2 Φεβρουαρίου 2021
Άκουγα και κοιτούσα στο περιβάλλον μου, μα δεν μπορούσα να καταλάβω τι συμβαίνει... μάλλον δεν ήθελα να πιστέψω τι έχει συμβεί... Όλοι μιλούσαν με τους γιατρούς, την αστυνομία, είδα τον Hyunjin να έχει στην αγκαλιά του την μαμά τ...
Κανόνισα να βγω με τον Hyunjin για να του τα πω όλα. Ήταν ότι πιο όμορφο έχω ζήσει...
Εγώ και ο Hyunjin πήγαμε σε ένα μαγαζί με κρέπες.
Hyunjin: Wowww! Αυτό ήταν δυνατό! Γιατί δεν φιλιθήκατε? Minho: Δεν ξέρω.. έχει και τον άλλον, τον βλάκα, τον Taehoon Hyunjin: Μπα χώρισαν Minho: Τι? Πότε? Πως και δεν μου το είπε ο Han? Hyunjin: Δεν ξέρω Minho: Μάλιστα... Αυτό είναι πολύ καλό νέο... Εσύ? Κάνα νέο? Hyunjin: Εγώ και ο Jeongin θα βγούμε το επόμενο Σάββατο Minho: Ουυυυ! Τέλεια! Hyunjin: Ναι... Minho: Ποιος πάει αύριο σχολείο? Αχ βαριέμαι τόσο πολύ... Hyunjin: Ναιιι... και εγώ
---
Μετά από τρεις ώρες γύρισα σπίτι και είπα να διαβάσω για αύριο. Έχω γενέθλια αύριο... άραγε να το θυμάται κανείς? Μμμ... το δώρο μου θα ήθελα να είναι ο Han... Θα γίνω 18, θα είμαι πλέον ενήλικας και επιτέλους θα είμαι ελεύθερος. Θέλω να τελειώσω το σχολείο, να σπουδάσω, να ζω μόνος μου και φυσικά, να γίνω ζευγάρι με τον Han.
Πέρασαν άλλες 3 ώρες.
Μόλις τελείωσα το διάβασμα. Κοίταξα το κινητό μου για να δω την ώρα.
11:53 μ.μ.
Σε λίγο έχω γενέθλια!
Πήγα να κάνω μπάνιο.
Τελείωσα το μπάνιο μου και κοίταξα πάλι την ώρα στο κινητό μου.
12:15 π.μ.
Πως και δεν μου έχει στείλει κανείς μήνυμα? Ούτε ο Hyunjin?
Μπήκα στο instagram και τσέκαρα τα Dms μου. Κανένας...
Ντύθηκα και έπεσα για ύπνο. Σίγουρα θα υπάρχει μια λογική εξήγηση.. (σκέφτηκα)
25 Οκτωβρίου 2017
7:30 π.μ. Το ξυπνητήρι μου χτύπησε.
Το έκλεισα και σηκώθηκα από το κρεβάτι μου.
Φόρεσα αυτά
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Έβαλα φαγητό στην τσάντα μου και έφυγα για το σχολείο.
Έχουν περάσει δύο ώρες, βαριέμαι απίστευτα στην τάξη. Ο Hyunjin, ο Han και ο Changbin δεν μου έχουν πει χρόνια πολλά... οι υπόλοιποι είναι σε άλλο σχολείο. Λες να ξέχασαν τα γενέθλια μου? Μμμ.. δεν μπορεί!
Χτύπησε το κουδούνι και βγήκα αμέσως έξω. Δεν βρήκα ούτε τον Hyunjin, ούτε τον Han, ούτε και τον Changbin.
Minho: Που πήγαν?
Hyunjin: Έκπληξη!!
Άκουσα αυτήν την φωνή, του γλυκού μου του Hyunjin από πίσω μου. Γύρισα και είδα και τους τρεις.
Hyunjin: Χρόνια Πολλά κολλητέ! Να τα εκατοστήσεις!
(Ο Hyunjin κρατούσε μια τούρτα)
Minho: Awww! Σας ευχαριστώ!
(Αγκαλιαστήκαμε)
Hyunjin: Και φυσικά θα το γιορτάσουμε όλοι μαζί το βράδυ. Κανονικά! Changbin: Άντε σβήσε τα κεράκια!
Τα τρία αγόρια μου τραγούδησαν το τραγούδι, εγώ έσβησα τα κεράκια και εκείνοι χειροκρότησαν.
Minho: Ελάτε το βράδυ σπίτι μου, φέρτε και τους υπόλοιπους να κάνουμε πάρτι! Hyunjin: Ναιιι! Τέλεια ιδέα! Minho: Ελάτε 8 η ώρα Changbin: Οκευ θα είμαστε εκεί
Εγώ και ο Han κοιτάξαμε ο ένας τον άλλον για κάποια δευτερόλεπτα και μετά ο Han άλλαξε το βλέμμα του.
---
Βράδυ ~ 8:00 μ.μ.
Έχω βάλει τα καλά μου και περιμένω τα παιδιά να έρθουν. Έχω φορέσει ένα μαύρο παντελόνι, ένα μεταξωτό μπλε σκούρο πουκάμισο και έδεσα, πάλι, γύρω από τον λαιμό μου μια μαύρη κορδέλα.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Το κουδούνι χτύπησε. Τα παιδιά ήρθαν!
Συνεχίζεται...
Γειά σας γκαιςςς!!! Μετά από μια κουραστική μέρα είπα να ανεβάσω εδώ πέρα για εσάς. Να μην σας κάνω να περιμένετε μιας και που το έχω φτάσει στο Chapter 16. Συγνώμη για το λίγο βαρετό Chapter αλλά το επόμενο το υπόσχομαι θα είναι καλύτερο! Αν σας άρεσε το Chapter 14 δώστε μου μια ψήφο! Σας ευχαριστώ πολύ <333 Θα τα πούμε λογικά το Σαββατοκύριακο ή την Δευτέρα!!! Se yaaa <3
