My stepsister is my girlfriend(Completed)

part.8🌚🌚

"မ..သွင့်ကိုခွင့်ပြုမလားဟင်"  မမကိုကုတင်ပေါ်အသာလဲပီးသွင်အပေါ်မှစီးမိုးကြည့်ကာ နူးနူးညံ့ညံ့လေးတောင်ဆိုမိသည်။
"ဒါမဲ့...ငယ်လေးကခုမှအသက်ပြည့်ခါစပဲရှိသေးတာလေ"
"အမြဲတမ်း သွင့် အသက်ကိုပဲလာထိပါးနေတယ်နော်..သွင်ကမမထက်ငယ်ပေမဲ့ သွင့်ကိုယုံကြည်ပေးလို့ရမလား သွင်ကအရာရာကိုဦးဆောင်နိုင်တယ်ဆိုတာကိုပြချင်လို့လေ...နော်" 
ငယ်လေးရဲဲဲ့ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပြောနေပုံကိုကြည့်ပီး ၀င့်၀ါ ဘယ်လိုများငြင်းရက်ပါတော့မလဲ။နောက်ပီး ၀င့်၀ါလဲသူ့ကိုချစ်တယ်လေ။စီးမိုးကြည့်နေတဲ့င့ယ်မျက်နှာလေးကိုအသာလေးနှိမ့်ချလိုက်ပီး နားနားကပ်ခါ တစ်စုံတခုပြောလိုက်တော့ ငယ်လေးမျက်နှာ၀င်းပလာခဲ့သည်။
"ပြွတ်😗...မမအရမ်းချစ်တယ်"
သွင့် နုတ်ခမ်းတစ်စုံက မ မျက်နှာထက်နေရာလပ်မကျန်ျန် ပြေးလွားနေခဲ့သည်။မျက်နှာမှတဆင့်လည်ထိုင်လေးဆီသို့။ လည်ပင်းသားလေးကို ဖွဖွလေးအဆုန်အဆန်နမ်းနေရာမှ အားထည့်ပီးစုပ်ယူမိတော့ မဆီမှ အသံသဲ့သဲ့လေးထွက်လာခဲ့သည်။
"အာ့...."
မ ရဲ့အသံက သွင့်ကိုပိုပီးတော့ လိုချင်တက်မက်မှုကိုဖြစ်ပေါ်စေသည်။ မ ကိုအသာလေးမပီးအနောက်မှအင်္ကျီစေ့ကို ဆွဲချကာ ပခုံးသားလေးနဲ့ ရင်ညွှန့်ကိုပေါ်စေလိုက်သည်။သွင့်နုတ်ခမ်းသည်လဲ မ ရဲ့ရင်နှစ်မွှာပေါ်သို့။သွင်အသာလေးကိုက်ဆွဲမိတော့
"အာ့  ငယ်လေး မက်ိုက်နဲ့လေ ...ခွေးပေါက်လား"
"မရဲ့ရင်သားလေးတွေက အရမ်းလှတာပဲ...မွ😗"
သွင့်ရဲ့မျက်နှာ အောက်ပိုင်းရောက်လာတော့ မ က အသဲအသန် ရုန်းကန်တော့တယ်။
"မရုန်းပါနဲ့ သွင်က လုပ်ပေးချင်လို့ပါ"
"အဲ့လောက်လုပ်ပေးစရာမလိုပါဘူးငယ်လေး...ထလိုက်တော့ဆို"ဝင့်ဝါမျက်နာနီလေးနဲ့ပြောမိတော့
"ရှူး...သွင်က မမကိုကောင်းစေချင်လို့ပါ🌚"
