Deel 1: De verrassing

10 4 2
                                    

Pov Ben

Het is donderdag avond, half acht om precies te zijn. We zitten met heel het gezin aan tafel te eten, niks bijzonders, gewoon het normale leven. Ik wil net nog een hap van mijn taco nemen, als mijn vader Thomas de stilte aan tafel verbreekt. Iedereen kijkt hem aan, 'dus jongens, we wilden jullie nog wat vertellen...' ik zie dat mijn twee vaders een snelle blik wisselen. 'Ja...' zegt mijn andere vader, Cole, dan. 'Oh nee, niet nog een kat alsjeblieft!' zegt mijn jongste broer James dan out of the blue op een beetje een geïrriteerde toon. 'Nee James, het is iets anders...' 'Wat dan? Willen jullie weer een "internet-vrije" week houden, want daar doe ik dus mooi niet aan mee!' zegt James dan. 'James, wacht nou gewoon ff' corrigeert mijn andere broer genaamd Milo hem dan. 'We gaan... dit jaar weer met heel de familie op ski vakantie!' zegt mijn vader Cole dan excited met een grote glimlach op zijn gezicht. 'Eindelijk! We zijn al zó lang niet geweest' zegt mijn zus Robin. 'Nou nou, zes jaar valt wel mee toch?' 'Pap, ik kan het me niet eens meer herinneren!' zeg ik dan lachend. 'Ja goh, je was toen een baby' zegt James dan. Ik kijk hem diep in zijn ogen aan, alsof ik hem dood wil (wil ik ook! grapje... oké misschien niet... ANYWAY). 'Ik was zes!' zeg ik dan. 'Ja, een baby dus.' Ik rol mijn ogen, broers, je kunt ze beter huisdieren noemen, of nou, ze zijn wel groter dan ik, ik noem mijn oudste broer niet voor niks altijd "giraffe"... anyway, laten we het er op houden dat je beter mega huisdieren kunt nemen, goede vergelijking toch? 

Pov Robin 

Ik zit op mijn kamer te bellen met mijn nichtje Audrey, we zijn allebei super excited aangezien we morgen na school weer met heel de familie naar Oostenrijk rijden om daar vakantie te vieren! We hebben het al zes jaar niet gedaan... de familie traditie ging eigenlijk verloren toen mijn overgrootmoeder Ria overleed. Sinds dien zijn we dus al zes jaar niet gegaan. Zes jaar lang zie heel de familie geen woord over iets dat ook maar met Oostenrijk te maken had. Ik hoorde dat Audrey haar ouders, mijn tante en oom dus, haar zelfs niet eens naar het schoolfeest van haar school lieten gaan, aangezien het thema dus Oostenrijk was. Ik weet heel goed dat er iets speelde, zes winters terug. Maar ik begreep nooit waarom de familie ineens een hekel aan dat land had, terwijl overgrootmoeder Ria er gek op was! Het was technisch gezien haar thuis, haar alles. Skiën in het algemeen vond ze geweldig, de winter was niet voor niets haar favoriete seizoen. Ik ben benieuwd hoe het deze winter gaat lopen, als we voor het eerst weer in overgrootmoeder Ria haar blokhutten komen, na zes jaar...

Hallo iedereen!! Bedankt dat je het eerste deel van mijn derde verhaal hebt gelezen. Vond je het wat en ben je benieuwd naar meer? Laat dan zeker even een vote achter en comment zeker ook even <3 Tot de volgende! 

Love, Morris

trip of my life❄️🤍⛄Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu