Glowing in the Dark | Kokonui.

Kurtarıcı

_Ölene kadar, istediklerimi öldürene kadar sana acı çektireceğim._

Vücudum çok gergindi. Ne zaman silah kullansam, hala alışamamış olmanın verdiği gerginlikten olsa gerek kaskatı kesiliyordum. İçim sıkılıyordu. Evet bunun tanımı iç sıkılması olabilirdi. Yanan evden uzaklaşmadan önce tam olarak Inupi'ye attığım mesajın sebebi de buydu işte. Hayatıma giren herkesi kullanma gibi bir kişiliğim olduğundan mı, böyle şekilde kendimi yetiştirdiğim için mi bilmiyorum ama hep bana birileri iyi gelsin diye çabalamıştım. Evime aldığın iki köpeğin sebebi bile buydu fakat iyi gelmediğini anladığımda onları da bırakmıştım. Şimdi sadece Rindou'nun bana hediye ettiği kedicik vardı evimde beni bekleyen. Ah birde İnupi. Bir gün, kanıyla ellerimi yıkayacağım Inupi kesinlikle benim için bir hediyeydi.

Taiju'ya işleri emanet ettikten sonra geldiğimiz yere uzak park etmiş olduğum arabama bindim ve önce eldivenlerimden kurtuldum. Kan kokusu hala midemi bulandırıyordu, bu yüzden tospido gözünde bulduğum mide bulantısı ilacımı ağzıma atarak koca bir şişe suyu da devirmiş, bir müddet direksiyona yaslanarak gözlerimi kapatmıştım. Gözlerimi kapatır kapatmaz, tam şu anda zihnime dolan anıların hiçbirisi bana iyi gelmiyordu.

&&&

_Çok zengin olacağız Akane. Bir gün öyle zengin olacağız ki, asla gözümüz yaşarmayacak. Ayağımız kaymayacak._

_Kimsenin yanında sığıntı gibi de hissetmeyeceğiz, değil mi?_

_Buna izin vermem. Asla. Biz asla sığıntı değiliz. Olmadık. Olmayacağız._

&&&

_Yolun sonuna geldik._

_Hani beraber mutlu olacaktık? Şimdi kendini tanıyabiliyor musun?_

_Bana söylediğin şeyi hatırlamıyor musun? Koko, zengin ol. Koko, büyük adam ol. Koko, makamın olsun. Belki o zaman seninle evlenirim. SÖYLESENE, KUKLAN OLMAYA RAZI MİYİM BEN SENİN?_

_benim yerime, kendini ona teslim ediyorsun. Bunu sadece para için yapıyorsun. Bilmiyorsun ki, eline aldığın bütün paralarda hep beni hatırlayacaksın. Neden biliyor musun? Ne Senju, ne o paralar, ne de başka bir şey.. Seni tatmin etmeyecek. Çünkü bütün onları sana ben sağladım._

_Sus artık. Sus. Seni dinlemek istemiyorum._

_Ben olmasam Senju senin lanetin olacak. Kim bilir, belki bana benzeyen birisi gelir hayatını yeniden alt üst eder. Dünyanın en zengini de olsan aklından beni atamayacaksın. Hadi, çekinme._

&&&

Direksiyondan başım sağa dola kaydığında bir nevi uyku ile sarhoşluk arası gidip geldiğimi fark etmiştim. Beynim uyuşuk gibiydi. Bir an önce evime gitmem gerekiyordu. Aptalca anıların her biri, sadece anıydı. Daha ileriye gitmiyordu. Evime vardığımda kapıyı bana açan iki hizmetliye hemen üzerimdeki ceketi fırlatıp attım.

Atın bunların hepsini. İmha edin.

"Emredersiniz efendim"

Odama doğru hızlı adımlarla koşturdum ve önce telefonumu kontrol ederek Inupi'den aldığım tatlı geri dönüt ile gülümsedim. Ardından Taiju'dan da bir onay mesajı alınca keyfim şimdi kendine gelmişti. Ran'a kısa bir işim olduğunu söylemiş, beni oyalamasını istemiştim. Sonunda odamdaki banyoda hızlı bir duş alıp çıktım ve masamda duran, yeni temizlenmiş Akane'den kalma zincir küpemi sol kulağıma takarak zincirinde parmaklarımı gezdirdim. Ardından gözlerimi aynaya doğru çevirdim.

Aslında kendimi tanıyamıyor değilim. Sanki, ilk Akane'yle buluşmaya gittiğimde ki heyecanım var içimde. Yeniden mi aynı şeyleri hissediyorum yoksa Inupi benim için sen mi Akane?