သွင့်ရဲ့အပြုအစုအောက်မာ မမက ညည်းသံသဲ့သဲ့လေးထွက်ကာ ငြိမ်သွားကာမှ သွင်အပေါ်ပြန်တက်ကာ ချွဲစို့ပီးမောပန်းနေတဲ့မ မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပီး
"မ ကောင်းရဲ့လား...အာ့ ဘာလို့ဆိတ်ဆွဲတာလဲလို့..သွင်ပြုစုတာကောင်းလားမကောင်းလားသိချင်ရုံပါ"
"ခလေးဆိုး..ကျေနပ်ပီလား ..အိပ်တော့"
"အမှန်အတိုင်းပြောရရင်မကျေနပ်သေးဘူး ..ဒါလဲ မကဒီလောက်လေးနဲ့တောင် ပင်ပန်းနေပီဆိုတော့ သနားလို့ ဒီညလွတ်ပေးလိုက်မယ်"
"ဘာလဲ..ကျမက ကျေးဇူးတင်ရမာလားရှင်လေးကို"
မ မျက်စောင်းက သူ့ဆီ‌သို့။
"ဟုပ်ပါပီ ဒေါ်ရွှေကောက်ရယ် လာ..မောင့်ရင်ခွင်ထဲမာလာအိပ်"
ဝင့့်ဝါ သူ့လက်မောင်းတွေထဲ ခို၀င်မိတော့ သူကအလိုက်သင့့်လေးဖက်ထားပေးသည်။
"မ..သွင်ပြန်ရောက်တာနဲ့ လက်ထပ်ကြမယ်နော်
သွင့်ကိုတော့စောင့်နိုင်တမလားဟင်။မစောင့်နိုင်လဲစောင့်ရမယ်နော် မ အနားမာ သွင်ကလွဲပီးဘသူ့ကိုမှမထားနိုင်ဘူး"
"မ ကအမြဲတမ်းငယ်လေးအပိုင်ပါ
ဟိုကိုသွားပီးစာသာ ကြိုးစားပီးသင်ခဲ့ဟုပ်ပီလား"
.......................................
သွင် လေယဥ်စီးရမဲ့နေ့ရောက်တော့ မ အပြင်မေမေရော ဖေဖေပါ လိုက်ပို့ကြသည်။ မ ကတော့ငိုထားလို့ထင်ပါရဲ့ မျက်လုံးလေးတွေဖောင်းလို့ ။သွင်ရော ဘာထူးလဲ ညကနှစ်ယောက်သားတော်တော်နဲ့မအိပ်ပဲ စကားပြောလိုက် ငိုလိုက်နဲ့ သ္ငင့့် မျက်လုံးတွေလဲဖောင်းလို့။
"ငယ်လေး ..ဖေဖေကအားကိုးရတဲ့သမီးအဖြစ် မြန်မြန်ပြန်လာပါ"
"ဟုတ်..ဖေကြီး"
မ နဲ့မေမေကတော့ ဘာမှမပြောပဲ သွင် လေယဥ်ပေါ်တက်တဲ့ထိ မျက်ရည်အ၀ိုင်းသားနဲ့သာကြည့်နေကြသည်။မေမေနဲ့ဖေဖေရှိနေလို့ မကိုတောင်မနမ်းမ်းခဲ့ရ။ ပြန်လာရင်တော့ အားလုံးကိုအသိပေးပီး မနဲ့ဲ့တရား၀င်တွဲမည်။မ အာကိုးရတဲ့သူတစ်ယောက်အဖြစ်အမြန်ဆုံးပြန်လာမာပါ။...
.............................
