Pov Cole
Ja, het is drie uur 's nachts en we zitten nog steeds in de auto, we hebben de afgelopen uren eigenlijk alleen maar ja gezegd op alles wat de kids vroegen. Starbucks, Macdonalds, gewoon alles om migraine te verkomen deze rit. De helft slaapt nu, maar iedereen word om de haverklap wakker door een scherpe bocht of iets dergelijks. Los van mijn man, die nog steeds achter het stuur zit, ben ik de enige die alles behalve in slaap kan komen. Ik heb bovendien ook al slaapproblemen en die helpen nu ook niet echt. Voor de duizendste keer probeer ik mijn ogen weer te sluiten maar het lukt me gewoon niet, no fucking matter what.
Pov Ben
"De sleutel! Ik heb hem gevonden! Ik heb de..." ik ontwaak uit mijn droom, met een voorhoofd dat helemaal bezweet is. Ik kijk voorin de auto en zie een klein apparaatje dat blauw licht uitstraalt, mijn vaders telefoon. 'Pap,' begin ik met een nog slaperige stem. 'Ja lieverd?' 'Kan je niet slapen?' vraag ik. 'Nee lieverd, maar maak je maar geen zorgen om papa, ga maar weer lekker naar dromenland' zegt hij lief. Ik kijk nog heel even uit het raam, buiten is het pikkedonker, je ziet geen ene fuck, maar volgens mij herken ik de bergen op de achtergrond buiten. Dan sluit ik mijn ogen en vertrek ik weer, in de hoop dat mijn droom weer verder gaat...
Pov Beccy
Sage en Mitch zijn allebei in een diepe slaap, ik kijk mijn man die nog altijd aan het rijden is en ik geef hem een zoen. 'Schat,' 'Lieverd?' 'Heb jij je twijfels niet over deze winter?' Ik zie dat zijn warme glimlach verdwijnt in onzekerheid. Dan hoor ik hem zuchten...
Pov Robin
Ik ontwaak uit mijn slaap door de felle zonnestralen van de Oosterse zon die mijn ogen verlichten. Ik wend mijn blik door het, maar kleine, autoraam en realiseer me dat we er eindelijk weer zijn. Oostenrijk, yes! Dan gaat mijn blik door de auto heen en ik zie dat mijn beide vaders en Milo al wakker zijn. Ik kijk nogmaals naar buiten, het heldere licht weerkaatst op de witte sneeuw van de hoge bergen van het winterse land. Wat heb ik dit gemist...
Pov Ben
'Hey lieverd, we zijn er... word je wakker?' ik doe mijn ogen langzaam open en zie het gezicht van mijn vader Cole voor me. Even wrijf ik het slaapzand uit mijn ogen en dan klik ik mijn riem los. 'Waar is iedereen?' vraag ik nog een beetje slaperig. 'Oh, die zijn al bij de blokhutten, zullen wij ook gaan?' Ik knik en mijn vader helpt me uit de auto. Dan lopen we samen naar de hutten. Ik kijk om me heen, were back in hometown b*tches!
Heyyy lieve lezer, wat vinden we van het nieuwe deel? Make sure to vote and leave a comment and I'll see yaaa! Byee!
Love, Morris
JE LEEST
trip of my life❄️🤍⛄
Literatura Faktu"Make it a december, to remember..." they said. - Het is december, de maand van vreugde en samen zijn met je familie. De familie Northern gaat met iedereen naar Oostenrijk, hun tweede thuis. De twee iconische blokhutten waar ze winters lang spelletj...
