وريثة القصر

الفصل التاسع

فى صباح يوم جديد و تحديدا فى منزل عامر المرشدى الذى استيقظ نظير صوت جرس الباب

عامر بفرحه : اخيراا ، داده حليمه

حلميه : ايه وحشتك

عامر و هو يحمل اغراضها : جدااا متتخيليش انا اتبهدلت فى بعدك قد ايه

عدى بنوم : صباح الخير

حليمه : ااه انا دلوقتى عرفت انت اتبهدلت. ليه ، صباح الورد يا عدى

عدى و هو يقوم باحتضان حليمه : صباح النور

ايلين و هى تنادى على عامر : بابا

حليمه باستغراب : بابا ! ، انا سبتك ١٥ يوم لحقت تخلف امتى

عامر بضحك : اخلف ايه يا ست الكل ، تعالى بس كده و انا احكيلك كل اللى حصل

__________________________________

فى الكافتريا

جاء كالعادة و طلب القهوة الخاصه به و بالطبع ان تكون عهد هى التى اعددتها له

عهد ببرود : اتفضل القهوة بتاعت حضرتك

زياد : مبدئيا شكرا يا ستى

عهد  : عفوا

زياد : عهد

عهد وهى تجز على اسنانها : افندم ، يا استاذ زياد

زياد بتفكير : عندكم ايه هنا فطار

عهد : اللى حضرتك تطلبه

زياد : طب ما تفطرينى على ذوقك

عهد برفعه حاجب : افندم ، وبعدين المدام مفطرتيش حضرتك فى البيت ليه

زياد : مدام مين

عهد : ولا حاجه ، ثوانى و هجيب الفطار

وكادت ان تمشى لتنفيذ طلبه ولكن قرر مشاكستها مرة اخرى. لتاكيد ما ظنه

زياد :  عهد

عهد و هى تغمض عيونها من شده غضبها : هو انت عاجبك أسمى ، كل شويه عهد عهد ، ايه فى ايه

زياد : انتى لو بتعاملى كل زبون بالطريقه دى مش هتكملى هنا يومين

عهد : حضرتك عاوز ايه يا استاذ زياد

زياد : انا اسمى زياد بس من غير استاذ  ، و ياريت و انتى بتكلمينى يكون فى ابتسامه لطيفه كده

عهد : حاضر ، عاوز ايه يا زياد

زياد بسؤال : فين الابتسامه ، معلش انا راجل بحب النظام

عهد برفعه حاجب :  والله

زياد : يا ستى بهزر معاكى ، وبعدين يا ستى لو انا ضيف تقيل هنا انا اخد بعضى و امشي

عهد : حضرتك ده مكان اكل عيش  ، مينفعش كده

زياد : انا شكلى تعدتى حدودى يا انسه على العموم ، انا اسف و تركها و ذهب خارج الكافتيريا

عهد : اووف يعنى كان لازم يا عهد تعملى كده

وكادت ان تمشي و لكن لاحظت رجوعه مرة اخرى و جلس بمكانه


عهد باستغراب : نعم

زياد بمشاكسه  : اصل الصراحه قولت قدام دى اخر مرة هاجى فيها الكافتريا ، يبقى اشرب قهوة تانى من ايدك

عهد و هى تتركه ولكن كانت الابتسامه تزين وجهها

__________________________________________


فى منزل عامر

حيث ترك عامر الاطفال بأمانه حليمه و انطلق هو الى عمله

ايلين : داده

حليمه وهى تقرأ فى المصحف : صدق الله العظيم ، ايه ياحبيبتى

ايلين : هو عامر هيجى امتى

حليمه بابتسامه : كمان شويه يا حبيبتى

ايلين : هيتاخر يعنى

حليمه : امم طب ايه  تروحى تاخد شاور بسرعه واكون انا جهزت الاكل بسرعه  لحد ما يجى عامر

ايلين بفرحه : لا انا هعمل الاكل معاكى زى ما كنت بعمله مع مامى

حليمه : طب خلاص متفقين

وبعد اقل من ساعه تم تحضير الطعام على موعد وصول عامر

وبعد لحظات حضر عامر الذى رحب به الاولاد كثيرا

وبعد تناول وجبه الطعام الخاصه بهم ، طلبت حليمه التحدث مع عامر

عامر : داده حليمه ، ابوس ايدك اوعى تقولى هتمشى انا ما صدقت انك جيتى

حليمه : لا يا بنى متقلقش ، انا بس كنت عاوزه اتكلم معاك فى كلمتين بخصوص ايلين

عامر : ايلين ، هى عملت حاجه زعلتك

حليمه بنفى : لالا خالص البنت هاديه و جميله خالص

عامر: فعلا والله يا داده ، انا اتعودت على وجودها

حليمه : ما ده اللى انا عاوزه اتكلم معاك فيه

عامر : خير يا داده

حليمه وهى تعطيه قلاده فى يده : امسك دى و افتحها

عامر : ايه دى

حليمه : دى سلسله ايلين

عامر باستغراب : و سلسله ايلين معاكى ليه يا داده

حليمه : ايلين النهارده و هى بتاخد الشاور بتاعها نسيت تلبس السلسله و لما فتحتها لقيت حاجه مش مفهومه ليا لحد دلوقتى

عامر باستغراب : هيكون فيها ايه بس

ثم قام بفتح السلسله مندهشا

عامر : انا صورتى جوا السلسله ازاى

حليمه : مش معقوله طفله لسه متعرفه عليك جديد ، و يكون بالصدفه صورتك جوا السلسله بتاعتها

