Suddenly Reincarnated (RS#2)

CHAPTER 17; The Black Crow

CHAPTER 17

Apple Point Of View

"You're highness, hinahanap napo kayo sa loob. The Royal family Reuss wants to see you."biglang dumating ang butler ni Cherry kaya naputol ang pag-uusap namin.

Tumingin mona siya sa'kin at parang ayaw niyang sumama.
"You can go now, kailangan kapa sa loob. Dito lang mona ako, papahangin lang."dahilan ko rito at sapilitang ngumiti.

Parang hindi siya kombinsido pero wala siyang magagawa, tumayo siya at pumunta sa butler niya.

"Have a good night Mapple, I hope it will be a secret."he said and wave at me so then I wave back and smiled, she smiled too at tumalikod na.

My breath become heavy at kusang tumulo ang mga luhang pinipigilan ko kanina. Ano ba'to! Bakit ako umiiyak? Ang oa ko naman yata, wala naman akong karapatan. Sino ngaba ako? Wala akong kapangyarihan sa mundong 'to.

He doesn't like Prince Rocco and I should be happy right? But he liked. . . Pinaglalaruan talaga ako ng tadhana, ang unfair. Pinaikot-ikot lang niya ako, mukha ba akong gulong?

"Bakit si Broccoli pa ang gusto mo? Eh iisa lang sila!"inis kong sabi, ang unfair naman nito.

Mukha akong bridge nito at isang  villain na patago, I want to be selfish okay. I liked the man that he liked, I love the man that he loved. Baka kontra bida nga ako sa kwentong 'to!

Napatawa naman ako sa sariling iniisip, ayaw kong maging kontra bida pero para sa kanya kaya ko. I stand up and walked, hinayaan kolang ang aking paa kong saan ako dadalhin nito then my trembling feet brought me into the waterfalls. Pwede bang mag wish rito? Ang ganda pa naman, isang statue ng babae na may hawak na bulaklak at may umaagos na tubig sa bulaklak na hawak niya at umiilaw pa 'to kaya nakikita kong kumikislap ang tubig.

"Thinking something?"bigla akong nabalikwas dahil sa narinig, agad akong tumingin sa paligid pero wala namang tao. Maliwag ang paligid dahil may mga lanterns na naka palibot pero. . .

"May tao ba diyan? Lumabas kanga."natatakot kong utos rito pero isang baritonong tawa lang ang narinig ko, ang ganda pa naman ng boses pero mukhang nakakatakot.

"I'm here in the tree."taka akong tumingin sa mga puno pero wala akong makita na pigura ng tao, sino bang baliw ang aakyat sa puno rito na sobrang liit.

Kinusot-kusot ko mona ang mga mata ko at mas lalong tinitigan ang punong nasa gilid kolang at halos manlaki ang mata ko ng may makitang maitim na uwak do'n. Uwak bayan, may uwak ba kapag gabi? Hindi nako nagulat na nagsalita siya, nagsasalita naman talaga mga hayop rito.

"Wag kangang manakot kuyang uwak, hindi pa holloween para lumabas kasa lungga mo."naka simangot kong sabi rito, kong sa pilipinas siguro to siguradong napagkamalan na akong baliw kasi kinakausap ko ang isang uwak.

"At hindi rin holloween para umiyak ka diyan."pambabara nito, grabe marunong rin palang mag tagalog kala ko Afam na uwak 'to.

"Pake moba, nasaktan ako."sagot ko rito at umupo sa gilid ng waterfalls.

Nagtaka naman ako dahil wala ng nagsalita pero may narinig akong yapak papunta sa tabi ko, halos masuntok ko ito ng makita ang isang lalaking naka maskara ng itim.

"H-uh? Nasan 'yong uwak kanina?"lumayo ako rito ng ilang kilometro, bakit bigla nalang tong sumusulpot? Baka criminal 'to?

"Chill young lady, I'm the crow earlier."he said na ikinataas ng kilay ko, hindi sana ako maniniwala pero kasuotan palang niya pang uwak na. Puro itim mukhang si kamatayan itong si kuya.