ဘာလိုလိုနဲ့ ငယ်လေးသွားတာတောင် တစ်နှစ်နီးပါးကြာခဲ့ပီ။အရမ်းလွမ်းပေမဲ့ ဖုန်းလေးနဲ့အလွမ်းဖြေရလို့တော်ပါသေးတယ်။ဝင့့်ဝါကတော့ ပိတ်ရက်ဆို အိမ်ပြန် ကျန်တဲ့ရက်တွေမာဆေးရုံးမာသာ အချိန်ကုန်ရတာများသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်လို့ မေမေက နွေးနွေးထွေးထွေး ဆက်ဆံပေမဲ့ ဖေဖေကတော့ ပုံမှန်အတိုင်းသာ အေးစက်စက် ။မခေါ်မပြောတာမျိုးတော့မဟုပ်ပေ။ဒီနေ့လဲပိတ်ရက်မို့ အိမ်ပြန်တော့ ဖေဖေက သူ့အလုပ်ခန်းခန လာခဲ့ပါဆိုတော့ ၀င့်၀ါ ရင်တထိုက်ထိုက်နဲ့၀င်သွားခဲ့သည်။ဖေဖေ ဒီလိုမျိုးခေါ်တာ တော်တော်ရှားသည်လေ။
"ဖေဖေ..၀င့်၀ါရောက်ပါပီး "
"အင်း..ထိုင်"ဖေဖေက သူ့အလုပ်ကိုလက်စ သတ်ကာ ၀င့်၀ါ မျက်နှာခြင်းဆိုင်မာလာထိုင်သည်။
"သမီး တို့နှစ်ယောက်တွဲနေတာ ဖေဖေ သိတယ်" ဖေဖေ့စကားအဆုံးမာ ၀င့်၀ါ ထိတ်လန့့်သွားရသည်။
"..သွေးသားမတော်စပ်ပေမဲ့ နှစ်ယောက်လုံးဖေဖေ့ သမီးတွေချည်းပဲ နှစ်ယောက်လုံးကို ကိုယ်ပိုင် မိသားစုရှိစေချင်တယ် ငယ်ငယ်လေးက အတူနေလာရတော့ သံယောဇင်တွယ်တာကို ဖေဖေ လက်ခံတယ် အဲ့ဒါကို အချစ်လို့ အထင်မမှားှားစေချင်ဘူး"
"သမီး ငယ်လေးကို တကယ်ချစ်တာပါ" ၀င့်၀ါ တိုးတိုးလေးပြန်ပြောမိတော့
"ဖေဖေ တို့မြေးချီချင်သေးတယ်လေ..မင်းတို့အမေကလဲ လက်ခံမာမဟုပ်ဘူး....ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သမီးကအကြီးဆိုတော့ သမီးပဲ ဆုံးဖြတ်ပါ ၊သမီးကအဆက်ဖြတ်လိုက်ရင် ငယ်လေးလဲ စိတ်ပြတ်နိုင်မာပါ
ဖေဖေ သမီးတွက် သင့့်တော်တဲ့သူတယောက်က် ရှာထားတယ် သမီးကဒီတိုင်းလက်ထပ်လိုက် "
ဖေ့ဖေ့စကားတွေကို နားထောင်ပီး ၀င့်၀ါမငိုမိအောင် အတော်ကြိုးစားပီး အခန်းပြင်ပြန်ထွက်လာလိုက်သည်။ဟုပ်တယ် ငယ်လေးမာလဲ မိသားစုတခုလိုလာမာပဲ။ ဖေဖေပြောတာမှန်တယ် ငါ ငယ်လေးတက်လမ်းကိုပိတ်လ်ို့မဖြစ်ဘူး။ ငါမရှိတော့ရင် ငယ်လေးက တလက်လက်တောက်ပလာမဲ့ကြယ်ကလေးပဲ။
ငယ်လေးအတွက်စာတစောင်ာင် မေမေတို့အတွက်စောင်တစောင်ာင်ရေးပီး ၀င့်၀ါ ညတွင်းချင်းပဲ အိမ်က ထွက်လာခဲ့ သည်။ ဖေဖေစီစဥ်ပေးတဲ့သူကို မယူနိုင်လို့လဲ တောင်းပန်ပါတယ်။
မမတို့ ဒီတသက်က်ဝေးရပီထင်တယ် ခလေးငယ်။
ဘာတွေပဲဖြစ်လာလာ မင်းကတော့ အမြဲတောက်ပနေရမယ်‌ေနာ်။
................................
🥀hanako🥀