𝐓𝐃 ★ 𝐂𝐇𝐑𝐈𝐒 𝐄𝐕𝐀𝐍𝐒
-----------------------
𝐔𝐘𝐀𝐑𝐈𝐋𝐀𝐑: Cinsellik, aile sorunları.
Normal bir günde silahlı çatışmanın kurbanı olan Ünlü oyuncuyu, Valeria adında ki bir doktor kurtarır.
Yorumların ve oylarını lütfen unutma! Düşüncelerin benim için çok önemli ^^
BÖLÜM SEKİZ WHO İS THİS SHİT?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Soğuk havada, elinde bir karton bardak çay ve bir tost ile oturuyordu Valeria hastanenin çatısında. Rüzgar saçlarını okşayıp geriye savururken, gecenin ışığını üzerinde hissediyordu.
Mike'ı böylesine mutlu görmek, onu sanki büyük bir karanlığın içinden sıyırmıştı. Aydınlığı bahşetmişti. Duyguları karışıktı. Chris taburcu olmuştu, gitmişti. Adama böylesine alışmışken, monoton hayatını özlediğini söyleyemezdi.
Derin bir nefes aldı ve sıcak çayından bir yudum daha aldı. Hastanenin çatısından neredeyse herkesi bir karınca gibi görüyordu. Hızla geçen arabalar, insanların sesleri...
Bu bazen gürültü gelse de, şu an için sadece huzuru barındırıyordu. Valeria, korkuyla arkasına baktığında gülümsedi. Onu görmeyi beklemiyordu.
"Burası epey soğukmuş." Dedi paltosunun yakasını düzelterek. "Ve, karanlık." Adam gülümseyerek Valeria'ya yaklaştığında, hemen yanına oturmuş, ayaklarını ise aynı onun gibi koca binadan aşağı sarkıtmıştı.
"Gittiğinizi sanıyordum." Gülümsedi, onu görmek neredeyse yanaklarına zarar veriyordu. Sürekli gülümsemesi, yanak kası bile yaptırabilirdi. Adamın üzerinde, o gün markette ki gömleği vardı. Kanlardan arınmış vaziyette.
"Kurtarıcımı bir daha görmek istedim." Ona bakmadan, gökyüzündeki yıldızları incelemeye başladı. "Aslında gidecektim, ancak bir güç beni tam anlamıyla buraya getirdi."
Valeria kaşlarını çattı, "Peki... burada olduğumu nereden biliyordunuz?" Aslında bu aptalca bir soruydu, ancak geriye adım atmadan cevabını bekledi.
Chris kıkırdadı, "Seni burada tanımayan yok, sorduğum an nerede olduğunu söylediler. Gerçi, sormasalar bile bulabilirmişim gibi bir his vardı içimde."
Valeria gülümsedi. Ardından elindeki tosttan dakikalardır bir ısırık almadığını fark etti. Tostu yarıya böldüğünde, alt kısmını gökyüzüne kilitlenmiş Chris'e uzattı. Kolunu dürtünce, adam kaşlarını çatıp kıza döndü.
"Zorla yediğiniz yemeklerden sonra iyi gelir diye düşündüm." Chris, gülümseyerek baktı tostun yarısına. Alsa bencillik yaptığını düşünecekti, almasa bencillik yapacağını düşünecekti. Bu durumda ise midesini dinleyip, Valeria'nın elinden tostu kaptı.
"Teşekkür ederim efendim." Diyerek tatlı bir şekilde sırıttı ve bir ısırık aldı. "Mm, bunu kantinden mi aldın yoksa kendin mi yaptın?"
"Ellerimin yapmasını mı isterdiniz?" Valeria çayından yudumladı. "İsterseniz size bir tosttan daha fazlasını verebilirim." Kaşlarını kaldırdı meydan okurcasına.
