YENİ HAYAT

27. bölüm

Derya gider. İçi kan ağlıyordur resmen.

Sadi: La havle!

Sadi: Yaver, bu Derya şimdi Songül'üm uyanınca ona ters bir şey falan der, aman, yaklaşmasın bile yanına.

Yaver: Anlaşıldı ağam, o iş bende.

Aradan birkaç saat daha geçer ve Songül'ün ameliyatı biter, önce doktor çıkar.

Sadi hemen merakla doktorun karşısına geçer.

Sadi: Nasıl Songül'üm?

Doktor: Kurşunu çıkarttık, şuan daha iyi, daha da iyi olacak, bolca dinlenmesi lazım. 1 gün uyutacağız, yarın öğlene doğru uyandıracağız, duruma göre fizik tedaviye de başlayabiliriz. Şimdi yoğun bakıma alacağız. Geçmiş olsun tekrardan.

Sadi: Sağ olun.

Songül'ü yoğun bakıma alırlar. Sadi başındadır, tüm gün başından ayrılmaz.

-diğer gün-

Doktorlar Songül'ü uyandırmak için gelmiştir. İlaç verirler.

5 dakika sonra-

Yaver: Ağam, ağam elini kıpırdattı.

Sadi: *sevinçlidir* Gördüm Yaver'im, bi gözünü açsın da...

Birkaç dakika sonra Songül uyanır. Doktor ilk kontrolleri yapar ve çıkar.

Sadi: Nasıl?

Doktor: Genel kontrolleri gayet iyi, vücut kontrolleri yapıldı. Yürümesinde ufak bir sorun olacaktır, birkaç egzersizle düzelecek o da. Birazdan normal odaya alınacak.

Sadi: Sağ olun.

Biraz sonra Songül'ü odasına alırlar. Hemşire gelip serumu kontrol eder. Sadi kapıdadır.

Yaver: Ağam? Girmeyecek misin yengemin yanına? Görmeyecek misin?

Sadi: Bilmiyorum Yaver, onu görmeyi, elini tutmayı, ona sarılmayı o kadar çok istiyorum ki, ama o şimdi benden ne kadar nefret ediyordur kim bilir. Biraz zaman geçsin, öyle girerim ben.

Yaver: Ağam olur mu öyle şey? Tamam başımıza bunlar geldi ama yengemin şuan en çok sana ve kızına ihtiyacı var. Seni hala seviyor ben eminim. Siz birbirinize iyi geliyorsunuz bunu tüm İstanbul biliyor.

Sadi: Öyle mi diyorsun.

Yaver onaylar.

Sadi: Gireyim öyleyse...

Sadi çekinerek içeriye girer.

Songül Sadi'nin geldiğini görmüştür, gözünü kaçırarak ona bakar.

Sadi: Songül'üm? Daha iyi misin?

Songül sessizdir.

Sadi: Çok korkuttun bizi... En çok da beni.

Songül: Kızım nasıl?

Sadi: O gayet iyi, Meltem ilgileniyor şuan, seni bekliyor.

Bir sessizlik olur, Sadi ne diyeceğini bilmiyordur. Songül aşırı sakin bir sesle konuşmaya başlar.

Songül: Neden Sadi? Hani başka yalan yoktu?

Sadi: Songül'üm, her şey sizi korumak içindi. Bu öyle laf arasında söyleyebileceğim bir şey değildi, sen öğrenince benden soğursun, gidersin diye söyleyemedim. Anlatamadım başlarda, sonrasında da bozmak istemedim yuvamızı.

Songül: Böyle bozulmadık mı?

Sadi: Ne desen haklısın. Sen bi' iyileş, söz veriyorum her şeyi en başından anlatacağım, bundan sonra başka gizli saklı bir şey olmayacak, söz. Ama ne olur şimdi senin yanında olmama, yardım etmeme izin ver.