kötü karakterin masalı

zor

12012023

-

Güneş nasıl olduysa, günün birinde bir yıldıza aşık olmuş.

Ruhu en güzel olanına.

Huzurla dolup taşan evrendeki en güzel yıldıza...

Herkes Günş'e yıldızın yanı başında olduğunu söylüyormuş ama Güneş için yıldızı o kadar uzaktaymış ki varlığına... günlerce neden aramış bu duruma.

Dünya kaç kez çevresinde dönüşünü tamamlamış bilmiyormuş bile.

Özlem kokan mevsimler öylece geçip gitmiş.

Güneş bir gün tüm cesaretiyle sormuş değerli yıldızına,

"Neden bu denli uzaksın?"

Yıldızı ise huzur dolu bir gülümseme sunmuş ve "Yanındayım işte." demiş yalnızca.

Anlam verememiş Güneş bu gülümsemeye fakat aşık olmuş sonsuz bir döngü eşliğinde yanında olduğunu söyleyen yıldıza.

Gün ağırdığında ise, Güneş yine dünyanın üzerinde kalakalmış tek başına.

Yıldızlar, hatta en değerli yıldızı yanı başındayken yalnızlığını sorgulamış uzunca.

Tuhaftır ki Güneş, mutluymuş tüm bunlara rağmen. Yaydığı ışığın yıldızının ışığını kestiğini bilmeden...
Göremedikleri ve bilmedikleri varken. Sevgi denen şeyin mutluluğundaymış o.

Geçen zaman anlatmış ona bir bir.

Değerli yıldızını görünmez kılan kendisiymiş meğer. Üzerine doğduğu dünyadaki hiçkimse aşık olduğu yıldızla birlikte görmezmiş onu.

Öyle fazlaymış ki ışığı ve sevgisi... yıldız yok oluyormuş gündüzleri.

"Yıldızının ruhu çok ağır. Kırgın ve incinmiş." Demişler Güneş'e.

Canı çok yanmış önce. Yıldızınında canının bu denli yandığını öğrendikten sonra ne yapması gerektiğini bilememiş. Suçu olmayan dünyayı karanlığa mahkum etmeyi dahi düşünmüş. Varlığının yok olup gitmesini istemiş sonsuzluğa.

Sevgisini bir kenara bırakmış sonra. "Zor" demiş.

"Zor."

-

12012023