stupid | taegyu

1. Bölüm

düzenleyerek atıyorum, bu sefergerçekten söz bi' daha kaldırmayacağım yayından 🤝
sadece ilk bölüm düz yazı, gerisi texting

-

  Bir an önce kazanan açıklansaydı da gitseydik... Arkada süs gibi durmaktan sıkılmaya başlamıştım. Her seferinde bu oluyordu ve bunun kadar iğrenç bir şey yoktu.

  Eğer biz yarışmıyorsak neden diğer idolleri bekliyorduk ki? Şak şak yapmak için? Oturduğumuz yerden de yapabilirdik onu, anca prim kasıyorlardı zaten bizden.

  Kazananın açıklanmasını beklerken Taehyun'un bana göz kırptığını görmüştüm. Hızlıca ona bakıp yüzümü ekşittim, aptal kişilerin aptal davranışları her zamanki gibi gün yüzüne çıkıyordu. En nefret ettiğim idoller listesinde birinci sıradaydı Taehyun. Ona bilenme sebebim fanların karşılaştırmalarından dolayı değildi. Sadece çok aptal ve sinir bozucu biriydi. Hiç konuşmasam bile bunu anlayabilirdim. Bana göz kırpmasından belliydi.

  Yaptığı hareketi ve onu boşverip sunucuyu dinlemeye koyuldum. Sunucu, sektördeki en yakın arkadaşlarımdan biri olan Felix'ti.

  "Kazanan... Aespa!" dediğinde Felix, Aespa'nın şarkısı çalmaya başlamıştı. İdoller sırayla aşağı inerken ben Felix'e yaklaşıp arkasından sarıldım. Fanlar tarafından yakın arkadaş olduğumuz bilindiği için sorun olmuyordu fakat hala bizi shipleyenler vardı.

  "Şu Taehyun beni sikecekti az kalsın, göz kırptı bana." dedim sessizce, sadece Felix'in duyabileceği şekilde. Sarıldığımda dalin kokusu almadığımda şaşırmıştım. "Felix, bugün neden dalin sıkmadın?"

  Kafasını hafifçe yana çevirdiğinde o kişinin aslında Felix olmadığını fark etmiştim. "Ananı sikeyim." diyerek, hatta neredeyse bağırarak, arkasından sarıldığım o kişiyi bıraktım ve koşa koşa uzaklaşmaya başladım. Hızlıca, birazcık da diğer idolleri ittirerek sahneden aşağı indim.

  Sanırım çoğu kişi söylediğim küfürü duymuş ve koşuşumu görmüştü, bu yüzden gülüyorlardı, bazıları da malmışım gibi bakıyorlardı. Şuan yüzümün domates gibi kızardığına emindim ve ben domatesten nefret ederdim.

  Koşmaya devam ederek kulise gittim, bir tık nefes nefese kalmış olabilirdim. "Seni bu zekayla nasıl idol yaptılar?" dedi Huening Kai, koşarken onun yanında durduğumu fark etmemiştim.

  "Kes sesini, velet." dediğimde güldü, aramızda sadece bir yaş olmasına rağmen onunla velet diye dalga geçmeyi seviyordum.

  "Emin ol, hayranlar dahil herkes senin Taehyun'a sarılıp sonra da ananı sikeyim diyerek koştuğunu gördü. Özellikle küfür ederken bağırman çok güzeldi, seni örnek alacağım." dedikten sonra arkama baktı ve eğilip selam verdi.

  Vücudumu geriye döndürmeden başımla geriye baktığımda Taehyun'u görmüştüm. Taehyun da Huening Kai gibi eğilip selam vermişti. Stres yaptığım için vücudumu ona dönmeden, yani arkam ona dönükken eğilip selam verdim ve biraz müstehcen bir görüntü oluştu. Huening Kai'yle göz göze geldiğimde ve onun gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdığını gördüğümde ne yaptığımı anladım ve hemen arkamı döndüm, sonra da eğilerek tekrar ufak bir selam verdim.

  "Huening Kai-ssi, Soobin-ssi seni arıyordu sanırım. Bence gidip bir bakmalısın." dedi Taehyun, yalan söylediği belli olacak bir şekilde gülümsemişti.

  Huening Kai de aynı şekilde gülümseyerek "Ben bir bakayım." dedi ve hızlıca gitti. Satıcı pislik, hain, öküz, dana, manda, camış bir arkadaştı..

  "Sana göz mü kırptım?" dedi bana biraz yaklaşarak. Başımı sallayıp bir adım geri gittim. "Senin arkandaki hayranlarıma göz kırpmıştım ama sanırım üstüne alınmışsın."

  "Hayranlarına mı? Arkamdaki? Hasiktir." Haklıydı. Arkamda hayranlar duruyordu. Muhtemelen onu çeken kamera da oradaydı. "Senin sahip olduğun tek fan, klima değil miydi?"

  Biraz rezil olmuştum. Ucundan. Minnacık.

  Dediğim şeye aldırmadan "Çok küfür ediyorsun." dediğinde gözlerim büyüdü.

  "Seni ilgilendirmiyor." dedim ve arkamı dönüp saçımı savurdum ve yürümeye başladım. Bu saçları boşuna mı o kadar uzatmıştım ben?

  "Yalnız; çıkış diğer tarafta, Beomgyu-ssi."

  Bozuntuya vermeden aynı tarafa yürümeye devam etmiştim çünkü gittiğim tarafta Stray Kids'in odası vardı.

  Aslında bilerek bu tarafa gitmemiştim, çıkışa gitmek istiyordum fakat karizmam çizilirdi. Bu yüzden yürüdüğüm yoldan devam etmek zorundaydım.