•One shots | Bungou Stray Dogs•

Happy Birthday Odasaku!

"Odasaku, bugün ne oldu biliyor musun?"

"Ne oldu?"

"Kendimi bir bombaya bağladım! O kadar heyecanlıydı ki! Mori-san bombayı durudurmaya çalışırken tıpkı dizilerdeki başrol karakterlere benziyordu!"

Dazai çocuksu bir gülümseme ile bana bakarken heyecanla anlatmaya devam etti,

"Sonra buraya gelirken okula giden çocukları gördüm! Matematikten bahsediyorlardı. Hani şu komik sayılarla dolu olan şey. İnanabiliyor musun? O çocuklar matematikten korkuyor! Hangi manyak birkaç tane sayıdan korkar ki?"

"Sanırım haklısın"

"Yanılıyorsun Dazai-kun. Matematik zordur. Hafife alınacak bir şey değil."

Hafif bir zil sesi ile kapı açıldı ve içeriye Ango girdi.

"Ben öyle düşünmüyorum! Sadece birkaç sayı ve harften ibaret. Bunları öğrenmenin hiçbir faydası yok. Ona kadar saymayı bilelim yeter!"

Dazai Ango'nun itirazları karşısında somurtmaya başladı.

"Odasaku, şuna bir şey söyle! Beni dinlemiyooor!"

"Bu çocuk başkalarının sorunlarını hep hafife alıyor. Şunu birazcık azarlasan çok saygılı birisi oluverir."

"Ben yapmam sen yap."

"Ben azarlıyorum zaten! Ama sadece seni dinlediğini biliyorsun."

"Odasakkuuuuuuu kızma banaa ben bunun için çok küçüğüm!"

Dazai sahte bir şekilde ağlamaya başladı. Ango onu eleştirirken Dazai daha çok bağırıyor, daha fazla dramatikleşiyordu.

"Odasaku-san, şuna bir şey söyle!"

"Ama o çok küçük"

"Cidden söylediklerine inanıyor musun? O on altı yaşında. Sorunluluklarının farkına olması lazım."

"Ama yinede küçük."

"Odasaku, Ango benim ölmemi istiyormuş."

"Ne, tabii ki hayır! Saçma sapan şeyler söylemeyi kes!"

"Ama ama ama ama ben ölmek istiyorum!"

İkisi tartışırken sadece onları izledim. Dazai ile tanışalı yaklaşık altı ay oldu. Ango ise üç ay önce aramıza katıldı.

Ango sorumlu bir adam. Şu anda yirmi yaşında.

Dazai ise..
Onu tanımlamak biraz zor. Bazı dönemler çok depresif oluyor. Bazen onun için üzülüyorum. İnsanlar kendisinden korktuğu ve ona canavarmış gibi davrandıkları için kendisini insan olarak görmüyor. Şu anda bandajların altında saklananları sadece ben biliyorum ve onlar... pek iç açıcı şeyler olduğunu söyleyemem.

Buna dışında Dazai tam bir velet. Sürekli rahatsız. Olacak ve olmuş her şeyi tahmin edebildiği için artık yaşamaktan sıkılmış. O herkesten bir adım önde. Bu onun mafya lideri olmasını sağlayan önemli özelliklerinden sadece birisi.

Yine de bu onun küçük olduğu gerçeğini değiştirmiyor.

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

"Biliyor musun Odasaku, bazen mafyada olmaktan nefret ediyorum"

"Nefret mi ediyorsun? Kendi isteğinle mafyaya katıldın sanıyordum."

Dazai hafif gülümsemesi ile bardağını inceledi, işaret parmağını bardağın ucunda yavaşça gezdirirken konuşmaya devam etti;