slaaf larry. dutch

hoofdstuk 8

HARRY POV:

Gelukkig is alles oké met Liam, we hebben hem stiekem uit het ziekenhuis gehaald toen ze zijn wonden hadden schoon gemaakt. Zayn was erg bezorgd over hem, ik denk dat er iets is tussen de twee, en was de hele tijd aan het wenen. We zijn nu onderweg naar een tankstation om mijn auto weer te halen, we waren van auto geswitcht om er zeker van te zijn niet gepakt te worden. Liam licht vanachter neer ik zit aan het stuur en Zayn naast mij. Eenmaal we bij het tankstation komen dragen Zayn en ik Liam naar het busje. Hij siste toen we hem neer legde, maar gaf ons een dankbare glimlach. Zayn had zich vanachter bij Liam gezet, waardoor zijn hoofd op Zayn's schoot licht.

Vanaf het moment dat li veilig in het ziekenhuis was, zat mijn hoofd bij Louis. Als hij niet zo veel aandacht nodig had had dit nooit gebeurt. Als hij zich nu niet als een klein kind gedroeg die alle aandacht nodig heeft had ik dit kunnen voorkomen. Maar hoe kon hij dit weten, niet, hij kon het niet weten. Niemand kon dat, ik had nooit verwacht dat mijn grootvader zo ging reageren omdat ik een contract had uitgesteld. Maar ja het is en blijft mijn grootvader, werk gaat boven alles voor hem. Ik heb spijt van de laatste woorden die ik tegen Louis gezegd hem, ik meende ze niet, het ging gewoon vanzelf door woede, frustratie en een tekort aan rust en slaap.  Ik zucht en via mijn achteruitkijkspiegel zie ik hoe Zayn zijn hand rustig door Liam's haar streelt, en hoe Liam er vredig uitziet.

NIALL POV:

Liam, Harry en Zayn zijn net samen vertrokken naar het ziekenhuis. En laten mij achter met een van streken Louis. Ik ga naar boven om te zien hoe het met hem is. Als ik de trap oploop is het zo stil, als er een haarspeld zou vallen zou ik het kunnen horen. Ik loop de gang op naar zijn kamer en zag hem op zijn bed liggen helemaal aan het schudden ik roep zijn naam en toen viel hij flauw. Na een tijdje is het me gelukt om hem wakker te maken en hem te kalmeren na dat hij begon te panikeren. Nu zitten we samen op zijn bed. Normaal moet ik Harry nu helpen in kantoor en moet Louis samen met Liam boodschappen gaan doen. ''Hij gaat toch niet boos zijn hé?'' vraagt Louis bang? ''nee joh, we mogen het huis niet zonder hem of Liam verlaten of het kantoor in, we volgen gewoon de regels,'' zeg ik nonchalant en louis knikt zijn hoofd. ''Kom we gaan middag eten het is toch al één uur.'' zeg ik. ''oké'' zucht louis ''maar ik heb echt geen honger,'' voegt hij er aan toe.

Net toen ik de voordeur open hoorde gaan sprinten lou opnieuw naar te toiletten. ''Drie broodjes'' zegt Harry terwijl hij de keuken inliep. Ik sta al recht om naar lou te gaan maar hij geeft mij een verwarde blik. ''uhm ik ga achter Louis aan hij sprinten net naar de toiletten om waarschijnlijk weer over te geven voor de tweede keer op een half uur tijd,'' zeg ik mijn stem bezorgd op het einde. ''Eet maar verder en neem pauze voor de rest van de namiddag, ik ga wel naar hem toe,'' zegt Harry.

LOUIS POV:

Wanneer ik voor de zoveelste keer overgeef voel ik ineens een hand over mijn rug wrijven.'shhh'' zegt de persoon waarvan de hand is en die stem herken ik uit duizenden. Harry's stem. Ik moet weer overgeven maar er komt niks uit alleen maar gal. Als ik eindelijk klaar ben laat ik mezelf op de grond vallen, geen kracht meer om mezelf recht te houden. Ik voel hoe twee sterke armen me oppakken en me op iemands schoot leggen tegen iemands borst. ''Louis toch'' zegt Harry zijn stem klink moe. ''sorry.'' ik probeer mijn ogen open te houden maar het lukt niet. ''Ga maar slapen ik breng je wel naar je kamer,'' zei zijn zachte stem en hij pakte me bruid stijl op maar ik bleef wakker.

Eenmaal aangekomen in mijn kamer legt hij me op bed en gaat met zijn hand door mijn haar. ''Slaap nog maar even,'' zegt hij en hij legt het donsdeken over me heen. Met een laatste streel door mijn haar verlaat hij de kamer. Ik heb geen kracht meer om na te denken en laat de tranen rollen tot ik in slaap val.

-------

Ik word wakker gemaakt door iemand die mijn naam blijft herhalen, rustig open ik mijn ogen die ik direct weer sluit door het felle licht. Ik hoor een bekende grinnik, en er komt een lichte glimlach op mijn gezicht. Ik ga recht zitten maar daar heb ik meteen spijt van als ik alles zie draaien. Ik sluit mijn ogen en neem een paar keer diep adem, maar voel me nog steeds misselijk. '' Hoe voel je je?'' vraagt Harry. Ik haal mijn schouders op ''misselijk'' zeg ik zacht en open mijn ogen. ''oké, ik ga de dokter bellen.'' ik knik. ''hoe laat is het? ''vraag ik, '' zes uur'' ik knik weeral.

Louis had gewoon een virus opgelopen en moest rusten en vieze medicatie nemen. Nu zit ik op mijn bed, terwijl iedereen iets aan het doen is, aan het denken over waarom zijn ouders hem verkochten en waarom hij nog leeft. En waarom Harry lief is tegen hem en niet gemeen zoals de vorige. Waarom had harry dat gezegd toen hij uit de kamer ging naar Liam. Zou Liam boos zijn, moet ik me verontschuldigen? Waarschijnlijk ik zal da morgen wel doen. Na nog veel uren van overthinking viel ik uiteindelijk in een onrustige slaap.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
948 woorden: middelmatige hoofdstuk
Hey weer lang geleden, oké dit duurde lang om te schrijven. Ik ga ook niet meer zeggen dat ik zo veel mogelijk ga proberen uploaden want dat werkt niet. Dus hopelijk is iedereen in orde

Willen jullie Ziam of ni?
Al the love
-L