- Benim için sorun yok. Eğitime ara vermek zorunda kaldık zaten. Herkesle sil baştan başlayacağız.
~~~~~~
- Baba benim kolonideki özel insanları getirme düşüncemde endişelerim var. Onlar gibi düşünmeye çalışıyorum. Siz ve sizden sonraki nesil savaşı görmedik. Hiç sıkıntı yaşamadık. Elbette yer altında yaşamak, güneşi görememek, ayı yıldızları izlememek kötü. Yer üstünde yaşama hayali de var herkesin. Ama onun dışında başka bir sıkıntımız, kavgamız yok. Uzay kolonisi bizden farklı. Güneşi, yıldızları izliyor. Ama onlarda bir yere yerleşme hayalindedirler. Bunun dışında aynıyız. Şimdi bu kadar rahat yaşarken onlar bizim için savaşmaya gelir mi? Ya da biz gider miydik?
- Oğlum konuyu nereye getirmek istediğini anladım ve haklısın. Kimseyi zorlayamayız A-Xian. Yani onları buraya zorla getirme düşünceni silmelisin. Madem onlar gibi düşüneceksin. Şimdi de onların yerine koy kendini. Aileni, arkadaşlarını, seni zorla kaçırsalar. Bizim için savaşın deseler tepkin ne olur?
- Biliyorum baba. Bunu da düşündüm ama çıkar yol da bulamıyorum. Çok rahatmış görünüşüm yalan. Macera arardım hep. İş ciddiye binince ne kadar yanlış düşündüğümün farkına vardım. Belli etmiyorum kaygımı ama içim kaynıyor. Bu savaş beni geriyor. Kimleri kaybedeceğiz diye korkuyorum. Daha vahimi biz savaş görmedik yani içinde olmadık savaşın. İzlemekle içinde olmak farklı. Birinde istemezsen kapatıyorsun savaş bitiyor. Bunu kapatma, istememe gibi bir seçim hakkına sahip değiliz. Ne kadar çok olursak, o kadar çok kazanma şansımız artar düşüncesindeyim.
- A-Xian öğrendiğimiz andan beri biz de gerginiz. Ama bunun yolu onları zorlamaktan geçmiyor. Onlarla konuşup seçimi yine onlara bırakmalısın. Gelmezlerse zorlayamazsın. Hadi biraz dinlen. Yarın detaylı konuşuruz oğlum. Ben de dinlenmeliyim. Eğitim dedikleri olay başlı başına işkence. Ama eğlenceli yanları da var. Birazcık çıkardığım gücüm bile bana keyif verdi.
- Aaaa doğru ben de diyorum aklımda ne vardı? Senin gücün neymiş baba?
- Yarın görürsün. Ben artık cidden yoruldum. İyi uykular Wei.
Wei Wuxian dudaklarını büzerek babasına baktı. O anda babasının yorgun ve gülümseyen yüzünü gördü. Şımarıklık yapmamalıydı. Yerinden kalktı ve odasına doğru yürürken babasına iyi uykular diledi.
Dünyada değişmez sözlerden biriydi "iyi uykular". Değişen dünyanın yeni terimi.
Wuxian yatağına uzanıp düşüncelere daldı. Tüm hayatı dünyaydı. Yıkılmış harap olmuş şehirler, ışıl ışıl yeni yer altı şehri ve yer üstü tesisleri. Malzeme toplamak için bazen uzaklara giderlerdi ekibiyle. Filmlerde, dizilerde gördükleri şehirlerin şimdiki hali yüreklerini burkardı. Bazen de eski mağazalara girerler etrafta toplanacak malzeme varsa alıp çıkarlardı. Eski dünyadan kalan çok şey yoktu. Metal malzeme ararlardı genelde. Yer altı şehri giderek büyüyordu. Bunun içinde çok malzemeye ihtiyaç vardı. Yaptıkları her şey yıkılıyor gibi hissediyordu şu an.
Dünyayı savaşlar yok etmişti neredeyse. Kalanlar uzayda, yer üstünde ve yer altında yaşama savaşındaydı zaten. Huzurluydular bir şekilde. Savaşların, kavgaların, bencilliğin olmadığı bir hayat kurmuşlardı. Onu yıkmak isteyenler çıkıyordu şimdi. Kolonidekileri mutlaka ikna etmeliydiler.
Düşüncelerle boğuşurken uykuya daldı. Uyku kabusa döndü bir süre sonra. Uyandığında ter içindeydi. Kalbi çok hızlı atıyordu. O canavarları gördü. Herkesi bir yere bağlamışlar işkence ediyorlardı sanki. Görüntüler midesini bulandırıyor, gerçek gibi hissediyordu. Koşarak banyoya girdi. Midesi istemsizce kasılıyordu ama boş olduğu için hiç bir şey çıkmıyordu. Bu onu daha çok yordu. Elini yüzünü yıkadı. Aynada kendine baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
New World & New Life ~ Yizhan ~ Wangxian ~ Yeni Dünya & Yeni Hayat
Fanfic2168 yılı... Dünya gezegeninin son görüldüğü tarih... - Dünya kayboldu. Bir sis bulutunun ardında artık. - Bir daha ulaşabilecek miyiz dünyaya kaptan? - Belki. Ama ne zaman bilemeyiz. 2340 yılı... - Kaptan... ...