عامر بتفكير ثم قرر انا ينادى على ايلين

ايلين : بتنادى عليا يا بابا

عامر بابتسامه : ايلين السلسله دى بتاعتك

ايلين : اه ، انا افتكرتها ضاعت وانا باخد شاور

حلميه : ايلين يا حبيبتى ، السلسله دى حلوة اووى ، مين اللى جابها ليكى

ايلين ببراءة : مامى جبتها ليا ، و قالتى ان بابى جبها ليا

عامر و هو ينظر الى حليمه

حليمه : طب يا حبيبتى روحى العبى مع عدى

عامر : انا مش فاهم حاجه ، منين صورتى ، و منين  امها قالت ليها ان ابوها هو اللى جابها ليها

حليمه : انا استغربت لما لقيت صورتك موجوده فى السلسله ، الاول انا افتكرتها بتاعت رحيل علشان انا ماخدتش بالى انى ايلين كانت لابسها ، لكن كلام ايلين دلوقتى مع وجود صورتك جوها يبقى فى حاجه مش مفهومه

عامر : طب جايز اكون شبه والد ايلين علشان كدة طلبت تقولى  بابا

حليمه : على حسب الكلام اللى انت حكيته ليا انا ايلين مشافتيش ابوها اصلا ، يبقى اكيد طفله فى العمر ده ماخدتيش بالها ان السلسله فيها ضاغط علشان تتفتح

عامر : يعنى ايه انا مش فاهم حاجه ، انا لازم اكلم رحيل

وبعد لحظات

رحيل : ايه يا حبيبي ، اخباركم ايه

عامر : تمام الحمدلله يا حبيبتى ، اخباركم ايه

رحيل : تمام يا حبيبى ، الاولاد عاملين ايه

عامر : الحمد لله ، وكمان داده حليمه جت النهارده

رحيل : طب كويس سلملى عليها

عامر : هو مش انتى قوتلى ان والده ايلين قربت تيجى

رحيل بكذب : اه هى خلال يومين هتيجى

عامر بشكه : اه صحيح انا نسيت اسئلك هى ايلين دى بنت مين من صحابك

رحيل بتوتر : على اساس انى لو قوتلك هتعرف ، ما انت عارف صحابى البنات كتير

عامر : لا عادى ، حبيت اعرف بس

رحيل : طب مسئلتيش ليه ايلين على اسم مامتها

عامر : بتهزرى يا رحيل انا بحاول انسي ايلين ان مامتها مش موجوده ، علشان بتفضل تعيط

رحيل باطمئنان : اه طبعا ده احسن ليها

عامر : وبعدين انا عرفت خلاص هى ملامحها شبه سارة صاحبتك ، مش انتى ليكى صاحبه اسمها ساره و بتسافر كتير مع جوزها

رحيل لنفسها " سارة " ثم اكملت بكذب : ااه بالظبط هى ساره ، سارة تبقي ام ايلين

عامر : طب سلام دلوقتى يا رحيل

وبعد انتهاء المكالمه

حليمه : خير يا ابنى

عامر :  داده معلش سبينى مع نفسي شويه

واخذ يتذكر عامر ما قالته ايلين له من عددة ايام

فلاش باك

عدى : عامر ، شوفت البيت اللى عملته ايلين بالمكعبات

عامر : ده ايه الشطارة دى ، برافو يا ايلى

ايلين بفرحه : ماما كانت بتلعب معايا بالمكعبات هى و زيزو

عامر : ماما وحشتك يا ايلين صح

ايلين : اه اووى ، هى اتاخرت عليا ، " واخذت تقوم بالعد على اصابعها " يوم ويوم ويوم كتير اوووى

عامر بضحك :  معلش هى قربت تخلص شغل و تيجى ايلين : بس ماما على طول بتكون معايا فى البيت ، مش بتروح الشغل ، زيزو هو بس اللى بيروح

عامر لنفسه : مش بتروح الشغل ، امال رحيل قالتى عكس كده ليه ، ثم وجه حديثه الى ايلين ، يعنى ماما مقالتيش ليكى انها مسافره خالص يا ايلين

ايلين :  لا

عامر : غريبه دى ، طب ماما اسمها ايه يا حبيتىى

ايلين : اسمها مرام

بدى على عامر ملامح الاستغراب ، ثم سئل عامر : مرام ، طب مين زيزو ده يا ايلين ، ده بابا

ايلين و هى تحرك راسها بالنفى: لا ، ثم اكملت بعبوس و دموع ، ايلى مش عندها بابا ، ممكن اقولك انت

كما اخذ يتذكر ايضا

عدى بهمس : هى ايلين بتقلدك يا عامر

عامر بتركيز حيثوا وجد ان ايلين تاكل الجزء العلوى من الخبز ما يسمى " وش العيش " و تترك الجزء السفلى الذى يسمى " ظهر العيش "

كما وجد انها تقوم بتقطيع بعض اللقيمات فى صحن الشوربه و تقوم باكل كما يفعل عامر

عامر بضحكه : انتى بتقلدينى يا ايلين

ايلين ببراءة : لا يا عامر ، انا على طول باكل كده


بااااك

وتذكر كلمه اخته التى ما زالت فى سمعه

رحيل  : ااه بالظبط هى ساره ، سارة تبقي ام ايلين

يتبع ..