Never Again: The Ambiguous Ending (Tres Patroncitas #3)

CAPITULO 10

CLAZZO

"I'm here again, I told you to drink your medicine, right?"

Buong taka ko nilibot ang lugar, andito na naman ako, sa puting kwarto na may pasyenteng lalaki at isang nurse.

Bakit ba siya pinipilit na painumin ng napakaraming gamot? Ano ba talaga ang sakit niya?

Ang daming tanong sa isip ko habang pinipilit na sikapin kilalanin kung sino ang pasyente at nurse, sino si Kaede, at bakit ako nandito eh hindi naman ako pasyente.

"I was once a lover of an illed man too, Sir. I know how you feel towards your lover, but torturing yourself with this kind of situation won't make her at ease." The nurse was caressing the back of her patient.

"She will be just feeling at ease if I'm with her, I need to follow her. Kailangan niya ako!" I flinched when the man yelled at his nurse.

"Uhm, excuse me— do you somehow know the exi—" I was dumbfounded when I attempted to touch the nurse pero tumagos lang ang aking kamay.

What the hell is happening?!

"Nurse?! Can you hear me?!" Sigaw ko pero para talagang wala silang naririnig.

Napaupo na lang ako sa sobrang pagka dismaya, ano ba?! Prank ba 'to?!

Inilibot ko ang buong paligid, may mga gamit naman, may sliding door na hindi nabubuksan dahil din siguro sa safety ng pasyente, maaliwalas ang labas.

"Familiar..." Bulong ko habang nakatanaw sa labas, sinubukan kong buksan ang sliding door ng balcony pero hindi ko ito kinaya.

Pang-ilang beses na ako napunta rito at hanggang ngayon hindi ko pa rin alam ang purpose kung bakit ako nandito.

Napahinto ako nang may kumatok sa kung saan, nilingon ko iyon at laking gulat ko nang makita ang biglaang pagbukas ng isang pader na biglang naging pinto!

Iniluwa no'n ang dalawang lalaki na naka formal attire, parehas gwapo, at makisig.

Tumakbo ako kung saan sila pumasok at saka sinubukang lumabas pero bigla na lang naglaho ang pintong pinasukan nila.

Kinapa ko muli ang pader kung saan nanggaling ang pinto pero wala ng trace iyon.

"Bro, we're here again, just to remind you; your kid needs you, Kaede is longing for his parents' love." Sabi ng isang lalaki na naka akbay sa lalaking pasyente na walang ginawa kundi titigan lang ang pader.

"Hihintayin ka namin, hihintayin ka ni Kaede." The other guy tried to smile but a tear comes out from his left eye.

"Who's kaede—"

"Come on, Tifanie, wake up! You have a photoshoot today!"

Nagising ako sa ingay ni Ariana, pagmulat ko nang mata ay nakatayo siya sa gilid ng aking kama habang nakapamewang pa.

Ilang taon na agad ang lumipas, Ely and I finally graduated from college, while Rhyle is finally in Law school.

Hindi na nabawi ang nawalang pera sa company pero nabawi naman iyon sa patuloy na pag iinvest at pag ooperate ng company, dahil doon ay nadagdagan na ang Capital at dalawang taon na lang ay ako na ang magiging chairman ng Clazzo corporation.

Ely and I are both models now, please don't ask me kung paano dahil hindi ko na rin alam, all I know was when I graduated in Italy, I started accepting runway modeling and projects. Kung tititigan kaming dalawa ni Ely, Ely is more successful than me, hindi naman malaking issue 'yon sa side ko kasi hindi ko naman pinangarap maging modelo.