20

1.4K 217 111
                                    

කැඩපත ඉදිරියේ සූදානම් වෙමින් සිටි අධිරාජ්‍යයා ප්‍රතිබිම්භයෙන් පෙනෙන යහන මත ඉඳගෙන මූනහකුළන් ඉන්න ඔමේගාව දැකලා සිනහා පහළ වුනා.

"මගෙ උද්වීපන සමයට ඔච්චරටම ආසද හ්ම්ම්?" ටේහ්‍යුන් එයාගෙ කබායේ බොත්තම් දමමින් කියද්දි ජන්ග්කුක් රවලා අහක බලාගත්තා.

ඔව්, අධිරජුගේ උද්වීපනය ඊයෙ රාත්‍රියෙන් අවසන් වෙලා තිබුනා. ඒත් ජන්ග්කුක් බලාපොරොත්තු වුනේ නෑ ටේහ්‍යුන් ඊළඟ දවසෙ උදේම පිටත් වෙයි කියලා. මොකද අධිරජුම කලින් කිව්වා උද්වීපනය අවසන් වුනත් ටික දවසක් එයා එක්කම මේ සුන්දර බටහිර මාළිගයේ කාලය ගෙවන බව.

ඒත් දැන් අධිරජු ආයෙත් ප්‍රධාන මාළිගයට යන්න සූදානම් වෙනවා. මේ සේරටම හේතුව ඊයෙ දවල් යාමයේ සෙන්පති නම්ජුන්ගේ පැමිණීම. එයා ඇවිත් තිබුනේ බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යයාගෙන් පණිවිඩයක් අධිරජුට ඇවිත් බව දන්වන්න. ඒකට ඉක්මන් පණිවිඩයක් යවන්න ඕන වෙලා තිබුනා නිසයි නම්ජුන් අධිරජුගේ උද්වීපන සමය නොතකා ඇවිත් හිටියෙ. ඒ වගේම ගානට වෙලාවට අධිරජුගේ උද්වීපන සමයත් අවසන් වෙලා තිබුනා.

ඉතින් ටේහ්‍යුන් මේ උදෑසනම පිටත් වෙන්නේ ඒ පණිවිඩය කුමක්ද බලා පිළිතුරු ලිපියක් යැවීමට.

ටේහ්‍යුන්ටත් දුකයි, ජන්ග්කුක්ට වඩා ටේහ්‍යුන්ට මේ බටහිර මාලිගයත් හුරතල් විදිහට මූන හකුළන් ඉන්න එයාගෙ ඔමේගාවත් දමායන එක ගැන දුකයි.

සූදානම් වී අවසානයේ ආයෙත් යහන ගාවට ගිය අධිරාජ්‍යයා එයාගෙ ඔමේගාව උස්සලා එයාගෙ උකුළ මතින් තියාගත්තා.

ඒත් ජන්ග්කුක් නෙමේ ටේහ්‍යුන්ගේ මූනවත් බැලුවෙ.

"මං දිහා බලන්නකො පැටියො."

ඒත් හිතුවක්කාර ජන්ග්කුක් නෙමේ අධිරජු දිහා බැලුවෙ. ටේහ්‍යුන් හුස්මක් හෙළුවා.

"මං ගිහින් ඉක්මනින් එනවා හරිද? ඔයා මේ මාළිගයෙම ඉන්න. මට ඔයාගෙන් දැන් ඈත් වෙලා ඉන්න බෑ."

ටේහ්‍යුන් කියලා දෑස් පියාගෙන හිමින් එයාගෙ නාසය ඔමේගාගෙ බෙල්ලෙ ඇතිල්ලුවා. ඊළඟට එයාට තේරුනා ඒ දෑත් එයාගෙ ගෙල වටා එතෙනවා. ජන්ග්කුක් එයාගෙ ඇල්ෆාට තුරුලු වුනා.

Prohibition Of Empire 👑✨️ || (Complete)Where stories live. Discover now