တောင်းပန်ပါတယ်... ဒီ့ထက်ကောင်းတာလေး ပေးရမှာ"
