|Derin Yaram|
Alıştı gönül
fakat
tükendi ömür.
Ahmet Yavuz
_____
Kalbimdeki sıkışma hala devam ediyordu. Sanki birileri kalbime bıçak saplıyorlardı. Sahilden dönünce eve gelip direk kendimi odama atmıştım. Hızlıca duş alıp pijamalarımı giyip yatağıma uzanmıştım. Yataktan kalkıp pencerenin yanındaki tekli koltuğuma oturdum. Sahildeyken heva güneşli olmasına rağmen şuan dışarda şiddetli bir şekilde yağmur yağıyordu. Yağmuru hep sevmiştim ama eskiden çünkü yağmur artık bana çok başka şeyler hatırlatıyordu.
"Güzelim yemek hazır hadi in aşağı"
Yengemin bana seslenmesiyle oturduğum koltuktan kalkıp aşağı indim. Dayım televizyon karşısına oturmuş maç izlerken yengem de sofrayı kuruyordu. Mutfağa gidip yengemin yanağına öpücük kondurdum.
"Gonca hanım neler hazırladınız bakalım"
"Ayy deli kız korkutun beni "
Yengeme gülümseyip yemeklerin kaynağı tencerelerin yanına gittim. Bir tencerede pirinç pilavı bir tencerede mercimek çorbası fırındada karnı yarık vardı. Ee şimdi ben düşüp bayılıyım.
"Yengem be seni çok seviyorum"
"Bende seni birtanem"
Yengeme yardım edip sofrayı kurduktan sonra dayımı çağırıp yemeğimizi yemeğe başladık.
Bugün okulda olaylar aklıma gelince dayıma anlatıp anlatmamak'ta kararsız kaldım. Ne tepki verilerdi kestiremiyordum. Dayım onların konuları açıldığında hemen kapatmak isterdi. Benim dahada düşünüp üzülmemem için ama dayım şunu unutuyordu ben onların yokluğunu kalbimin en derinlerinde hergeçen saniye hissediyordum. Nekadar beni terk etmiş olsalar bile annem ve babamdı birzamanlar ki ailemdi.
"Leya senin morelin mi bozuk?"
Dayımın bana sorduğu soruyla başımı çorba kasesinden çekip dayıma doğru çevirdim. Yengem de bir sorun olduğu sanki anlamış gibi kaşları hafif çatık bana bakıyordu.
"Evet bişiy var ama ne tepki verirsiniz bilmiyorum"
Dayım elimi tutup okşadı.
"Meleğim ben sana 'sebebi ne olursa olsun bir sorun olduğunda gelip bana anlat' demedimi şimdi noldu söyle bakıyım"
"Dayı bugün okula babam geldi"
Dayım duyduğu şeylerle elimi okşayan elleri durmuş kaskatı kesilmişti. Dayım hemen başını yengemin olduğu tarafa çevirince yengem de ona baktı aralarında sözsüz bir diyalog geçmişti. Dayım tekrar bana dönüp gözümün içine baktı.
"Konuştumu seninle"
Başımı olumlu anlamda salladım.
"Bunca yılldan sonra niye çıkıp gelmiş yoksa o olmayan babalığı mı ağır basmış"
Dayımın sözleriyle başımı önüme eğmiştim. Haklıydı bunca yıl sonra niye gelmiştiki hayatımı mafetmeye mi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
|Derin Yaram| Texting
Teen Fiction0534*****56: Bugün tekrar seni gördüm 0534*****56: Başka bir kızla hergün farklı bir kızlasın 0534*****56: Dıştan gevşek ve çapkın olarak görsede herkes ben senin içini biliyorum 0534*****56: Senin okadar güzel bir kalbin var ki yağız ben senin o ka...
