I'm here watching the sunset, everyone knows na gustong gusto ko pinag mamasdan ang pag lubog ng araw kasunod nito ang buwan. Dati ang pananaw ko sa pag lubog ng araw hindi natatapos lahat bagkus meron ang buwan na mag sisilbing liwanag sa gabing napaka dilim.
Sa umaga ang nag sisilbing liwanag ko ay araw at sa gabi naman ay buwan, pangarap ko na sana dumating yung taong sasamahan ako sa panonood ng pag lubog ng araw at kasamang pag masdan ang buwan.
Ako nga pala si Shine ipinangalan sa liwanag obviously. Ipinanganak akong hindi ganon kayaman pero may kaya naman sa buhay.
Anak ako ng Isang Nurse at doctor ngunit sa kasamaang palad ang ina ko ay maaga namaalam gawa ng itoy naaksidente papunta saaking eskwelahan oara akoy sunduin dahil noon ay umuulan. Walang araw at walang buwan kundi meron lang ay makulimlim na panahon na tanging makikita molang ay ang mga ilaw sa daan na isinindi dahil sa madilim na paligid.
Habang pinag mamasdan ang kawalan biglang may pumukaw saaking pansin. Isang batang lalake na naka suot ng itim na damit at naka salamin.
"Hi there why are you alone, yung parents moba galit din sayo gaya sakin" alanganing tanong ko
"No but I'm lost, ang familiar sakin ng lugar nato but hindi ko ma identify nasaan ako" malungkot na saad neto and at the same time nalilito at ito ay bigla tumakbo at nag dilim ang paligid na tila bang walang nasinding ilaw o araw na mag bibigay liwanag saakin
" Bata antayin moko saglit lang, takot ako sa dilim wag moko iiwan dito"
Umiiyak ako dahil wala akong makita dahil nandito ako sa lugar na paka dilim, umiiyak ako at nag sisisigaw tila walang nakakarinig saakin.
YOU ARE READING
A ghost in August
RandomSi shine ay napaka masayahin ngunit sa isang trahedya ang mundo nyang punong puno ng problema at lungkot, isang araw ay may nakilala siya sino kaya ito?
