Druga część, książki ,,Don't forget about me"
Harper jest nastolatką, chorującą na nowotwór.
Wróciła na Ziemię, w celu wyleczenia swojej złośliwej choroby.
Jednak nie wiedzieć czemu, jej stan stopniowo się pogarsza.
Ostatnim jej ratunkiem, jest pow...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Harper
~
Nieznany nam dotąd klan, około miesiąc temu zagościł w naszych górach. Początkowo, Toruk Makto nie był do końca przekonany, co do tego pomysłu. Finalnie jednak, zgodził się i podarował tamtejszym Uturu.
Rodzina tych jakże innych i niespotykanych dotąd tybylców, jest stosunkowo...dziwna. Mały chłopiec o imieniu Rukey, cóż - wszędzie jest go pełno. Większość czasu, spędza on jednak z małą Tuktirey, co oczywiście nikomu nieprzeszkadza. Powiedziałabym, że Neytiri i Jake'owi jest to wręcz na rękę.
Lira, to naprawdę dziwna dziewczyna. Z charakteru bardzo przypomina mi Naomi. Dla jasności - nie tą fałszywą Naomi. Tylko moją dawną przyjaciółkę. Jest strasznie rozgadana i wszędzie musi się wpychać.
Druga z córek, zwie się Isla. Jest jedyną osobą z ich rodziny, z którą można normalnie porozmawiać. Oczywiście - tylko i wyłącznie moim zdaniem. Spędzamy ze sobą sporo czasu. Jednak jest jedna rzecz, która niewiedzieć czemu, nie do końca mi w niej odpowiada.
Dziewczyna, jest zakochana po uszy w Neteyamie Sully.
Natomiast Itanwey ? Cóż - przystojny z niego chłopak. Niemniej jednak, jego charakter jest dość specyficzny. Niestety nie każdy jest w stanie, zrozumieć jego głupie poczucie humoru. Uważam go za dobrego kolegę, ale nic poza tym.
Za to o ich rodzicach się nie wypowiem. Praktycznie nie przychodziło mi się z nimi konfrontować. Na szczęście, nie wyglądają oni na jakichś, stosunkowo złych.
~
Tak oto, nastał kolejny nudny dzień. Podniosłam się ze swojego posłania i od razu ruszyłam w kierunku misy z owocami. Chwyciłam w dłoń jeden, niewielki owoc i ruszyłam ku wyjściu ze swojego nowego, naprawdę dużego namiotu.
Ja jak to ja. Uparłam się, że potrzebuję dostać nowy, większy namiot. A Jake ? Cóż - załatwił mi to bez większego problemu.
Kiedy opuściłam już swój przytulny kąt, od razu udałam się w stronę szałasu mojej przyjaciółki, Isly. Niemniej jednak, droga w jej tereny nie mogła przecież obejść się bez spotkania kogoś znajomego, prawda ?
- Witam piękną Panią.- szturchnął mnie w ramię Itanwey, z uwodzicielskim uśmiechem.
- Skxawng.- zaśmiałam się lekko i oddałam uderzenie w jego bark.
