taehyung hastaneden çıkalı neredeyse 1 ay olmuştu bu 1 ay içerisinde bir sürü psikologlara gitmişti artık Delirmek üzereydi Jungkook un rüya olduğuna inanmıyordu inanmak istemiyordu onun gerçek olduğunu herkese inandırmak istiyordu herkes yaşanmışlıklarını bilsin istiyordu.
1 ay boyunca her gece Jungkook'u görerek uyandı rüyalarında gördü yemek yerken gördü duş alırken hep jungkookun halisyasyonunu gördü bu durum onu korkutmaya başlamıştı ve ailesinin desteği üzerine psikoloğa gitmişti ama bi fayda etmemişti ve bırakmak istemişti çünkü onların bir rüya olucağına inanmıyordu.
hastaneden çıktığı günden beri hiç dışarıya çıkmamıştı bugün aniden dışarıya çıkma isteği ile dışarıya çıkmıştı. Sahilde biraz yürümüş sonra da yorulduğu için bir banka geçip oturmuştu. Can sıkıntısından etrafından geçen insanları izliyor analizlerini yapıyordu.
yoldan geçenleri izlerken gözüne bir çift takıldı gördüğü çift arkadaşları yoongi ve jimin'e çok benziyordu. Taehyung gördüğü benzer simalar içini kötü yapmıştı ve oturduğu yerden kalkıp tekrar yürümeye başlamıştı , her günü böyleydi onları göremesede gördüğü kişileri onlar zannediyordu.
Taehyung yürüdükçe hayatına dışarıdan bir gözle bakıyordu ne yapabilirim ben diye gittiği psikologlar ile anlaşamıyordu şimdi ise tekrar bir psikolog arayışına çıkmalıydı.
aklına yeni bir psikolog düşüncesi yattığı için gitti yerlerde özel psikologlara bakıyordu ve etraftaki insanları incelemeyi de kesmiyordu.
yürüdükçe gördüğü her sima ona çok tanıdık geliyordu ve bu başına ağrılar sokuyordu yorulmuştu artık. Biraz daha yürüdükten sonra bir binanın balkon kısmında psikolog tabelası görmüştü genelde hastanelerin pskoloğunu kullandığı için bu sefer değişiklik yapıp buraya gitmek istemişti. tabelada yazılı olan numarayı kaydedip aramıştı telefonu açan sekreter ile uzun bir görüşme ile yarın sabaha randevu alabilmişti.
yorgunluk bedeninde kendini iyice belli edicek raddeye geldiğinde adımları tekrar evinin yolunu bulmuştu uzun bir sürenin ardından dışarıya çıkmak hem iyi gelmişti ona hemde eve geldiğinde karnını doyurmak yerine hemen yatağına girip uyumayı seçmişti.
uzun bir aradan sonra ise deliksiz bir şekilde uyuyup sabahın erken saatlerinde gözlerini açmıştı yatağından istemeye istemeye kalkarak özel ihtiyaçlarını giderip kahvaltısını da yaptıktan sonra randevusuna 1 saat kaldığını görmüştü.
kazadan sonra hiç araba kullanmamıştı taehyung hala da kullanmayı düşünmüyordu doktorları görüştüğü psikologlar gördüğü halisyasyonlar yüzünden kullanmamasını önermişlerdi. 15 dakikalık yolu yürüyerek yarım saatte gitmişti bu yüzden.
Dün gördüğü binanın önüne geldiğinde sekreterden aldığı daire numarasının önüne gelmişti kapıyı çaldığında dün konuştuğu sekreter kapıyı açmıştı gördüğü yüz onu birkaç saniye yerinde duraksamasına sebep olmuştu sonra ise içeriye geçmişlerdi sekreter onu bir odaya yönlendirip pskoloğunun birazdan geleceğini söylemiş ve odadan çıkmıştı.
taehyung odadaki koltuğa oturup beklerken odanın kapısı açılmıştı ve doktoru gelmişti.
"Hoşgeldiniz bay kim ben psikolog Jeongguk"
Devam Edecek...
