jungkook'un gittiği gün,
jungkook, her zaman olduğu gibi gözünü delip geçen gün ışığıyla uyandı. yan tarafına döndü, taehyung herşeyden habersiz öylece uyuyordu. bir kolunu jungkook'un beline atmış huzurlu olduğu her halinden belliydi.
fakat jungkook huzurlu değildi, mutlu hiç değildi. o sadece çok sıkılmıştı. monoton halini almış bu ilişkiden bıkmıştı.
her gün aynı şey tekrar ediyordu; sabah uyanıyor taehyung ile kahvaltı ediyor sonra da sahilde yürüyüş yapıyorlardı.
bunlar taehyung için paha biçilemez olsa da jungkook farklı heyecanlar arıyordu ve aradığı heyecanı taehyung ona veremezdi.
tamda bu yüzden her zaman yaptığının aksine taehyung'u öpmedi, dalgalı ipeksi saçlarını okşamadı. kolunu belinden yavaşça çekerek yataktan kalktı.
odayı son kez süzdü, taehyung'u izledi belki vazgeçerim diyeama hayır. vazgeçmedi.
çekmeceden kalem kağıt alıp mutfak masasına oturdu.
ve yazmaya başladı:taehyung,
öncelikle senden özür diliyorum. seni terk ettiğim için. sana hak etmediğin bir son bıraktığım için. özür dilerim
denedim, inan bana çok denedim. başta herşey hayallerimin bile ötesindeydi. fakat sonra bir şeyler olmadı yapamadım.
hep yaptığımız aktiviteler sıkıcı gelmeye başladı. sen onları yaparken öyle mutluydun ki kendimden utandım senin kadar mutlu olamadım. seni seviyorum ama yetmiyor
bazen sevginin bile yetmediği şeyler oluyormuş...
seni sevdiğim için bu sıkıcı hayata katlanmak istedim fakat dediğim gibi olmadı. anladım ki başka heyecanlara açım ve bunları bana veremezsin.
özür dilerim taehyung, gidiyorum.
mektubu buzdolabına iki magnetle tutturup evden sanki hiç var olmamış gibi ayrıldı. taehyung uyandığında bir saat geçmişti, yanında jungkook'u göremeyince merakla yataktan çıktı. jungkook onsuz kalkmazdı ki yataktan.
odalara baktı ama jungkook'tan iz yoktu. en son mutfağa girdi ve dolaba iliştirilmiş kağıdı gördü. okuduklarıyla dünyası sarsılmış ne olduğuna anlam verememişti. yere çöktü ve bir sigara yaktı jungkook'un gidişine...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Müzeyyen ✔️
ChickLittaekook gel zaman git zaman, ilişkiden sıkılan müzeyyen'ler günün birinde ansızın çekip giderler, kavga gürültü çıkarmadan, hesap sormadan, suçlamadan, filmde olduğu gibi bazen buzdolabına iliştirilmiş bir notla...