ＥＳＣＡＰＩＳＭ ᴋᴏᴏᴋᴠ(onhold)

Chapter 1.

ඒ ගෙවී යමින් තිබුණේ නෙවාඩා ප්‍රාන්තයේ ලාස් වේගාස් වල දෙසැම්බරයේ සීතල දිනයක්.....

තවමත් වෙලාව සවස පහ පමන වුවත් ශීත ඍතුව නිසාවෙන් පරිසරය අදුරු වි තිබුණා....

හිම පතනය අවම මට්ටමක පැවතියත් ලාස් වේගාස් වල මාර්ග සාමාන්‍ය ප්‍රමාණයේ හිම තට්ටුව කින් වැසි තිබුණා.....

මේ අතරතුර හිම තට්ටුව කින් වැසුණු ලාස් වේගාස් වල medical district එකේ පදික වේදිකාවක‍ නිල් ඩෙනිම් කලිසමකින් හා මඳක් දුර්වර්ණ වුන සුදු පැහැ ශීත කබායකින් සැරසී සිටි තරුණ පිරිමි  ලමයෙක් වේගයෙන් දුවමින් සිටියා....

අවට පරිසරය කෙතරම් සීතල වුවත් එම තරුණයගේ නළල දෙපසින් දහඩිය පවා වැගිරෙමින් තිබුණේ ඔහු කෙතරම් වේගයෙන් දිව ආවද කියලා කියන්න පුළුවන් සාක්ෂි පෙන්වමින්....

තමන්ගේ වේගය තවත් වැඩි කරපු පිරිමි ලමයා ඉක්මනින් ඇතුළු වුණේ ලාස් වේගාස් වල medical district එකේ පිහිටලා තියෙන UNLV වෛද්‍ය විද්‍යාලයට අයත් හොස්පිට්ල් එකට.....

Taehyung මේ වෙන්කොට හිටියේ තමන්ගෙ අම්මගෙ හොස්පිට්ල් බෙඩ් එක ලඟ පුටුව ක‍ වාඩි වෙලා එයාගෙ අම්මගෙ ඇස් පිය වෙලා තියෙන ලස්සන මූණ දිහා බලාගෙන.....

මීට පැයකට විතර කලින් ඔයාගෙ අම්මට අමාරු වුණා කියලා හොස්පිට්ල් එකෙන් ආපු කෝල් එක නිසා තමන්ගෙ ජොබ් එකට යන්න රෙඩි වෙන ගමන් හිටපු Taehyung ඒ ඔක්කොම පැත්තකට දාල ඉක්මනින් හොස්පිට්ල් එකට දුවගෙන ආවා....

ටැක්සි එකකට වියදම් කරන්න තරම් මුදලක් Taehyung ගෙ අතේ නොතිබුණ නිසා Taehyung සාමාන්‍යයෙන් පයින් යන්න ගියොත් විනාඩි හතලිස් පහක් විතර යන ගමන පැය භාගයකින් දුවගෙන ආවෙ තමන්ගෙ අම්මට තියන ආදරය නිසා මයි......

Taehyung එනකොට එයාගෙ අම්මගෙ තත්වය සාමාන්‍ය අතට හැරිලා තිබ්බ උනත් මීට විනාඩි පහකට විතර කලින් Taehyung ගෙ අම්මගෙ Doctor ගෙන් දැනගන්න ලැබුන දේවල් නිසා Taehyung ට දැනුනේ තමන්ගෙ ඔලුවේ ගල් තොගයක් පැටෙව්ව වගේ බරක්.....

"ඇත්තටම කනගාටුයි මෙහෙම කියන්න වෙනවට........ඔයාගෙ අම්මගෙ තත්වය එතරම් හොඳ නැහැ මිස්ටර් කිම්.....අපි ඉක්මනට ම treatments වලට ගියේ නැත්නම් ඔයාගෙ අම්මගෙ ජීවිතය ගැන අපිට බලාපොරොත්තු තියා ගන්න බැරි වේවි....."